Geen diepvriestemperaturen waarvoor de weermannen me waarschuwden. Natuurlijk kan dat in het binnenland wel zo zijn, maar hier speelt dan weer het relatieve warme zeewater mee. Buiten is het nu 5°C, wat wel geen lentetemperatuur is maar toch niet koud genoeg is om me te doen rillen als ik buitenkom. Ik moet er wel bij zeggen, er is bijna geen wind is, wat toch een slok op een borrel schilt. Op politiek vlak is er weinig nieuws te melden, alleen zou de NVA terug de communautaire tour opgaan. De taalstrijd weer wat aanwakkeren zoals bij het begin van de partij (Volksunie → VU & ID → VU en ID21 → Nieuw Vlaamse Alliantie) waarbij het Vlaams, een belangrijk en essentieel thema was, vooraleer ze zichzelf als een nationale partij opstelden. In regeringen belangrijke taken op zich namen, die niets met 'taal' te maken hadden. Op de receptie was het terug naar de roots om zieltjes en stemmen te winnen, zo'n beetje zoals de serie "Kunta Kinte" tv-serie uit 1977. Met dien verstande dat de Vlamingen nooit als slaven weggevoerd werden van hun 'kleigrond'. Laat me stellen dat Bart zijn volgelingen moet paaien en andere objectieven naar voren moet schuiven om het langdurig wachten van een regeringsakkoord, met de snoeipartijen in pensioenen, te verdoezelen. De koning heeft in zijn regeerperiode nog nooit zo dikwijls dezelfde man, die geen vriend of familie is, door zijn statige poort zien komen. 18 maal heeft hij Bartje een taske koffie met koekje, moeten voorzetten om de kelen te smeren. Ik heb ook naar de tv programma's voor vanavond gekeken voor welk filmke ik in mijn zetel moet gaan zitten. De 'Columbus' met zijn reisverhalen van een BV, zal als eerste te bekijken zijn. Voor mij geen spring-in-'t-veld van 65 jaar, ook al een Bart. Ik word hypernerveus van al dat gespring en Vlaamse Rock. Dan zal het kijken zijn en opnemen van de detectieves op Canvas. Een geschikt herdenken van de 'queen of crime' Agatha Christie (1890-1976), die 47 jaar geleden op deze dag zelf slachtoffer werd van 'een laatste adem uitblazen' weliswaar op een natuurlijke manier en in haar eigen bed. Dan is het weer tijd om een muzikante voor te stellen: Sarah Kirkland Snider, een Amerikaanse kamer-, orkest-, liedcyclus-, koor-, en balletwerken componiste van 51j. Je kan natuurlijk zien dat ik alles opgezocht heb van deze, voor mij, wederom onbekende muzikante. Maar ik heb me nu eenmaal voorgenomen de Klara-almanak als een leidraad voor mijn blog te hanteren, zoals ik al met menig ander belangrijk gegeven heb gedaan zoals bv de schilderijen met de spreuken van Pieter Breughel (1525/30-1569). Op zondag moet men niet filosoferen, er is geen citaat voorhanden. Mijn brein hoeft op zondag niet te werken, niet te peinzen. Tot morgen
|