Het weekend is begonnen, want de dikke gazet is gekommen (hahahaha). Op deze Vrouwendag mag er ondanks alles, eens gelachen worden. Dat de gelijkheid man/vrouw er nog niet volledig is, is een understatement. Zelfs na veel protesten en optochten, moeten we Yasmine/Hilde Rens (1972-2009) haar lied blijven zingen ," Vrouwen aan de macht". Dat wil in ons Belgenland, op een paar maanden na (Wilmes) maar niet lukken. Mannen blijven graag baas spelen, alweters zijn, financiële experten. Vandaar ook dat ze plots weer miljoenen en miljarden vinden om het leger van soldaten en recruten te voorzien en de allernieuwste oorlogswapens te financieren. De vrouwen mogen op kleinere schaal budgetten beheren, zoals het huishoudbudget, maar al wat wat meer geldelijke middelen vraagt is door de man te beslissen. Ik heb daar geen last van. Mijn mannelijk gezelschap is alleen in zijn bal, water en brokken geïnteresseerd, voor de rest geeft ie me de vrije hand. Onlangs had ik er een gesprek over met mijn dochter. Het is nog niet zo lang geleden dat er per gezin maar één bankrekening was, één bankkaart en dat er voor geldafhaling bij de bank de toestemming van de echtgenoot nodig was. Zelfs om haar eigen zuur verdiende geld af te halen en te beheren. Daar is toch vooruitgang geboekt. Politiek hangt de vrouw nog altijd aan het laatste draadje. Dan laat ik het beeld eens passeren van ons aller Mister Charles Michel, damals Voorzitter van de Europese Raad, die op bezoek ging naar een Oliestaat samen met Ursula von der Leyden, President van de Europese Commisie. Hij gunde haar geen zetel als hogergplaatste maar ging zelf op de eerste rij zitten en Ursula bleef rechtstaan. Hij werd ook geblameerd om zijn eigen belang eerst te dienen, dan dat van Europa. Hij zit niet meer in de Europese raad maar ergens in een achteraf dorp in Wallonië. Dat is Vrouwendag anno 2025 die begon bij de Communistische vrouwen van de USSR in 1921. Maar jaren vroeger was er in ons land al een Belgische feministe, Gatti de Gamond (1839-1905), die zegde dat onderwijs de poort naar gelijke rechten was en begon met het oprichten van Middelbare Scholen voor meisjes. Dat is het begin van 'emancipatie': lezen, schrijven, rekenen. Geen pastoor, advokaat of notaris of man, die je wat kon/kan wijsmaken en vervolgens een papier laten tekenen. Nee, zelf lezen en rekenen was enorm belangrijk voor de ontvoogding van de vrouw. Maar omdat ik als vrouw toch altijd een beetje verzorgende taken opneem, zal ik eens luisteren wat 'mijn' manneke nodig heeft. Waarschijnlijk een buffelbotje en een balspelleke in de zon. Tot morgen