this
picture shows a line of little girls holding hands facing the immensity of
ocean waves.
Alone they might be washed away, but together they stand strong.
Thank you each for holding my hand somewhere along the way when I was facing
a wave of my own.
I hope you will reach for my hand when your own wave threatens.
All
of us girls,
Old
and young, Near and far, Hold special memories of good times
we've shared. We've had our share of hard times when
our friends were there to make us feel better. We've shared... our hearts, our time, our secrets
, our fears,
our hopes and our dreams. Let us never break the chain of friends!
Mrs.Bo and Mr. Silver
15-02-2008
't één weekend is 't ander niet ...
dit weekend is wreed druk, daarom enkel een mooi beeleke vandaag. Vanaf zondag zou het wat kalmer worden
Morgen ons 'laatste' nieuwjaarsfeestje en daarna beginnen we aan de verjaardagen.
Daarnet las ik in de Humo van deze week een artikel : De ploetermoeders Fiona Neill en Axelle Red over de veldslag om kind en carrière.
We zijn gefopt door het feminisme. We zitten in een fuik en we komen er niet meer uit gillen de letters op het blad.
WABLIEFT????
Ik wens dat ik de klok even kon terugdraaien naar vroeger en dan eens kijken hoe die jonge carrière moeders zouden reageren. Je had toen geen keuze, je mócht toen niet gaan werken, er werd verwacht dat je thuisbleef, goesting of geen goesting! Dàt was nu eenmaal de rol van de vrouw: zorgen voor man, kinderen, het huishouden en ouders.
Zelfs de katholieke kerk wist het : iedereen moest verplicht rusten op den heiligen dag des Heeren, iedereen behalve de huismoeder, zij verkeerde niet in staat van doodzonde, want er moest toch iemand zorgen dat er eten op tafel kwam!
De enige en loodzware taak van de man was ervoor zorgen dat er geld op tafel kwam. Punt, uit, gedaan! Was hij werkloos of dronk hij het allemaal op, dan kon de ganse familie op hun kin kloppen en honger lijden.
De niet werkende gewone doorsnee huisvrouw had geen inkomen, tenzij ze uit een rijk gezin kwam en over eigen geld beschikte. Ze had daarom ook bitter weinig in de pap te brokken. Wat de heer des huizes besliste gebeurde! Ze had geen recht op een eigen bankrekening. Wou ze geld afhalen, dan had ze een volmacht van haar echtgenoot nodig. Wou ze een eigen rekening openen, had ze ook een volmacht nodig.
Meestal werden de lonen toen nog in cash uitbetaald en kreeg de huisvrouw wekelijks een door de man vastgesteld bedrag voor haar huishoudbudget. Wilde ze wat extra, dan moest ze dat elke keer vragen en het verantwoorden. Natuurlijk zal dit wel anders geweest zijn van gezin tot gezin. In ons gezin werkte moeder mee uit noodzaak, maar de moeders van bijna al mijn klasgenoten waren huisvrouw. Ik woonde in een sociale wijk. Nergens had men het financieel breed.
Ik ben zelf ook even huisvrouw geweest, zes jaar lang, maar ik kon niet snel genoeg terug aan het werk. Ik wou absoluut terug financieel onafhankelijk zijn. Ik vond het een vreselijk gevoel om uit iemand's hand te eten en verantwoording af te leggen over gelduitgaven.
De meeste van mijn vriendinnen en buurvrouwen waren huisvrouw en ooit heb ik de man van een buurvrouw horen zeggen : Ach...wat is een huisvrouw? Dat is een parasiet, die teert op een man. Die woorden staan nog steeds in mijn geheugen gegrift en toen waren we al dik in de jaren zeventig!
