Vandaag gelezen: een ongeluk zit in een klein hoekje, geluk in alle andere plaatsen. Dat is een té mooie uitdrukking om zo maar naar het rijk der fabelen te sturen op deze "Dag van het Sprookje". Uitgevonden en geïntroduceerd door het Sprookjespark Efteling op 07/07/07. Die dag was de gelegenheid om al die schone verhalen en hun uitbeeldingen eens onder de aandacht te brengen. Omdat de '7' in vele vertelseltjes belangrijk zijn: zeven geitjes, zeven dwergen, zevenmijlslaarzen. Er werden sprookjeskwissen georganiseerd, verkleedpartijtjes en zomeer. Maar zoals vele initiatieven van echt commerciële aard en dan nog van een pretpark, is dit wellicht ook een stille dood aan het sterven. Maar in 2007 werden op 07/07 ook de 'Nieuwe Zeven Wereldwonderen' voorgesteld. 1) Chichén Itzà, Yucatan/Mexico. 2) Cristo Redentor, Rio de Janeiro/Brazilië. 3) Colosseum, Rome/Italië. 4) Chinese Muur, Beijung/China. 5)Machu Picchu, Cuzco/Peru. 6) Petra, Ma'an/Jordanië. 7) Taj Mahal, Agra/India. Van de wereldwonderen uit de antieke wereld zijn enkel de piramides van Cheops in Egypte weerhouden. Vijf andere waren door Griekse handen ontstaan: Tempel van Artemis in Efeze, Beeld van Zeus in Olympia, Mausoleum van Halicarnassus, Kolos van Rhodos en Pharos van Alexandrië. Al die 'wonderen' verdwenen door ofwel vandalisme of brandstichting of aardbevingen of overstromingen. Wonder nr zeven uit de Oudheid heeft waarschijnlijk nooit bestaan: de Hangende Tuinen van Babylon, gesitueerd in Babel-Nineveh/Irak.
Dan komt nu, spelletje nr 18 van Breughel: stokpaardje. Het is nog altijd een sport, zoals onlangs bleek uit een reportage op VRT en het 'paard' is in alle prijsklassen te vinden, van 20-200€. Het is zelfs een officiële sport in Finland. Nochthans een eenvoudig attribuut: een steel met daarop een nagebootste paardenkop, als je het zelf maakt is het meestal een borstel en borstelsteel. De stok wordt tussen de benen gestoken en vastgehouden aan de handvaten op de 'kop' voorzien. In de Middeleeuwen speelden edelknapen met deze houten uitvoering van een paard als voorbereiding op hun ridderschap. Nu zijn er wedstrijden in dressuur, springen, cross en western. De oudste geschreven teksten spreken van een 'hobbelpaard', welgekend als men nog kindjes thuis heeft. De 'nar ' aan de koninklijke hoven van weleer, hadden altijd een stok bij zich met een dierenkop erop, een marotte. Dat is nog altijd het woordje in het Frans voor stokpaardje, ook 'cheval de bataille, evenals 'dada'. Nu kennen we vooral 'stokpaardje' in de figurlijke betekenis, zijnen 'dada' zoals we het in schoon Vlaams noemen: een favoriet onderwerp dat telkens, terugkomt in de gesprekken, een geliefkoosd onderwerp of denkbeeld. Ik wil jullie de buitenlandse woorden voor dat plezant object en speelgoed niet onthouden. In Duitsland spreekt men van: sein Steckenpferd reiten. In Engeland: to ride one's hobby horse. En dat is nu de dag van vandaag: BoJo, die jojo van welles-nietes speelt met de de bevolking van zijn rijk. Zijn ontslag geven maar nog van geen wijken wil weten, macht is zijn 'stokpaardje' tot spijt van wie het benijdt. Tot morgen
|