|
Eigenlijk kan ik bijna zeggen, het is een dubbele feestdag. Een bijbelse herinnering aan een gruwelijke moordaanslag op al de -2 jarigen door de despoot Herodes De Grote (63vC- 4vC) in het onder Romeinse mandaat gestelde Judea. Gelukkig voor het kersverse gezin waren ze al gevlucht naar Egypte, zodat ze aan de barbarie ontsnapten. De andere kinderkes die ik wil vernoemen en me een feestgevoel geven, zijn mijn kleinkinderen. Zij worden niet bedreigd door tirannen en hun leven is niet in gevaar. Gelukkig maar!. Maar ze doen me wel beseffen dat ik op mijn retour ben. Groot, groter, grootst tegenover een vrouwke dat de 'krimp' niet kan ontwijken. Meer dan 5cm heb ik aan lengte al moeten inboeten. Dat valt des te meer op als al dat kleine grut van weleer hier op bezoek komt samen met hun ouders en allemaal op me moeten neerkijken. Zolang dat het enige is dat me aan wat ouder worden linkt, is het nog niet erg.
Op weergebied blijft de trent 'het mistig zijn' hanteren. Eventjes heb ik rond de middag een echte waterzon gezien, maar binnen de kortste keren was het weer somber, grijs en vochtig. Dat belette de bende evenwel niet om de benen even te strekken. De zee en den dijk blijven nu eenmaal hun aantrekkingskracht behouden, zelfs in lelijke triestige kleuren. Tot morgen
|