Waarschijnlijk was het niet overal zo, de uitzonderingen bevestigen de regel, dat begrijp ik best, maar indien je geen eigen vermogen had, waar moest je dan heen indien je man je als een onderbetaalde huisslaaf behandelde? Zelfs wanneer je ging werken verdiende je slechts de helft van het loon van je mannelijke collegas. Waarom werden we feministen? Daarom! Om dat karig loontje, omdat wij toen boos waren, wij zaten destijds gevangen in een heel andere fuik.
Het was zeker niet omdat we bovenop al onze huistaken nog een extra taak buitenhuis wensten. Nee, wij wensten niet langer het braaf, devoot, onmondig huisslaafje te zijn. De enige manier om wat inspraak te krijgen was zorgen dat je over je eigen geld kon beschikken. Geld is macht, zelfs in een micro wereldje.
Daarna begon pas het harde werk: je halve trouwboek zo ver krijgen dat hij ook enkele huishoudelijke taken op zich nam. Gemakkelijker gezegd dan gedaan, want de mannen van toen waren het gewoon dat hun moeder voor hen alles deed. Maar ik wenste geen vervang-moeder te zijn voor mijn man, dan was hij maar beter thuisgebleven. Ik was niet uit het juiste hout gesneden om als brave onderdanige huisvrouw door het leven te gaan, dit ook tot groot ongenoegen van mijn vader. Mijn feministisch protest begon immers al thuis in mijn tienerjaren.
Wij: de meisjes moesten meehelpen in huis, wat heel normaal is. Maar de broers niet, dat hoorde zo. Kuisen was geen mannenwerk zei mijn vader en zus en ik mochten de rommel van onze broers gaan opkuisen. Wat van die broers verwacht werd is me nog steeds een raadsel!
Het heeft dan ook heel lang geduurd om via stille manipulatie mijn ventje zo ver te krijgen dat hij in huis wat meehielp. Wij vrouwen waren toen zodanig gebrainwasht dat we ons schuldig voelden indien we wat teveel aandrongen op hulp.
Bij moeder klagen was boter aan de galg want zij zei : ach t is toch zon goede man, hij werkt, geeft zijn loon af, hij drinkt niet en hij slaagt je niet! Vader was nog erger, die zei: Ik begrijp niet hoe die arme man het bij u kan uithouden met uw Dolle Mina manieren!
Mijne Zilveren is pas écht beginnen meehelpen in huis toen zijn veel jongere vrouwelijke collegas hem duidelijk lieten verstaan dat zij dit niet zouden nemen van hun echtgenoot.
Axelle Red een ploetermoeder, gefopt door de feministen van toen?!? Me dunkt dat Axelle Red met haar drie dochters zich wel een poetsvrouw en een nanny zal kunnen veroorloven, iets wat een fabrieksarbeidster of verkoopster wellicht wel kan vergeten. Bovendien vraag ik me af waar mijnheer Red is? Ligt die soms lekker lui in zijn zetel de krant te lezen? In een relatie ben je toch met zn twee.
Het mannelijk brein kan zich slechts op één ding focussen, dat is wetenschappelijk bewezen schrijft men. Dikke Poehaa !.... Dat wetenschappelijk feit zal weer door een man vastgesteld zijn, daar ben ik van overtuigd.
Dat een man wel kan multi-tasken zoals een vrouw bewijst mijn ventje nu alle dagen. Hij heeft wel meer dan zestig jaar nodig gehad om in die richting te evolueren, maar het lijkt hem nu eindelijk toch te lukken. Ik merk ook dat onze beide zonen zich ontpopt hebben tot multifunctionele echtgenoot en vader. Evolutie noemt men dat. Je hebt er wat geduld en tijd voor nodig maar uiteindelijk heb je resultaat. Darwin had gelijk!
De nieuwe ploetermoeders zien het niet meer zitten! Wel dan is het hóóg tijd dat ze even een stapje terugzetten en kijken hoe fout ze bezig zijn.
Het loopt natuurlijk volledig mis wanneer jij en je man én een full-time carrière, én een villa én een buitenverblijf én drie reizen per jaar, én twee autos én én én énz... willen. Het kan toch best allemaal wat minder. Je kan toch beiden vier-vijfden, of half-time uit werken gaan.
