Juli is de hooimaand, om het gras te hooien, dat als wintervoer voor de dieren moet dienen. Er is niet alleen gras dat geoogst en gedroogd wordt, maar er is ook het stro. Afkomstig van de granen die  in schelven gezet wordt op de velden vooraleer gedorst te worden. De stengels zijn dan het stro, dat ook bijeen gebonden wordt en op de hooizolder bewaard wordt als voedsel of deken voor de hoevedieren. Hoeveel kindjes zouden er vroeger niet op de hooizolder spelenderwijs verwekt zijn? Juli wordt al sinds 1050 in Oudnederlandse teksten beschreven, als 'haymanoth', in Middelnederlandse teksten is het 'hoienmaent'. En ieder jaar wordt er deze maand gras gemaaid op de velden en denkelijk al sinds mensenheugenis. En hopelijk kan het deze zomer nog goed drogen zodat het niet rot of beschimmeld eens het opgerold is. Er is ook een spreekwoord van juli, dat vandaag heel toepasselijk is: morgenregen en vroege gasten, blijven zelden overnachten!. Goed nieuws dat de motregen en regen zal achterwege blijven volgende nacht maar er was ook het onverwachte bezoek van mijn eveneens koffieslurpende jongste zoon. Net zoals zijn mama is hij liefhebber van een goed jatteke kaffe, zonder koekskes weliswaar. Ik heb hem weeral eens gezien en gesproken en dat is hetgeen dat telt. Maar daaruit besluit ik dan, dat het toch zijn voordelen heeft om op pensioen te zijn en geen studerende  of puberende jeugd in mijn omgeving te hebben. Dàt brengt nu werkelijk stress mee en dat heb ik gelukkig overleefd. De volgende generatie zal dat ook wel overleven, met zuchten en ondergaan van de willetjes van hun jong grut. Vroeger was ik echt wel tegen de routine die er dagdagelijks was en waar er niet onderuit te komen was. De gelukzaligheid van de op pensioenstelling, dat niks nog hoefde en dat alles mocht. (binnen de wet natuurlijk). Maar langzamerhand kwam ik tot de vaststelling dat géén routine een zekere slordigheid in mijn ménage à deux bracht. Ik begon terug een min of meer vast stramien te handhaven en dat deed eigenlijk meer deugd dan ik gedacht had. Natuurlijk met de nodige souplesse, zodat afwijken van dat patroon altijd moest kunnen. Waar ik eigenlijk nog nooit van afgeweken of afgewijkt heb is de avondlijke controle van kleine of grote lichtjes die blijven branden:  wifi zet ik af, dus geen tv meer, geen laptop, geen google of andere sites die ik kan bekijken. Dodoke doen, is alles afzetten wat 'in slaap geraken' kan verhinderen. In bed doe ik nog wat suduko of andere spellekes om het blauwe licht van de tv uit mijn ogen te krijgen. Zo heb ik dan, meestal gegarandeerd, een goede slaap. 't Is niet veel speciaals dat ik te vertellen heb, niet iedere dag is er groot en spectaculair nieuws te melden of te bespreken. Tot morgen