De laatste uren zijn aangebroken dat ik mijn keel kan smeren en om luidop te spreken. Dat is natuurlijk niet slecht om mijn woorden te oefenen in 'klaar en duidelijk' uit te spreken op deze "Dag van de Logopedie". Want ondanks vele omzwervingen in mijn eigenste Vlaanderen blijven mijn Waaslandse klanken van klinkers overduidelijk aanwezig. Straks gaat iedereen huiswaarts en ik moet nu nog profiteren van het gezelschap om te keuvelen, te babbelen, te spreken. Het is dan weer eventjes wachten tot de volgende verlofperiode die niet lang meer zal duren, een drietal weken geduld. De laatste gezamelijke maaltijd is stilaan een traditie geworden: richting frietkot. Elkeen nog een laatste vettige hap vooraleer het sobere en gezonde eten weer geserveerd wordt. Ik heb goed gekookt. Als er wat volk komt, kan ik zo'n beetje gerechten klaarmaken die voor een alleenstaande té veel werk vragen en te grote porties zijn. En nu is het verlof gedaan, en iedereen is gelukkig en tevree. Ik heb goeie klapkes gehad met de twee generaties die hier op logement waren. Hier was 'niet' het citaat van Cyrano De Bergerac (1619-1655) van toepassing: er zijn vele mensen, bij wie het gemak van spreken slechts voorkomt uit het onvermogen om te zwijgen. En stilaan ga ik terug naar de orde van alledag, lezen puzzelen, schrijven. Vandaag was het 6-letter woord in de puzzel één dat ik niet verwachtte en dus ook niet gevonden heb. Uit gêne durfde ik zelfs dat woord niet invullen omdat het een vervoeging was van het werkwooord 'pijpen', "pijpte". Ik ben niet echt preuts aangelegd maar dat zag ik toch niet zitten als oplossing bij 'woordle6'. Zo zie je maar weer dat de tijden veranderen, ook in puzzel woordgebruik. 

Vandaag is het de herdenking van de geboortedag van een groot Italiaans renaissance kunstenaar, dichter, beeldhouwer, schilder, architect en nog zoveel meer: Michelangelo Buonarotti (1475-1564). Ik heb een heel mooi citaat van hem gevonden dat hij zelf liet optekenen: "Ik zag een engel in het marmer en beeldhouwde tot ik hem bevrijdde". Wereldberoemd en oneindig mooi zijn de beeldhouwwerken "Piëta" en "David" en de beschilderingen van het plafond van de "Sixtijnse Kapel". Tot morgen