Willen de jonge vrouwtjes nu echt terug naar af? Ze zouden eens op stage moeten kunnen en terug in de tijd gaan. Misschien een goed idee om door te spelen voor een TV reeks? Een tijdje geleden liep er trouwens zon programma op BBC. Met het hele gezin terug naar het Victoriaans tijdperk.
Voor mij hoeven ze niet zo ver in de tijd terug te gaan. Zet ze maar een tijdje in de jaren vijftig, zoals in de film The Stepford wives en dan zullen we nog eens praten over ploetermoeders.
Happy Birthday to me ! 't is mijne Chinese verjaardag.
In de Chinese astrologie begint op 7 februari 2008 het Jaar van de Rat. Volgens de Chinese astrologie is de invloed van het jaardier -dit jaar de rat dus- van invloed op alle dierentekens. De rat staat voor voorspoed, geluk en welvaart. De rat is het eerste dierenteken en het varken is het laatste teken in de dierenriem.
De algemene kenmerken van de rat volgens de Chinese Horoscoop:
Ratten hebben een zeer actief sociaal leven en hun aanwezigheid wordt als prettig ervaren; ze zijn graag geziene gasten. Ze hebben een natuurlijk charme en zijn populair, zowel bij hun eigen als de andere sekse. De Rat is onderhoudend, goed op de hoogte van verschillende zaken en is verfijnd. Ratten zijn zeer goede gastvrouwen en gastheren. (euh...het staat zo in het boekje hoor!)
Het jaar van de Rat houdt in dat er een nieuwe fase gaat beginnen, waarbij er verschillende kansen op werkgebied liggen. Ook op liefdesgebied zijn er belangrijke ontwikkelingen, die niet eerder in die vorm of mate voorgekomen zijn. De Rat zal praktisch niet al te veel problemen ondervinden dit jaar. Ratten zullen meerdere charmante personen van het andere geslacht ontmoeten. Voor de ratten die naar liefde zoeken, kunnen er dit jaar boeiende liefdesavonturen plaatsvinden. Wat sociale contacten, vriendschap en omgaan met mensen in het algemeen betreft, zal de wijsheid van de rat bewondering en respect oogsten van iedereen om zich heen.
De Rat moet in 2008 waken voor zijn/haar neiging tot overspel en ontrouw. Ratten moeten ook niet al te grillig worden en te veel uitgaan van hun natuurlijke charme. Denk niet te vanzelfsprekend over een gelukkige uitkomst. Niet alles zal vanzelf altijd voorspoed geven. Dit geldt zowel op liefdesgebied als bij succes in carrière en levensomstandigheden. Wanneer ratten te veel vertrouwen op hun zo gewoon lijkende geluk (hetgeen ze inderdaad vaak in de schoot komt vallen), lopen ze het risico om in gecompliceerde of onduidelijke situaties terecht te komen die pijnlijke gevolgen kunnen hebben en de harmonie en innerlijke vrede kunnen verstoren.
Chinese astrologie - Wie past er bij wie? Welk dierenteken is er het meest geschikt voor vriendschap, liefde of een relatie met de Rat?
Over het algemeen matcht een rat goed met een andere rat, en ook met de draak, de os of aap kan er een fijne relatie of een prettige liefdesverhouding zijn. Met paard en geit is er de minste kans op een liefdesmatch.
Liefde en Rat - De rat is op liefdesgebied niet heel erg romantisch, maar wel sensueel en kan vol liefde zijn. Ook is de rat attent, warm en moeilijk te weerstaan. Ratten zijn niet altijd even makkelijk te doorgronden
De rat matcht het minst goed met het paard en de geit
Past het beste bij
De rat past op relationeel gebied het beste bij andere ratten, de draak, maar ook met de os kan er sprake zijn van een stabiele relatie en een aap matcht ook redelijk goed (oef .... mijnen aap zal wreed content zijn)
Ons jaarlijks Ardens weekend met kinderen en kleinkinderen zit er weer op.
