Ik heb gisteren niks gevoeld van de beloofde 18°C. Vooruitziende vrouw als altijd, had ik van bij de morgenstond al een pulleke met een rolkraag aangetrokken. Het was hier grijs weer en aan het soort lucht zie ik wel of het grijze een blijver is of niet. Er was ook geen windje te bespeuren. Moet ik ons Frankske 'culpabiliseren' (Vlaams woord van de dag) voor zijn slechte voorspelling? Ik zal het maar een keer door de vingers zien, want zo'n slechte weersvoorspellingen komen niet zo dikwijls voor!!. Verkeerde weerberichten worden toegeschreven aan de werking van de computers die geen juiste interpretatie kunnen geven als er bv zand in de luchtlagen zit. De computers, en ze zijn met velen, kunnen dat niet detecteren en geven foute info door aan onze voorspellers. Wat niet verteld werd is dat er deze nacht toch wel een straf windje zou komen opzetten en al mijn mooie paasbloemetjes heeft geknakt vooraleer ze volledig uit de knop waren. Foetsjie mijn vele en mooie paasboeketten in de tuin. Gelukkig zie ik geen sahara-zand aan mijn vensters kleven. Het zal ergens anders neergevallen zijn. Vooraleer met schrijven te beginnen heb mijn huistaakjes al gedaan. De woordle 5 en 6, gingen redelijk vlot. De taalmails gingen goed behalve mijn Frans en dat ondanks het feit dat ik gisteren een aardig mondje Frans heb gesproken met de buurvrouw. Mijn bijbel oefeningen zijn altijd 100% in orde. Mijn godsdienstlessen bij de nonnekes bewijzen dat ze er, meer dan 60 geleden, goed ingedramd zijn. Alles zit nog goed opgeborgen in mijn hersenen om kleine vraagjes te beantwoorden. Het zegt ook veel over mijn attitude tijdens die lessen; ik was een attente, oplettende en ijverige leerlinge voor dat vak. De krant heb ik natuurlijk ook al gelezen. Dat is mijn tweede werk van de dag nadat ik mijn sloebertje de vrijheid in de tuin heb gegeven om alles te doen wat hij binnen niet mag. Terwijl hij rondhost en van hier naar daar springt, kan ik onder de straatlantaarns (2), die in de nabijheid van mijn huis staan, al de grote krantenkoppen lezen en zien wat me aan lectuur ta wachten staat. Het bombardement in Marioepol op een theater, waar 1200 burgers schuilden voor het vernietigende oorlogsgaweld. Zijn er slachtoffers en hoeveel is nog niet geweten. En zoals Friedrich Nietzsche (1844-1900) schreef: "De oorlog is de winterslaap voor de cultuur" mag ik wel als een waarheid schrijven voor de Oekraïners. Bij ons kan het theater, na de corona, weer aan de slag gaan en ons verblijden met mooie theaterstukken. Ik las de recensie voor "Zwijg", een toneelstuk van en met Tom Van Dyck en Bruno Vanden Broecke. Een verhaal over een siamese tweeling die een rolstoel en hun benen in dezelfde broek delen, maar ieder met zijn bovenlichaam en kop zijn eigen leven maakt. Het toneelstuk gaf een citaat over de beperkingen bij een handicap of gewoon de beperkingen die het leven soms geeft: als je wereld klein is moet je hem groter maken met kennis !. Tot morgen
|