Gisteren en vandaag. Voor de verandering is het 'lichtgrijs' weer buiten. Want zelfs grijs heeft ook zijn nuances. Zie maar naar het boek: "Fifty Shades of Grey" van E.L. James. Zelfs nog 4 vervolgboeken heeft ze er over geschreven: "Vijftig Tinten Donkerder", "Vijftig Tinten Vrij (Freed)", "Grijs" en "Donkerder". Het zijn geen 'meteorologische' boeken, ze zijn gecatalogiseerd in het genre 'erotica fictie'. Beste mensen, zo eentonig en saai is die kleur ook weer niet en hoeven we er ons ook niet dik over te maken. Laat er ons maar plezier aan beleven. En dus, lieve lezers, om mijn gedachten weer op het rechte pad te krijgen, heb ik zondagavond maar geluisterd en gekeken naar het "Eenzame Hartenbureau" van Ewin Ysebaert op Ment TV, alwaar Herder Professor Emeritus Rik Torfs (ex-rector KuL, ex- politicus) zijn zondagse preek ten gehore bracht. Altijd interessant om de week af te sluiten met reine en propere gedachten, zeker om de kerstweek te beginnen. Want de commerciemolen en de nieuwsitems over 'eenzamen' draait ook weeral op volle toeren. Ik zou me 'ongelukkig' moeten voelen omdat ik geen kleurrijke kerstboom in huis heb gehaald, geen pakjes heb om daaronder te leggen, en alleen ben om een feestmaal te verorberen. Wel, niets is minder waar. Sinds de motor van die familiefeesten in 2012 overleden is, prijs ik mezelf gelukkig om niet meer in die tredmolen van gedwongen 'fijne' familiebijeenkomsten te moeten treden. Ik heb liever ongedwongen en spontane feestjes met al mijn dierbaren, die zich het hele jaar onverwachts kunnen aanbieden, dan die overgecommercialiseerde en overgeconsumeerde 'kerst-en eindejaarsfeesten'. Voor mij mag er echt eens gestopt worden met de 'alleenstaanden' als zielige wezens af te schilderen die door onbekenden uitgenodigd moeten worden om eens een gevulde kalkoen, appelmoes en kroketten te eten en daarna een calorierijke 'buch' te verorberen. Ik blijf het liefst bij mijn 'eerlijke' kameraad, die me trouw zijn gezelschap zonder meer geeft, woeffie, doggy, blaffie, maar bovenal mijn hondje. Ik denk dat Brueghel daarvoor het spreekwoord 110 schilderde: uit hetzelfde gat schijten = onafscheidelijke kameraden. Maar het spreekwoord nr 109 ben ik jullie ook nog verschuldigd: uit het raam gooien = niets geheim kunnen houden. Dat is natuurlijk wel waar als ik al mijn bedenkingen op het internet gooi. Ik moet niet zeggen dat ik een dieet volg om mijn overtollige kilo's kwijt te geraken als ik een stonde nadien schrijf dat ik koekjes, pateekes, en crème glace meebreng uit het grootwarenhuis en groenten, voedzame etenswaren vergeet in mijn mandje te leggen. Zo, nu ga ik nog luisteren naar Gigliola Cinquetti met haar songfestivalsong uit 1964: Non ho l'eta per amarit, per uscire sola con te. Als jong meisje van 1948 geef ik jullie maar de vertaling mee waarom ik dat zo graag zing = ik ben niet oud genoeg om van je te houden, ik ben te jong om met je uit te gaan...Goed dat ik dat nog kan kwelen. Tot morgen
|