Naarmate er meer kleinkinderen bijkomen wordt het elk jaar een beetje drukker, maar het huis dat we huren is vrij groot, de kleinkinderen hebben meer dan plaats genoeg om te rennen en te spelen.
De aangekondigde sneeuw bleef helaas weg, spijtig, want de kindjes waren er echt op uit. Ze waren snel getroost, want op de eerste avond was er een reuzegroot kampvuur op het dorpsplein. Voor de bibberende aanwezigen was er een kraampje voorzien met gratis wittekes en hotdogs. Terwijl we in het donker in de kou stonden te wachten tot het vuur aangestoken werd, konden de kindjes spelen in de speeltuin. We kregen allemaal een karnaval hoedje dat we bovenop onze dikke wintermutsen zetten en de kindjes kregen zakken vol confetti. De poetsvrouw die het huis opkuist na ons vertrek zal groen lachen dit jaar vrees ik.
De volgende dag was het prachtig weer en hebben bompa, kinderen en kleinkinderen een heel lange wandeling gemaakt. Om de steeds sluimerende Herniaretta niet wakker te maken heeft nana maar forfait gegeven. Korte, platte wandelingen lukt soms nog, maar bergen beklimmen niet meer.
Als je alle kleinkindjes zo enkele dagen samen bezig ziet dan merk je hoe elk jaar de situatie verandert en evolueert naarmate ze ouder worden.
De mobiliteit en de woordenschat van Seppe (1,5 jaar) neemt elke dag toe. Hij stapt nu niet langer, maar rent, achtervolgd door de anderen, door het hele huis en hij heeft ook ontdekt dat hij door héél hard te gillen en te krijsen onmiddellijk aandacht krijgt van alle aanwezigen. Als dank krijgen we dan een brede grijns en zingt hij nog maar eens zijn huidig lijflied inde loooooria, inde loooria ... hiep hiep ...oeraa. Kleinzoon 1 (7 jaar) heeft ontdekt dat kleinzoon 2 (4,5 jaar) nu stevig terug mept wanneer hij hem plaagt. Kleinzoon 1 en 2 hebben dan weer ondervonden dat kleindochter (3 jaar) nu ook terug mept wanneer nodig. Kleinzoon 2 heeft in december zijn tut wel aan Sinterklaas gegeven en een diploma van Dappere Kleuter gekregen, maar zuigt nu, tot groot ongenoegen van zijn vader, een ganse dag lang op zijn duimpje. Hij is ook ongelooflijk gefascineerd door Seppe en wil af en toe ook ó zo graag terug eventjes baby zijn. Nana en zijn mama zorgen ervoor dat dit nog af en toe even kan.
Via de pop van kleindochter ontdekte hij dan weer zijn aanleg tot het vaderschap. Kleindochter beschermt haar popje Mimi echter zoals een echt moedertje en mepte om dit te bewijzen hun baby meermaals rond de jonge vader zijn oren. Kleindochter heeft ook ontdekt dat al de aanwezige jongens een piemeltje hadden en zij niet. Als demonstratie van haar vrouw-zijn-zonder-piemel deed ze vervolgens een striptease en streakte eventjes naakt de kamer rond tot haar moeder haar kon vangen. t Was iets te fris om naakt rond te lopen.
Nana die gewoon is om thuis op een groot gasvuur te koken, moet in de Ardennen koken op een electrisch vuur met slechts plaats voor vier potten, vreselijk! Zeker als je voor zo'n grote groep moet koken. De pan voor het vlees nam al de helft van de kookplaat in beslag. Geef mij maar een goed gasvuur, dat electrisch gedoe ligt me helemaal niet. Wie kan daar nu goed op koken? Ik wil vlammen zien, met een gasvuur heb je onmiddellijk het gewenste resultaat: kleine vlam, grote vlam, of steekvlam (bij t smossen).
