|
Sinds 1298, spreekt men voor februari in het Middelnederlands over 'sporkelmaent' in de betekenis van 'springen'. Dit omdat de maand om de 4 jaar een dag verspringt. Echter sinds 1357, heeft ze de betekenis van 'takken bijeenzamelen' of 'sprocken'. Sprokkelen heeft een paar betekenissen zoals; losliggend hout verzamelen om het vuur gaande te houden of kleine beetjes verzamelen en soms ook voor valspelen vooral dan op sportief vlak bv bij tijdsopmetingen om seconden te sprokkelen de bochten afsnijden. Sprokken kan ook een afgeleide zijn van het Latijnse 'spurcalia', de heidense winterfeesten die door de kerk als smerig en zedeloos (spurcus) werden beschouwd. In ieder geval is het nu 'februari' geworden. Ik vernoem die ouderwetse naam, omdat er een woord opduikt dat me aan de oude naam van maand nr 2 deed denken: datasprokkel. Het nieuwste woord om het voortdurend verzamelen van kleine beetjes info op het internet, die gebruikers achterlaten bij het websurfen. Het oude woord kan op een hedendaagse invulling terug in de mond genomen worden, en dat is geen slechte zaak. Toch beter gevonden dan 'virolocratie'. Deze term om aan te duiden dat, het sociaal-economische beleid en adviezen voor bestuur van een samenleving, in handen van virologen ligt. Dan hoor ik toch liever het Vlaamse woord van de dag: barema. De loonschaal, salarisschaal voor werknemers maar voornamelijk gebruikt voor de ambtenaren. Als gepensioneerde mag ik me dus vergenoegen een ambtenares genoemd te worden want mijn loon is uitbetaald door de staat. En wonder boven wonder, ik ben vastbenoemd en zit reeds 7 jaar in dat stelsel. Nadeel; geen opslag voor de dienstjaren of een verlofdag méér, ook niet in een hogere loonklasse kunnen komen door aanpassing van een titel of functie, alleen nog een index-aanpassing. Dat is dan het spijtige van in die loonschaal en deze vaste benoeming te zitten. Niet getreurd daarom, ik kan me nog altijd een boterham met zelfgemaakte confituur of een omeletje met tomaat permitteren en de hond geniet af en toe van een extra knauwbeentje.
De dakwerken zijn nog altijd bezig. Tijd te over om amusement te zoeken op het internet. Ik kwam de site tegen die zegde waardoor ik gelukkig kan worden. Ik rijg alles aaneen in een mooie paragraaf en dan zoeken jullie zelf maar de dingen uit die mij en misschien ook jullie gelukkig maken. De werktijd op kantoor zit er eventjes op en dus ga ik buiten in de zon genieten. Kijken naar de vogeltjes in de lucht en de naam raden. Mijn hond ook een nieuw trucje leren en dan genieten om hem te horen dromen. Als ik dan goesting heb of een klein hongertje, maakt ik mijn lieve schat terug wakker. Dan wandelen we samen naar de frituur en op een bankje, genietend van de zon en de zee, verorber ik dan mijn bicky burger of frietje. Meer is er niet nodig om gelukkig te zijn. Ik las ook dat de hond 'humor' heeft. Eens uitzoeken wat dat wel kan zijn en of ik er ook om moet lachen!
|
