|
Joepie,zeggen mijn vrienden altijd als ze over iets heel erg verheugd zijn. Vandaag steel ik hun woord: joepie, de zon schijnt, een klein briesje en bovenal 'het is droog'. Voor die 3 weerelementen mag een meisje van 1948 al eens 'joepie' roepen. Het zal dan wel een eendagsvlieg zijn, zeggen de weervoorspellers maar hetgeen het vandaag is pakken ze me niet meer af. We moeten hier nog niet voor God spelen zoals ze in Dubai doen: de wolken die passeren manipuleren om er gigantsiche regenbuien van te maken. Met alle gevolgen vandien, zoals we ondertussen weten. Jaguars, Bentley's, Rolls'Royce, Lamborghini, Ferrari's, Bugatti's....dreven op de chique avenues alsof het speelgoedbootjes waren. ALs ze al verzekerd waren voor waterschade zullen de verzekeringsmaatschappijen diep in hun buidel moeten tasten om dat allemaal te vergoeden. Misschien dat de heersende sultans, sjeiks en emirs de gelden wel zullen opdiepen uit de gemeenschappelijke kas van de emiraten. Het zijn tenslotte zijzelf die met die dure karretjes rondrijden en over de besteding van hun belastingen, als die er al zijn' palaveren. Is er anders veel nieuws te melden? Niet echt. Alleen brengt het Vlaamse woord van de dag weer een belevenis terug in mijn geheugen van lang geleden, toen ik nog op mijn hurken kon zitten. Ik lees nu dat hurken héél erg gezond is voor de stretching van rug en benen, en dat ik dat iedere dag zou moeten doen. Dat was niet echt wat ik me herinnerde, wel het woord 'netelen'. Dat is een branderig gevoel krijgen op de plaats waar de witte, dove of blauwe netel in contact komt met de huid. Dat gebeurde toen ik stiekem een plasje wilde doen, ver weg van glurende blikken en me pardoes in een netelveld op mijn hurken zette om mijn water kwijt te spelen. Zoals zovele dingen in het leven moet men eerst iets aan de lijve ondervinden om het nooit meer voor te hebben. Ik heb dagenlang gevoeld dat ik in de vrije natuur een natuurlijke behoefte heb voldaan. Natuurlijk wordt er nu brandnetelssoep gemaakt, gebruikt men het in salades, zelfs bier wordt ervan gebrouwen. Maar het is ook een broedplaats voor de lieveheersbeestjes. Ik moet wel altijd lachen als ik vertel van mijn stopplaats tijdens een lange autorit, maar toen heb ik er echt wel van te lijden gehad. Mijn gimmick van vervlogen tijden die ik wel af en toe eens vertel aan mijn uitgebreid nageslacht. Tot morgen
|