Ik had nog getwijfeld om mijn prachtige spiksplinternieuwe keukenmessen mee te nemen, (donderdag voor t vertrek afgehaald bij Fons van Keukenweetjes ) maar ik was bang dat ik ze zou vergeten dus ik heb ze maar thuisgelaten.
Ik had de soepgroenten thuis wel al fijn gesneden, zoals gedemonstreerd door Fons en ook van tevoren gestoofd zoals hij aanraadt. Minder volume om mee te nemen en je hoeft er later maar water en bouillon bij te doen. Heel goede tip Fons!
Gelukkig wist ik nog van de vorige vakanties dat het kookvuur te klein was en had ik mijn draagbaar inductieplaat meegenomen. Godzijdank is er in het huis ook een afwasmachine en die draaide non-stop.
Natuurlijk heb ik weer veel te veel gegeten en gedronken. Zien eten doet eten nietwaar? Vandaag (voor de zoveelste keer) begin ik weer te lijnen, echtig en techtig, ik beloof het mezelf plechtig
Vandaag wordt het een pyama-rustdag. Seffens wat blogjes lezen, daarna relaxen in een lekker warm bad met een boekje en een 'glas water' , daarna telefoneren om te zien hoe het met de gezondheid van zus en vriendin is en verder heerlijk de rest van de dag niksen.
Jef, een wat oudere man ging naar de dokter voor een onderzoek. De dokter vroeg eerst al de gewone standaard vraagjes: leeftijd, lengte, gewicht en toen vroeg hij; "wanneer hebt ge laatste keer seks gehad?" De man dacht even na en zei: "Euh...1945 zal 't zo ongeveer zijn geweest": "Vindt ge dat niet wat lang om geen sex te hebben?" vroeg de dokter. "Bwaa...allez gij, dat valt al bij al toch nog mee vind ik" zei de man : "ik zie op uw klok dat het toch nog maar 21:15 is."
We vertrekken sebiet weer met onze kinderen en kleinkinderen voor een lang weekend naar onze mooie Belgische Ardennen. 'k heb het gisteren nog aan mijn blogvrienden verteld tijdens ons gezellig bijeenkomst. Die storm vannacht, wat was dat mannekes? Ik dacht dat ons dak er ging afvliegen. Hopelijk staat er nog een boom recht in de Ardennen. 't zou gaan sneeuwen hebben ze op't nieuws gezegd, dus we zijn gepakt en gezakt voor Siberische koude. Wreed ambetant want die dikke truien, jassen en sokken en botten nemen zoveel plaats in beslag niewaar?
Ik ben zelf véél liever aant zeetje, en dan nog liefst in de zon, maar ge weet het allemaal hé: mijne zilveren is hier in huis den Alfa Man, De grote baas - Il Macho 'k hebbe 'kik just niets in de pap te brokken.
Maar hij kan toch zo ontzettend intens genieten van de wilde natuur-elementen: hij begint gewoon te kwijlen bij het zien van water, bergen, en zeker sneeuw. Bovendien beschikt hij over een onbegrensde energie en dàt voor een man van zijn gezegende, gepensioneerde leeftijd.
Zijn beide zonen kijken hem altijd vol bewondering aan als ze hem in actie zien. Action Manneke noemen ze hun pappieke dan. Ik moet er altijd stilletjes in mezelf om lachen, t is zo aandoenlijk lief die grenzeloze bewondering van onze zonen voor hun vader.
Vroeger deden ze alles met hun pappieke mee, maar nu moeten ze van hun vrouwke mee op de kindjes passen hé, koken en het huishouden doen. Zo gaat dat tegenwoordig. Helemaal anders dan in onzen tijd hé, ze maken zo geen vrouwen meer zoals vroeger, zo lekker braaf, volgzaam en gedwee als ik en mijn leeftijdsgenoten.
