De eerste werkweek van augustus zit er weeral bijna op. Om jullie goedgemutst te stemmen volgende spreuk: begint augustus met regenvlagen, in de laatste dagen zal regen ons weer plagen!. Dat voorspelt tenminste een paar warme, zonnige en droge dagen. Augustus is de oogstmaand. De 8e maand in de gregoriaanse kalender. Deze maand telt 31 dagen en is genoemd naar, hoe kan het ook anders, een Romeinse keizer. Zichzelf en zijn naam aldus verzekerend van eeuwigheid en onsterfelijkheid: 'princeps' Gaius Julius Caesar Octavianus, kortweg Augustus genaamd. Een leuk weetje en je mag gerust zijn, ik heb het gecontroleerd op waarheid: In een schrikkeljaar begint augustus op dezelfde dag van de week als februari. In de andere jaren begint augustus steeds op een andere dag dan de elf andere maanden!. Tot daar het weetje van de week. Een ander juiste observatie: grootouders kunnen vaak goed met kleinkinderen opschieten, omdat ze een gemeenschappelijke vijand hebben. Dat moeten jullie ook maar eens nakijken en uitmaken op de juistheid ervan. Soms komt men rake en juiste observaties tegen. Ander nieuws op deze vrijdag. In tegenstelling tot vorig jaar, zat ik nu bij de kapper in de etalage, toendertijd in een brasserie. Iedereen van enige naam en faam in mijn zeedorp heeft me zien zitten, met ongekamde en wilde haren. Ik heb van de nood een deugd gemaakt en de voorbijgangers vorstelijk gegroet. Eventjes stijlvol zwaaien met het polleke om goedendag te zeggen. Dat hebben we dan ook weer meegemaakt. Maar de mis-en-plisbeurt heeft niet veel uitgehaald. Windkracht 6 bracht de krullen weer naar nowhere en ik had weer sluik rechtendoor haar, weliswaar goed gewassen met de juiste shampoo en gedroogd op de juiste temperatuur. Ik kan zeggen; niet de coiffeur heeft mijn haar 'gestyled' maar de natuur. 

Ik heb eventjes stil gestaan bij de ontdekker van de penicilline: Alexander Fleming (1981-1955). Een andere Fleming (1908-1955) dan de auteur van de James Bondboeken, met voornamen Ian Lancaster. Men zegt dat slimme voorbereide mensen, beter in staat zijn om daadwerkelijke ontdekkingen te doen aan de hand van het toeval. Dat is hier wel het geval. Als oorlogsarts gebruikte hij de ontsmettingsmiddelen die voorhanden waren om de gewonden te verzorgen. Hij zag dat ze niet echt efficiënt waren en soms meer kwaad dan goed deden. Hij zocht naarstig naar een ander middel en bij toeval zag hij dat in zijn labo. Op een schaal voor bacteriekweek, kwam er door de aanwezigheid van een schimmel, een plaats op de plaat waar geen boosdoeners groeiden. Daar waar de schimmel een stof uitscheidde die hij penicilline noemde. De rest is geschiedenis en was enorm waardevol voor de mensheid. Hij kreeg dan ook de Nobelprijs Geneeskunde in 1945. Onze gezondheid ligt soms in een klein hoekje.