|
Er zijn liedjes en stemmen die blijven beklijven. Nochtans zijn het dikwijls songs die ik nooit zou opnoemen als ik mijn 10 favoriete muziekjes zou moeten zeggen. Dat is een eigenaardige vaststelling. Vanmorgen hoorde ik zo'n song van Blanche, "City Lights". Onze vertegenwoordigster bij Eurosong 2017, en opgetreden op het feest van de 18 jarige kroonprinses. Een speciale stem met een speciaal liedje dat ik toch wel mooi vind en blij was dat op een morgen te horen.
Vanmorgen is alles in orde gemaakt wat moest in orde komen. Eerst kwam de technieker voor de tv. Sinds woensdagavond was er geen klank noch beeld te zien. De modem had het begeven. Ik heb dat overleefd omdat ik niet werkelijk verhangen ben aan beeldbuis kijken. Ik miste dat alleen om gemakkelijk in te dutten als ik een siësta wilde hebben. Het geroezemoes van stemmen die me slaperig maken en mijn oogkleppen doen dichtvallen. Voor de rest heb ik me beziggehouden zoals 'in de tijd van toen' met spelletjes weliswaar op pc en tijdschriften bekijken die een vriendin gebracht heeft. Deze morgen heb ik ook de buurvrouw gezien, een babbeltje geslagen en de hond mee op wandel gestuurd. Toen kwam de makelaar mijn verzekeringen in orde brengen. Ik kan weer met een gerust gemoed mijn dagen doorkomen. Een hele geruststelling na alle commotie die er geweest is de laatste maanden. Met een propere lei beginnen, noemt men dat. Vandaar dat ik dus op een ontiegelijk laat uur aan mijn blog verder kan werken. En niet met het eerste het beste nieuwe woord dat Van Dale in petto heeft vandaag: reliseks. Jullie lezen het goed, religieuze seks. Ik heb er een ganse boterham aan gehad om na te gaan waar het eigenlijk om draait. Het woord is er gekomen naar aanleiding van de film van Paul Verhoeven, "Benedetta" en binnenkort in de cinemazalen te zien. Het is een NRC Handelsblad reporter die het woord gebruikte met een korte commentaar: "verlekkerd spektakel vol reliseks en geweld" en "religieuze extase als seksuele uitlaatklep". Korte inhoud: 17e eeuw, een non die in een Italiaans klooster een relatie krijgt met een vrouw. De film is gebaseerd op een non fictieboek van historica Judith C Brown, gespecialisserd in seksualiteit in de renaissance en met name de vroegst geregistreerde voorbeelden van lesbische relaties: The life of a lesbian non in Renaissance Italy. Voilà dat is ook weeral geweten en zo een 'luik' van de literatuur kenbaar maakt waar ik niet van wist dat daar ook onderzoek naar gedaan werd. Zo zal ik nog wel af en toe onderwerpen tegenkomen waar mensen allemaal studies over doen. Interesses van mensen zijn heel breed en gaan over alles die onze planeet zo uniek maakt en al wie er deel van uitmaakt. Ik vond niet alleen het speciale woord vandaag maar ook een waar citaat van P. Murphy, "hoe ouder je wordt hoe meer je op jezelf gaat lijken".
|
