Al het stof is van de planten, struiken en bomen gewassen en binnenkort komt de tuinman de haag een prachtige vorm geven. Wat wil ik dan nog meer? Propere vensters! Die hebben het stof en het zand van al mijn groene elementen in de tuin opgevangen. Dat glas kuisen zal gebeuren de eerste werkdag van week 21. Het is mooi weer en dan kan ik buiten naar al dat frisse groen kijken en zijn schone ramen nog niet echt nodig. Maar de titel van mijn essay vandaag is 'goed nieuws' brengen op deze goed-nieuws dag. Ik begin zoals Frank de weerman, eerst het slechte nieuws. Een icoon van de Parijse toeristische dienst verdwijnt binnenkort van de Champs-Elyssées: het variététheater "Lido de Paris". Na 75 jaar dansen de Bluebell Girls niet meer in deze beroemde tent van nachtelijke dinnershows. De dansgroep werd opgericht door Margaret Kelly (1910-2004), wiens bijnaam Miss Bluebell was omwille van haar blauwe ogen. Zij stelde strenge eisen aan 'haar meisjes' de danseressen: ze moesten een klassieke dansopleiding hebben genoten maar omwille van hun lengte afgewezen zijn voor balletuitvoeringen, allen moesten de lengte van 1,8m hebben, en hun borstomtrek moest bij iedereen dezelfde zijn. Het bedrijf zat in slechte financiële papieren en de grote baas was geen liefhebber van de topless danseressen. Het zal nu een chique restaurant worden. Het goede nieuws is dat men naast het beklimmen van de Eiffeltoren toch ook nog een show kan meepikken in de 'Moulin Rouge'. Dat is nog altijd present met zijn sexy 'cancan' danseressen en zijn extravagante shows gebaseerd op circusacts. Daarenboven bevindt de 'molen' zich in de zogenaamde rosse buurt nl in het Quartier Pigalle, op de Boulevard Clichy en niet ver van Montmartre, het kunstenaarsdorp van Parijs. Zeker een toeristische aanrader en een bezoekje meer dan waard. Sinds 1889 is dat etablissement van vermaak hier aanwezig en inspireerde schilders zoals Toulouse-Lautrec (1864-1901), romans, documentaires en films zoals uit 2001 met Nicole Kidman. Een andere showtempel is de "Crazy Horse Saloon". Dat opende zijn deuren in 1951. Het is nog altijd een familiebedrijf dat gevestigd is op de Avenue Georges. Het is te bezoeken in de voormalige wijnkelders van het uitgestrekte gebouw Haussman. Hier is vooral cabaret met naakte danseressen, goochelaars, jongleurs en mimespelers te zien. Parijs biedt nog genoeg vertier naast het chique "Lido de Paris". Wie ziet er nog een bron van inkomsten verdwijnen, behalve de 157 van de 184 personeelsleden? Je raadt het nooit, de pluimenhandelaar!!. Cabaret en shows maken dankbaar gebruik van de 'plumassier' voor de hoofdtooi, op de heupen, voor de cancandansen enz. Meteen heb ik ook eens nagekeken welke gevleugelde vrienden hun pluimen moeten laten om de mensheid te bedekken en er waren er velen bij waar ik het nooit van gedacht had: haan, kip, fazanten, patrijzen, parelhoenders, struisvogels, pauwen, kalkoenen,... De ganzenveren dienden dus niet enkel voor te schrijven of om als plumeau voor stof af te nemen maar ook voor aan iemand zijn achterwerk te hangen. Tot morgen
|