Ik heb héél veel bewondering voor mijn twee schoondochters, maar ik zou het niet durven zo tegen mijne geliefde vecht- en bedgenoot te spreken, ah nee hé, àzo tegen mijn ventje te spreken, precies of ik ben zijne gelijke, zo zijn wij destijds niet opgevoed! Ik denk ook dat hij - moest ik dat ooit proberen - dan héééééél boos op me zou worden. Hij zou zelfs zijn zweepke bovenhalen.
Maar.... ik verzorg mijn tederbeminde wederhelft zooooooo graag en met héééééél veel liefde. Toen wij trouwden stond het trouwens nog geschreven en gebeiteld in de tien geboden én in het oud- en nieuw testament én in de koran, dat wij vrouwen onze nieuwgebakken halven trouwboek moesten liefhebben én gehoorzamen tot de dood ons scheidt en awel, ik doe dat nog elke dag èn met heel veel plezier. Soms een pieteklein beetje tegen mijn goesting, maar dat verbijt ik moedig en gedwee, ik laat dat niet écht zien!
Ons vader zaliger, God hebbe zijn zieleken, zou fier zijn op mij zijn oudste dochter, want die heeft me persoonlijk getraind in de vrouwelijke echtelijke kunsten van het goede-echtgenote-vrouw-zijn. Vrouwen zijn op de wereld gezet om de man te dienen! zei die altijd en t is nog waar ook. Mijnheer Pastoor heeft het me daarstraks nog gezegd in den biechtstoel toen ik mijn pekelzondekes van de week ging opbiechten. Mijn penitentie viel mee deze week, als ik meneer pastoor zijn haar voor niks kom knippen is't al goed en krijg ik van hem mijn briefke om recht naar den hemel te gaan moest er deze week iets met mij gebeuren.
Mijn Action manneke wil dit jaar tijdens zijn vakantie-weekend klimmen en vooral Bob-sleëen. Hij vindt dat een prachtige naam hé Bob sleëen....., maar niet als hij zijn Duveltjes drinkt en iedereen dan vraagt of hij 'Bob' is, ah nee hé... dan zegt hij enigzins lachend maar tegelijkertijd een beetje wrevelig : Moh neeeeeje!!!! en dit met zijn ongelooflijk prachtige, luide, galmende buiklach....rijden doet ons Bobette (dat benne kik) als ik mijn Duveltjes opheb ..... aaachhhh.....als hij zo lacht en zodanig macho is , dan worden mijn kniekes weeral op slag week.
Mannen zijn toch zon schatjes hé? God zegen hun katoenen sokskes! Wat zouden we doen zonder hen vraag ik me meermaals af terwijl ik zingend afwas, poets, strijk, kook etc. etc.
blogbink van Bojako, je moet wel even met je cursor over het beeld bewegen om zijn knap smoeleke te zien
Ik ga snel even tussen de soep en de patatten mijn dagboek wat bijwerken anders geraak ik teveel achterop. Wie zei me ooit dat ik me ging vervelen wanneer ik stopte met werken? Huh! Ik loop tegenwoordig mezelf soms voorbij.
Wat ik maandag gedaan heb ben ik al vergeten, ik krijg enorm last met mijn korte termijn geheugen...wreed ambetant. Ik hoop dat alle (bijna) zestigers dat hebben want anders moet ik super dringend naar de dokter. Met mijn lange termijngeheugen is niets mis. Ik kan jullie nog exact mijn kleding beschrijven dat ik droeg op de boot toen ik naar België kwam zoveel jaren geleden.
