Iemand wenst me een gelukkige dinsdag toe en met dat mmoie weer kan het niet anders dan dat ik van deze dag zal genieten. Natuurlijk op mijn wijze en niveau, want vanaf deze morgen voel ik het hoge luchtdrukgebied op mijn schouders wegen. Geen zware lichaamlijke inspanningen vandaag, zelfs de hond ligt liever neer dan op zijn vier poten te staan. Deze avond krijgt hij, juist zoals mijn planten, een verfrissend waterbad. Worden er weerrecords gebroken? Waarschijnlijk wel en zeker en vast in het binnenland, want hier zal er deze namiddag wel een verfrissende zeebries op steken. Het zou spijtig zijn moest ik smelten van de hitte.
Ligt het aan mijn hersens die afzwakken of aan woorden die ik niet ken? Feit is, dat bij mijn weten het de eerste maal is dat ik het dagelijkse kruiswoordraadsel niet heb kunnen oplossen en dat frustreert me ten zeerste. Dat ik één woord eens niet ken, tot daar aan toe, maar dat ik 90% niet kan invullen noem ik een beetje vernederend. Straks zal ik nog eens proberen of ik geen verlichte ideeën krijg en alsnog alle vakjes kan invullen. Natuurlijk is dat geen ramp van wereldorde, maar die eenvoudige dingen wil ik wel blijven kunnen. Ik kan natuurlijk ook die andere bladzijde met de vakantiepuzzels invullen, maar dat is geen sport voor mij: onderaan de blz staan de oplossingen. Bij 'iets' niet weten dwaalt mijn blik naar de onderste regels en zonder moeite lees ik dan de oplossingen, want ik lees achterste voren en onderste boven ook de woorden en cijfers. Meer heb ik niet te vertellen vandaag, want het wereldnieuws vertelt aktijd maar schrijnende verhalen en toestanden. Tot morgen
|