Weekend gedaan, week 44 kan van start gaan. Er is niet veel speciaals voorzien deze week. Natuurlijk valt Allerheiligen en Allerzielen wel deze week, en is het een kortere werkweek voor velen. Het is ook vakantie voor de kinderen van gans ons land, Wallonië, Duitstalig België, Brussel en Vlaanderen, en ik hoor de drie landstalen spreken. Ik vind dat eens een reden om de correcte benamingen te geven van onze Oostkantons: onze Duitstalige Gemeenschap in het Nederlands, Communauté germanophone in het Frans en in de taal van 'het Land van Eupen', Deutschsprachige Gemeinschaft. Ongeveer een 78.000 landgenoten wonen er in het gebied tussen Ardennen en Eifel. Aan de kust is het bijna een verplichting om onze taalrijkdommen te kennen, daarom nog niet kunnen spreken maar wel verstaan. Minder en minder hoort men hier Engels spreken, zeker sinds de Brexit, komen en wat minder Engelsen naar dat kleine overzeese land. Tenslotte behoren we ook niet tot een van hun 'dominions'. Charles and his Camilla zullen we hier niet zo rap moeten verwelkomen, we zijn geen parel aan de kroon van het Britse Gemenebest. Ik heb zo een beetje gevolgd hoe zijn grote buitenlandse reis naar de uithoeken van de wereld is verlopen. Ik vraag me dan af welke bevoegdheden of macht deze figuur nog heeft. Ik vind het een beetje zielig hoe Charles III, zich alle égards, ovaties, welkomstgeschenken laat welgevallen. Maar ja, hij heeft voor deze gebaren van respect 'driekwart eeuw'moeten wachten. Een gans leven van tweede viool spelen en in je hoofd rekenen op de snelle dood van je moeder, zal ook genoeg frustraties teweeggebracht hebben.
Weer een ander hoofdstuk in de gemeentepolitiek van ons land. Protesteren tegen een akkoord dat winnende partijen gemaakt hebben. Ik denk dat het geen goed idee is geweest om de individuen een 'vrije' keus te geven ipv een veplichte stem uitbrengen om de democratie te doen zegevieren. Laat me stellen, zoals geweten is 60% van de kiesgerechtigden gaan stemmen. De overige 40% vond het niet nodig om van hun democratisch recht gebruik te maken. Ik heb zo het gevoel dat die thuisblijvende burgers nú protesteren tegen de geplande coalities en alsnog gebruik willen maken van hun stem, meer bepaald een proteststem, niettegenstaande ze hun beurt om dat democratisch te doen, hebben overgeslagen. De stad Gent is daar een mooi voorbeeld van, maar er zijn nog steden waar er heibel is ontstaan. Die krijgen nog tot vandaag de tijd een democratisch gemeentebestuur aan te duiden anders komt er een nieuwe poging met een andere 'grootste' partij. Enfin, de politiek, ook nationaal, blijft net zo grijs en somber als het weer vandaag. Tot morgen
|