Gisteren ben ik met een lieve vriendin op koffieklatch geweest en we zijn weer eens lekker bijgebabbeld. Wanneer ik naar de koekenstad ga dan neem ik meestal de tram, véél gemakkelijker dan je auto daar kwijt geraken. Maar ik stapte gisteren uit de Metro aan 'de Diamant' en ik vind het daar creepy griezelig. Mijn claustrofobie moet ik dan echt proberen onder controle houden. Je zit daar zo vreselijk diep onder de grond en bovendien stinkt het er enorm. Toch dwing ik mezelf om daar uit te stappen want één halte verder is het maar één roltrapje naar boven. Ik moet echt mijn claustrofobie leren bedwingen.
Vandaag kwam Seppe voor een halve dag. Ventje en ik hebben ons weer niet verveeld. t Is toch een schat van een kind, en dat zeg ik niet omdat hij ons kleinkind is. Hij lacht de godganse dag en nu hij begint te praten en te zingen is het nog plezanter.
Morgen ga ik bij The Fonz van KEUKENWEETJES mijn messen afhalen. Benieuwd hoe lang het zal duren vooraleer ik het eerste topje van mijn vinger snijd met die echte koksmessen?!
Vrijdag volgt dan de maandelijkse blogmeeting met de blogvrienden waar ik altijd naar uitkijk.
Tussendoor maak ik lijstjes (slecht kort termijn geheugen remember!) - alles moet klaar staan voor het lang weekend in de Ardennen met onze kinderen en kleinkinderen en daarvoor moet ik ook nog de nodige boodschappen doen. Met zoon 1 hebben we eergisteren de verschillende menus gepland.
Vandaag las ik in de krant dat we waarschijnlijk wat sneeuw mogen verwachten, dus ik zal seffens maar dringend op zoek gaan naar mijn winterkleding. t Is precies een eeuwigheid geleden dat we nog een echte winter met sneeuw gehad hebben.
Ventje heeft de slaapkamer inmiddels volledig afgewerkt en het ziet er wreed knap uit al zeg ik het zelf. Alles (bedsprei, kussens, overgordijnen etc.) in diep, warm purper en het behang in zandkleur.... Nu zitten (slapen) we weer goed voor een lange tijd.
Maar, hoe gaat dat hé? Nu we toch bezig zijn is het dan weer het geschikt moment om alles eens goed uit te rommelen. Er staan al drie zakken klaar met kleding en andere zaken voor de Kringloopwinkel en dan moet ik al mijn boeken nog beginnen sorteren. Ik ben tot het besluit gekomen dat ik niet alle boeken kan bijhouden, er zullen er tot mijn grote spijt een deel weg moeten wegens plaatsgebrek. Mijn verzameling kookboeken neemt al een halve boekenkast in beslag.
Gisteren kon ik tot mijn grote ergernis geen verbinding maken met de laptop die beneden staat. Ventje en ik hebben vanalles geprobeerd. Was de router kapot? Was de nieuwe laptop kapot? Stonden de instellingen niet meer juist? Ik kreeg het vreselijk op mijn seskes. Dan maar even getest met onze oude laptop en daar was nog wel verbinding, dus de router was in orde, t lag aan de nieuwe Laptop.
Terwijl Seppe daarstraks zijn middagdutje deed ging ik nog eens kijken en nadenken wat er eventueel mis kon zijn en de oplossing was natuurlijk weer zo ongelooflijk simpel en idioot en voor de hand liggend.
Ik (of de Zilveren !!!??? ) had gewoon de LAN knop per vergissing afgezet. Eén druk op het knopje en alles werkte terug perfekt.
Voilà, nu ben ik even uitgerust en kan ik dit nog snel even op mijn blog plakken en dan kan ik weer verder wat gaan rommelen.
Je zet bij 'King of the castle ' wel best eerst mijn blogmuziekje af en wacht even tot het bestand gedownload is...de tekst is bangelijk. Before you open this link, turn off my blog music at the top right! Wait until it opens...listen to what he sings - it's worth it!
Nu begrijp ik het ....
, daarna telefoneren om te zien hoe het met de gezondheid van zus en vriendin is en verder heerlijk de rest van de dag niksen.
