Het is prachtig mooi en droog weer. Ideaal om mijn klinkers in de tuin eens onder handen te nemen. Door al de nattigheid was er heel wat mos op de stenen gekomen en dat doet een alarmbelleke luiden. Dat is wel een gevaarlijk groen en dikwijls is dat dan een glijbaan in plaats van een trap of pad. En ja, spijtig, dat ik een levend 'iets' moet verwijderen om zelf niet verwijderd te worden van mijn huis. Ik woon niet in Japan, ben dus ook geen Japanse die in vuur en vlam kan staan van dit soort planten. Ik ben die liever kwijt dan rijk. Ondertussen ben ik wel buiten en geniet samen met de hond van de goede lucht en de vele babbels met de buren die ook hun tuin in orde willen brengen voor de winter. Ook omdat de gemeente een laatste keer het snoeisel komt ophalen is er een drukte van belang in de straat. Morgen moet het ook nog droog en mooi weer, zijn want ik had iets te weinig industriële javel meegebracht. Ik heb geen goesting meer om vandaag terug in de auto te kruipen. Na gedane tuinwerkzaamheden begin ik maar aan de krant. Grote kop, letterlijk en figuurlijk van weer een politieker die meer heil ziet in een burgervaderwedde dan in het loon van een minister. Ze voelen aan hun water dat ze geen kans meer maken om in een regering terecht te komen en kiezen dan maar eieren voor hun geld. Eigenaardig is wel dat ze beiden een VU verleden hebben, omarmd werden in een andere partij waar ze tot de hoogste regionen konden doorschuiven en mee regeringsbeslissingen konden afdwingen. Ze waren 5 jaar geleden verkozen tot burgervader, schoven de job door naar een ander omdat minister zijn, lucratiever was. Nu moeten de invallers binnen de 5 minuten opkrassen, hun sjerp en zetel inleveren. Geen woord van dank voor hun werk. Ze hebben voor zichzelf de berekening gemaakt wat het voordeligste en het waarschijnlijkste ging zijn na al de verkiezingen volgend jaar. Voor geen van beiden zit er een ministerpostje meer in. Omdat deze mannen nog nooit een normale job hebben beoefend zijn ze bijna verplicht hun inkomen te blijven genereren uit de belastingpot die gevuld wordt door de Vlamingen en andere Belgen. De optelsom die ze maken, burgervader van een middelgrote stad + wedde van parlementslid = ± loon van minister, minder vermoeiend, grote kans om verkozen te worden, het postje binnen te rijven en ter plaatse meer aanzien. Gaan de Kortrijkzanen en Mechelaars hun belonen met een herverkiezing tot hun'vader'? Wait and see volgend jaar. Voor mij....Tot morgen
|