Maanrock 2023 is weeral succesvol afgesloten. Niet minder dan 100.000 bezoekers op de teller. Bij de eerste edities van dit festival (1996) stond ik te hossen, te springen, te zingen eigenlijk roepen met mijn vriendinnen op de Grote Markt van Mechelen. En wat krijg ik nu toegestuurd via instagram? Mijn kleindochters die met hun vriendinnen staan te hossen, te springen, te zingen eigenlijk roepen met hun vriendinnen op de Grote Markt van Mechelen. Ditmaal op de liedjes van Pommelien en Niels. Ergens op de achtergrond moeten ook nog mijn kinderen en andere kids gelopen hebben. Drie generaties die hetzelfde plezier beleven op dezelfde plaats om eens uit de bol te gaan en er een gezellige namiddag of avond van maken. Meteen rezen de vragen: wanneer zal ik weten dat ik 'oud' ben?, wanneer zal ik me 'oud' voelen?, wanneer zal ik denken dat ik 'oud' ben? en zeker, wanneer zal ik 'oud' zijn? Vast staat in ieder geval dat ik tot de 'derde leeftijd' behoor, daar bestaat geen twijfel over, de cijfers van mijn geboortejaar vertellen me dat. Natuurlijk zijn er ook geen vlotte en wiegende heupbewegingen meer, en de danssteps zijn ook niet meer even elegant als ze vroeger waren. Mijn stem is al wat meer schor en kan nog moeilijker de toon houden. Voor de rest voel ik me nog altijd, soms een snotaap en een meisje dat plezier kan hebben in iets stiekems doen, niettegenstaande er niemand is om me iets te verbieden of op mijn vingers te tikken zoals een extra ijsje of mars eten. Nen grote uitgaander ben ik nooit geweest maar het was altijd leutig om met vriendinnen eens op stap te gaan, een pint te drinken tijdens Parkpop op donderdagavond in de Kruidtuin. Nu blijf ik thuis voor al die evenementen, zelfs hier aan de kust, omdat het lawaai een beetje te oorverdovend is. Ik vind dat niet erg, elk seizoen van mijn leven heeft zijn interesses die primeren. Als jagger zit ik in de herfst en ik vind dat best een aangenaam seizoen met mooie kleuren in de natuur. En van de natuur ga ik nog wat genieten nu de zon ook aanwezig is. Mijn e-reader neem ik mee (wat is dat een prachtig geschenk geweest) en de hond als gezelschap.Tot morgen
|