|
Gisterenavond was het een wolkenloze heldere hemel vol met sterren en planeten en daartussen een rustig voorbij glijdend ISS om 20u15. Ik vind dat nog altijd wonderbaarlijk om te zien en wuif dan ook telkens naar de astronauten die hun leven en tijd spenderen op hoge hoogten. De app "wat zie ik aan de hemel" is een handige handleiding als ik 's avonds met de hond nog buiten ga. Ik kijk altijd omhoog en die app zegt me wat ik kan waarnemen wanneer en waar. Ondertussen is het weeral middag en de krant heeft het nog altijd over het alsmaar meer uitdeinende schandaal van de behandeling van ouderen in de rusthuizen. Daar is maar 1 woord voor: wraakroepend. Hopelijk is het alleen maar gebeurd waar de 4 jongeren gewerkt en stage gedaan hebben en is het geen algemeen fenomeen in rusthuizen om ouderen te kleineren, te intimideren, te kwetsen, te mishandelen en te misbruiken. Dat zou pas rampzalig zijn, want iedere senior heeft niet de kans of gelegenheid zijn 'oude dag' te slijten in huiselijke kring.
Kennen jullie Barbara Strozzi, Jacqueline Fontyn, Iva Bittovà? Ik ook niet. Nochtans zouden dat bekende vrouwen in de muziekwereld (zangeressen, muzikanten, componisten) zijn, volgens de agenda van Klara. Ik ben een andere naam tegengekomen in mijn eigen lijstje. Een miskend zanger, Hugo Dellas (1938-2021). Ik ken maar één liedje van hem, maar dat vind ik dan ook wondermooi "Torens van babel". Dat is hetgeen er nu in de wereld gebeurd, naast elkaar praten en elkaar niet kunnen en willen verstaan. De filosofie kalender brengt een citaat dat op veel van de bloggers en andere schrijvers van toepassing kan zijn en al zeker op mij: "Ik schrijf om een leven te redden. Waarschijnlijk het mijne". Dat schreef Clarice Lispector (1920-1977), een Braziliaanse journaliste en schrijfster. De zon schijnt en staat aan een wolkenloze hemel en dus ga ik nog wat vitamines A en D opslaan en met een boekske in mijn hoekske zitten. Tot morgen
|
