De voormiddag is een heel eind gevorderd en een stralende blauwe hemel is present. Nochtans werd ik wakker en zag een 'geel gekleurd' firmament. Ik moet zeggen dat het een verontrustend gevoel gaf, een gevoel van naderend onheil of een onweer dat op komst was. Ik ben blij dat er nu een azuur blauwe hemel te zien is en dat de kleine wolkjes verdwenen zijn. Ocharme mijn plantjes!. Die worden deze zomer wel byzonder fel gegeseld, niet door de regen maar door de zonnestralen. Hoe goed ik ook probeer ze van voeding en water te voorzien, niets weegt op tegen een malse regenbui. Geloof me gerust, ik ben enorm blij met dit prachtige zomerse weer, maar de bloemekes hebben het niet gemakkelijk. Met mijn gieterke een wandeling langs mijn bloempotten maken en wat besproeien is soms een pleister op een open wonde. Ik doe dat in alle vroegte zodat de stralen het water niet direct verdampen en ze het maximum uit het vocht kunnen halen dat ik hen schenk. Ondertussen heb ik ook weer 'de kip' kunnen opmerken. Tot mijn grote blijdschap is ze nog nergens in de soeppot beland en kan ze vrolijk paraderen in de straat tot jolijt van alle buren. Ze wandelt parmantig langs alle hekjes, bijna zo statig en fier als een pauw, niettegenstaande het een gewone bruine hen is. Nog niemand heeft een eitje gevonden. Dat zal ze blijven doneren aan de mensen van haar thuisadres waar de graantjes liggen, dat is achter het hoekje. Zoals Creedence Clear Water Revival deze morgen zong op Radio 1: Down on the Corner. The lyrics zijn niet van toepassing op 'my chick' maar het is een leuke deun met de juiste titel. Voor de rest gebruik ik het liedje van Elbow, ook deze morgen te horen: One day like this. Vooral dan de refreinzin "...oh, anyway, it's looking like a beautiful day....". Het zijn dagen van binnenzitten in de namiddag. Ik vind dat niet zo erg behalve dan dat ik rolluiken ten dele moet laten zakken en gordijnen dichtschuiven. Ik vind het niet plezant in het duister zitten op de momenten dat ik volop een voorraad vitammines voor de winter moet opslaan. Niet aan te doen, de zon is ons welgezind en dan is het van de aangename temperaturen genieten in de vroege morgen en na 20u. Ook de krant heeft zijn best gedaan om mij wat hints te geven om de eerstvolgende hittegolf te kunnen doorstaan en overleven. Op iedere pagina is er een tip in een getekend ijsblokje gestoken. Het beste advies staat op de frontpagina en ga ik proberen waarmaken: negéér dat het heet is. Voor de heetste uren is er natuurlijk koersplezier op teevee. Ik vraag me af hoe die renners dergelijke fysieke inspanningen kunnen leveren in die zuiderse snikhete warmte, met geen enkele koude bries rondom hen. Alleen tempert de hoogte waarin ze fietsen een beetje de temperatuur. De suggestie van veel te drinken, daar ga ik nu aan beginnen. Tot morgen
|