De levensuniversiteit gaat weer van start, zoals iedere morgen bij het ontwaken. Al 74 jaar studeer ik aan die 'unief', en gelukkig, ik ben nog niet afgestudeerd. Iedere dag een levensles, iedere dag wat anders. En wat krijg ik vandaag voorgeschoteld? Iets over "weten". Ik begin met een gezegde van een oude Chinese leermeester Zhuang Zi (369vC-266vC). Hij schreef in Chinese karakters "Weten dat het weten niet kan weten, blijft het hoogste weten". En de encyclopedie zegt: Weten is kennis hebben van de bekende en onbekende omgeving, het bewust zijn van bepaalde gegevens. Weten, kennis en ervaring liggen dicht bij elkaar en worden nogal dikwijls door elkaar gehaspeld. Ik leerde dat er verschillende vormen van 'weten' zjn. Er is 'weten' door 'ervaring', er is 'weten en geloven' meestal te vinden in de religie, 'weten door meten', 'weten en wetenschap' en er is 'weten en wijsheid'. Er is voor de volledigheid ook 'schijnweten' dat dikwijls een gevolg is van manipulatie van gegevens, en er is ook nog 'meeweten' dat is het recht om te weten bv in processen inzage in vonnissen. Dat is mijn les van de dag geweest.
Spelletje nr 71: klinkerd spel, klink slaan, estafette lopen. De eerste twee behoren bij de oude Vlaamse spelen. Maar het is eigenlijk te herleiden tot het bekende estafette lopen met doorgeven van een stokje van 28-30cm lengte. Estafette komt van het 'stafetta', dat dan weer het Italiaans is voor een'koerier'. De laatste dagen, tijdens de Europese kampioenschappen in München, hoorden we veel over onze nationale 4x400m estafettelopers. De Belgian Tornados haalden een zilveren plak in hun wedstrijd, de Belgian Cheetahs verpulverden wel het Belgisch record in hun wedstrijd maar kregen daarvoor geen edelmetaal. Uitkijken wat beide equipes gaan doen tijdens de 'Memorial Van Damme' op 2 september.
De temperaturen gaan de hoogte in en dan moeten de oudjes veel drinken om niet uit te drogen. Dat proces van een 'perkamenten vel' krijgen is sowieso al bezig, maar we moeten zolang we ademen, ons nog niet volledig laten mummificeren door de uitdrogende warme wind. Vandaag, net zoals de voorgaande dagen en de volgende, neem ik mijn toevlucht tot 'Spa Reine'. Het gezonde godendrankje dat zijn naam dankt Marie Henriëtte, Maria Hendrika (1836-1902) in het Vlaams, onze tweede koningin. Aartshertogin van Oostenrijk, hertogin van Brabant en vervolgens, om louter dynastieke redenen, gehuwd met Leopold II (1835-1910) op 22/08/1853. Haar enige plicht was een 'kroonprins' te baren. Na 2 prinsesjes kwam er, oef oef zucht zucht van Leopold, een prins tevoorschijn en kon de man met de grijze baard naar zijn maîtresses terugkeren. Maar wee oh wee, de echtelijke plicht moest terug vervuld worden na de dood van zijn oogappel. Geen chance, het werd terug een dochter en nu zat hij met 3 vrouwen opgescheept die hij nog moest uithuwelijken ook. Enfin, son épousse was niet meer dienstig en werd naar het buitenverblijf in Spa gestuurd om te kuren en in rust verder te leven. De waterbronnen en het bijhorende water kregen haar naam: Spa Reine en Spa Marie Henriëtte. Tot morgen
|