De week is weeral bijna afgelopen, ik kan weer op mijn lauweren rusten. Ik heb deze week bijna alles kunnen doen wat ik me voorgenomen had en ik ben dus een contente vrouw die met vreugde het 'niksdoen' tegemoet ziet. Ik vond ook de weekendkrant in de brievenbus (nog altijd een spannend moment) en ik heb ook al mijn klapke gehad met één van de vrienden. De andere had vandaag wat meer rust nodig en die zie ik wel in de loop van de dag. Mijn weekend start dus beloftevol. Ik luisterde deze morgen toch nog eens naar "Le temps des cérises" van Bobbejaan Schoepen en Geike Arnaert en wel omdat Bobbejaan geboren werd op 16 mei, overleed op 17 mei en wel met 85 jaar verschil (1925-2010). Het kan best zijn dat het, het enige mooie liedje zal zijn dat ik vandaag hoor door de grote kermis van de Eurosongfinale in Bazel (Zw). Dat zal zowat alle televisiezenders beheersen. Maar ik luister naar de laatste avond van de halve finale van de Koningin Elisabethwedstrijd voor piano. Misschien dat er een Belg zal doorstoten naar de grote finaleweek vanaf 26 mei. Ik ben een leek in de interpretatie en beoordelen van het vingerspel op de ivoren toetsen, maar de muziek van de klassieke meesters blijft me altijd bekoren. En deze halve finalisten geven altijd de beste vertolking van een klassiek muziekstuk. Muziek haalde ook op een andere manier de nieuwsitems. Bruce Springsteen begon zijn Worldtour met de woorden:"mijn land is in handen van een corrupte en incompetente regering". Natuurlijk liet Mr Orange dat niet over zich zeggen en repliceerde: "dat zijn woorden van een irritante talentloze eikel". Woorden van een niet zo beleefde president over een best wel getalenteerde medeburger. Meer heb ik op deze  grijze killige dag niet te vermelden. Blijkbaar schijnt de zon in vele delen van ons land, maar de kust hoort daar niet bij. Tot morgen