Ik ben niet verliefd, verloofd noch getrouwd en toch zal ik dat altijd een belangrijke dag blijven vinden al was het maar omdat mijn buurvrouw me een hartje heeft toegestuurd. Natuurlijk zijn er ook jarigen op deze dag, bekenden van mij en onbekende VIP's zoals Raymond van het Groenewoud en Piet Paaltjens (1835-1894) een synoniem van de Nederlandse predikant en dichter François HaverSchmidt. Ik heb natuurlijk wat van zijn gedichten uit "Snikken en Grimlachen", op het internet te vinden, gelezen. Maar ze passen geen van allen in het thema van de dag: verliefdheid. Hij leerde me wel een nieuw woord: CamelCase. Woorden die normaliter met een spatie geschreven zouden worden, in één woord te schrijven zoals hij ook toepaste voor zijn familienaam. Maar voor als ik ooit eens terug een lief zou vinden heb ik een gedichtje gevonden dat toepasselijk is voor de tijd en ruimte waar ik me heden ten dage bevind. Geen auteur  gevonden, dus ik schrijf het, alsof het uit mijn koker komt: "Liefje neem me mee, en kus me in de zee, kus me op het strand. Neem me bij de hand en lig naast mij, waar het helmgras groeit, waar de duindoorn bloeit. En kus mij, kus mij, tot ik besef dat jij me werkelijk hebt gekust aan de kust". Het mooie en straffe aan die paar regeltjes is dat het ooit werkelijk is gebeurd en dat ik daar de beste herinneringen aan heb, vooral als ik dan de song van Louis Neefs (1937-1980) zing "Aan het strand van Oostende". Eigenlijk moet je aan bekenden, je partner of halven trouwboek geen geschenk geven want het is niets meer of minder dan de dag voor de 'anonieme liefde'. Rijmpjes- en gedichtendag die op kaartjes geschreven worden die men steels en heimelijk naar iemand stuurt waar men zogenaamd een oogje op heeft/had. Althans, dat was 'in' toen ik een puber was. Nergens je naam op vermelden en de beoogde laten raden door middel van dat gedichtje en wat hints, wie er verliefd was op hem. Natuurlijk met de stille hoop dat hij wist dat ik het was. Het liedje van de dag zal wel Queen zijn met "Love of my Life". Het blijft een mooi lied met het gemurmel op het laatst 'I love you'. Enfin, liefde blijft mooi in een mensenleven, zelfs bij alle levende wezens. En deze 14e februari wordt al eeuwen en eeuwen gevierd, zelfs vóór het Christendom deze dag opeiste. De Angelsaksiche en Noord-Europese volkeren vierden op deze dag hun vruchtbaarheidsfeest omdat op de 14e februari de vliegende vrienden voor het eerst zouden paren in het jaar. Dat zal mijn werk zijn vandaag: door het raam kijken of ik inderdaad de duiven, merels, mussen, kouwen enz zie huppelen, mekaar het hof maken en hun paringsdans uitvoeren. Dat is een interessante bezigheid op deze regendag: aan het raam de verliefde vogeltjes gadeslaan. Tot morgen