Aan al degenen wiens naam een afgeleide is van de heilige Antonius van Padua (1195-1231), een zalige feestdag gewenst. Dat waren de geplogenheden vroeger om op je naamdag, je te herinneren waar je naam vandaan kwam en de reden waarom je die gekregen had. Antonius is een patroonheilige naar mijn hart. Zeker omdat ik zijn beeldje als erfenis van mijn vader gekregen heb. Die man had een onvoorwaardelijk vertrouwen in de goede afloop van zijn zoektocht naar een verloren voorwerp, als hij het versje uitsprak en de achterkant van het beeldje voorkant maakte. Iets verloren? Voor zijn beeltenis regelmatig de toverspreuk uitspreken: heilige Antonius, beste vrind, maak dat ik mijn (voorwerp noemen.....) vind. Of: Antonius, heilig man, maak dat ik mijn (voorwerp noemen.....) vinden kan. Je moest dan wel zijn gezichtje naar de muur draaien om zeker te zijn van het effect van de smeekbede. Ik heb ook een scone (scild en vriend) Franse spreuk gevonden: A Saint Antoine, sec et beau, remplit les caves et tonneaux. Want als op Sint Antoine de zonne schijnt, veel zorg voor de boer verdwijnt!. Hij is de patroon voor helpers in nood. Die hebben vast vele malen beroep op hem gedaan het laatste jaar. Hij is ook de patroon van de paarden en de ezels, ik weet niet waarom die tot hem gebeden hebben. Maar er zijn legendes over hem met vissen en ezels. De vissen kwamen op het strand naar zijn preken en sermoenen luisteren toen de gelovige goegemeente het liet afweten. Er is ook het verhaal van de ezels die liever zijn gewijde hosties aten dan uit de ruif het hooi en gras te verorberen. Ik kan niets anders zeggen dan dat de zon al volop aanwezig is, met een heldere blauwe lucht erbij en dat de boer tevreden zal zijn.Tot zover de heiligheid vandaag, dat 'mis'stond niet op een zondag.
Vandaag heb ik een bijna vergeten zangeres terug ontdekt. Ester Ofarim. Samen met haar man Abi heeft dit duo toch een paar opmerkelijke songs gehad. Bekend geworden via Eurovisie Songfestival in 1963 met het lied "T'en va pas". Volgde later onder andere nog de liedjes "Noch ein Tanz" (1966) en "Cinderella Rockefella" (1968). In 1970 scheidden de wegen van dit echtpaar en sindsdien is er nog weinig van haar/hem gehoord.
Wie dat T. Bruneau ook moge wezen, er is wel een goed citaat van hem/haar verschenen: "de stilte onderhoudt zich tot het spreken als het wit van het papier tot de tekst". Until tomorrow
|