Ik moet een beetje groter schrijven want de ogen van mijn lezers en andere bloggers hebben een groter lettertype nodig, om van mezelf nog niet te spreken. Welke mooie spreuk kwam ik op deze koude aprildag tegen? "Het maakt niet uit of het warm of koud is in de kamer. Het is er toch altijd 'kamertemperatuur". En op secretaressedag zet ik mezelf in de blommekens. Want ik ben baas van mezelf en dus mijn eigen privé-werknemer. Als werkgever geef ik mijn stenotypiste altijd voldoende schrijfwerk om haar een halve dagtaak te bezorgen zodat er van verveling nooit sprake kan zijn. Niettegenstaande dat het vandaag ook de 'Dag van de Chinese Taal' is, wil ik niet dat mijn ondergeschikte daar haar tijd en mijn geld mee moet verdoen. Naar China is ze geweest en kon er ook zonder het Mandarijns of een ander dialect haar plan wel trekken. Met veel gebaren en hilariteit langs beide kanten. Tenandere, zo heeft ze me al jaren geleden verteld, in veel van die internationale hotels spreekt men Chinglish, Engels met een Chinees haar op bv as soon as quickly. 

Mijn krollenbolleke, mijn poedelkoppeke ligt momenteel heel braaf aan mijn voeten, want ik heb hem onder zijn poten moeten geven nadat hij met een half volkorenbrood was gaan lopen. Hij kreeg niet genoeg aandacht toen ik met de poetshulp eventjes van woorden wisselde. Het gevolg is nu natuurlijk, dat er darmkrampen en buikpijn op komst zullen zijn net op de dag dat mijn broer en schoonzus mee het avondmaal zullen gebruiken. Ik zal hem naar Georges Michael doen luisteren met zijn prachtige interpretatie van "Somebody to Love" van Freddie Mercury en Queen. Dat ontsproot uit zijn keel tijdens het fameuze Wembleyconcert op 20/04/1992, "Freddie Mercury Tribute Concert". De opbrengst toen en nu nog altijd, gaat naar onderzoek voor aidsbehandelingen.That's all, folks. Tot morgen