De zon, le soleil, the sun, die Sonne, ze schijnt weer aan het firmament. Samen met haar komt ook die mooie azuurblauwe lucht, die zo nodig is om wakker te worden, alert te zijn en bij de pinken te blijven. Ik heb in mijn hoofd geen samenhangend verhaal klaar en kan het spreekwoord nr 111 van Brueghel weer eens toepassen op mezelf: van den os op de ezel springen = slechte zaken doen (toen 16e E) = (nu) van de hak op de tak springen = steeds van onderwerp veranderen. Als je de 1e uitleg bekijkt, geef ik er een klein woordspelingsken bij over onze koning die slechte zaken doet: vorst aan de grond. Of nachtvorst, dan is hij overdag niet te bespeuren. Een tongbreker heb ik ook klaar: wie weet wat Willy Wevers' wijf weeft? Willy Wevers' wijf weeft witte warme wollen wanten!!. En die zijn nu nodig na een koude nacht met lichte vriestemperaturen. Maar van de os en de ezel gesproken, die zijn ook te vinden in het befaamde kerststalletje dat overal te lande kan bewonderd worden met plaasteren beelden of echte figuranten. Naast Maria, Jozef, de herders, 3 koningen, de kribbe met het kindje Jezus, de zingende cherubijntjes en sommige engeltjes met trompetjes als varianten op corona, zien we daar ook een 'os' en een 'ezel' staan. Nochthans staat er in het evangelie nergens iets geschreven over de aanwezigheid van deze dieren bij de geboorte van de Zoon van God. In de Bijbel zijn deze dieren al beschreven meer bepaald in het boek van de profeet Jesaja. Maar bij de kristenen staan ze symbool voor het nieuwe geloof in het jaar '0' van onze tijdrekening. Het reine dier 'de os', staat voor de Joden, die samen, met de 'onreine ezel' de 'Heidenen', de nieuwe Messias, de Nieuwe Koning omarmen en verwarmen om samen 'het Woord' te verkondigen en te belijden. Mooier kan de uitleg niet zijn. De nieuwe religie die ontstaan is met respect voor gelovigen en ongelovigen, en vrede wil brengen voor alle mensen. Niet iedereen is ervan overtuigd dat religie 'vrede' kan brengen. De speciale dag vandaag beweert dat het ook op een andere manier kan gebeuren. "Wereldorgasmedag" ziet peis en vree komen als we allemaal samen 'in een ultieme en simultane staat van extase' proberen te komen. Want na afloop zijn alle beoefenaars byzonder relaxed, zijn ze nergens meer boos over en hebben geen puf meer om ruzie te maken. Een speciale inkijk om de Wereldvrede af te dwingen bij de bewoners op onze wereldbol. En dan, om deze prachtige kortste dag en het voouitzicht van de langste nacht, bedank ik jullie allemaal om mijn exposé te lezen met het lied van Eurosongfestivalwinnaar, Udo Jürgens (1934-2014): Merci Chérie. Om dat te plaatsen, dat was in mijn 18e jaar, herinner ik me dat "Als de Dag van Toen" gezongen door Reinhard Mey.Tot morgen
|