Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
30-08-2007
Mieren (Ereli)
mieren
Het gewicht van alle mieren op aarde is is groter dan het gewicht van alle mensen.
Orde : Perciformes - familie : Scaridae - geslacht : Verschillende en soorten : Verschillende. De familie der papegaaivissen telt tien geslachten en 84 soorten. De papegaaivis heeft grote glanzende schubben, een vogelachtige bek en fascinerende gewoonten. Hiertoe behoren het veranderen van geslacht en het maken van een slijmcocon, waarin hij elke nacht veilig slaapt. Hij produceert een groot deel van het witte koraalzand op zonnige tropische stranden. De ongeveer tachtig papegaaivissoorten variëren in afmeting en kleur. Ze zwemmen meestal in paren en leven voornamelijk in de tropen. Sommige papegaaivissen leven in zeegras in het Caribisch gebied en andere rond rotsige kliffen op de bodem van de Middellandse Zee. De meeste komen echter voor in tropische zeeën. Ze kunnen zich nauwelijks verdedigen tegen roofdieren. Hun krachtige kaken zijn alleen geschikt om te foerageren. Veel soorten scheiden een dik slijm af. Hiervan maken ze een coconachtige zak of omslag, waarin ze veilig kunnen overnachten. Door de dikke slijmlaag kan de geur van de slapende vis mogelijke roofdieren niet bereiken. De papegaaivis werkt elke avond zo'n dertig minuten aan zijn beschermende laag en heeft bijna even lang nodig om er zich de volgende ochtend doorheen te kauwen. Andere soorten brengen de nacht door in een holletje in het rif. Wanneer deze vissen overdag ergens van schrikken, zoeken ze snel hun schuilplaats weer op. Zoals veel rifvissen kunnen papegaaivissen van geslacht wisselen. Na het leggen van de eieren veranderen sommige volwassen vrouwtjes in mannetjes. Vissen die als mannetje worden geboren en hun hele leven lang mannetje blijven worden primaire mannetjes genoemd. De felgekleurde voormalige vrouwtjes worden secundaire mannetjes genoemd. De natuur produceert meer vrouwtjes dan mannetjes. Secundaire mannetjes herstellen de balans als er te weinig mannetjes zijn. Ze zijn agressief en domineren de voortplanting, maar produceren minder hom dan primaire mannetjes. Papegaaivissen grazen behoorlijk van zeewier en eten ook zeegras. De meeste soorten voeden zich daarnaast met zachte koraalpoliepen. Deze ongewervelde dieren vormen de basis van het levende rif en uit hun uitwendige skeletten ontstaat het harde koraal. Terwijl de meeste papegaaivissen met hun benige kaken hele stukken rots afknabbelen om aan de binnenkant te komen, beuken sommige soorten, zoals de bultkoppapegaaivis, met hun kop tegen het rif tot hele blokken losraken. Op verschillende soorten papegaaivissen wordt gevist, maar van de ongeveer tachtig soorten in de wereldoceanen staat er slechts één, de regenboogpapegaaivis, als kwetsbaar bekend.
AMSTERDAM - "Die lama moet nodig eens naar de kapper", zou je denken als je dit dier tegen het lijf zou lopen...
Foto: AP
Maar niets is minder waar, dit is namelijk een alpaca. Een alpaca is een lama-achtige, voor wie dit soort kapsels heel normaal zijn.
Deze alpaca is te zien op de Nevada State Fair in het Amerikaanse Reno. Het bal-vormige kapsel is een veelvoorkomend verschijnsel op deze tentoonstelling.
Een eekhoorn, een haas en een schildpad zitten met z'n drieen in een cafe. Ze vervelen zich te pletter. Uiteindelijk zegt de schildpad:,, Zal ik mijn kaarten thuis gaan halen?'' De eekhoorn en de haas vinden het best, dan hebben ze in elk geval wat te doen. De schildpad gaat op weg. Maar tegen sluitingstijd is de schildpad nog niet terug! De eekhoorn vraagt aan de haas:,,Zullen we maar wat gaan drinken?'' Horen ze een boze stem bij de deur:,,Als jullie dat doen ga ik mijn kaarten NIET halen!''
Een man is aan het vissen wanneer er een voorbijganger langskomt, en vraagt: "Bijten ze?" Zegt de man: "Waarom denk je dan dat ik zo ver van de kant af zit?"
De zeewesp We blijven nog heel even bij watermonsters. Deze heeft iedereen wel eens gezien, is het niet aangespoeld op het strand, dan toch zeker wel in de dierentuin. Kwallen komen in alle soorten en maten voor, maar de zeewesp heeft genoeg gif in zich om 60 volwassen mensen te doden! Als je wordt gestoken heb je 30 seconden tot vier minuten de tijd om anti-stoffen te krijgen.
Anaconda Zo groot als in de film Anaconda zal je ze niet tegenkomen, maar met een maximumlengte van zo'n tien meter is de reuze anaconda (Eunectes murinus) niet over het hoofd te zien. Met die tien meter is het tevens de grootste slang ter wereld. De in Zuid-Amerika levende waterslang pakt zijn prooi met de bek en slingert zijn bovenlijf om de prooi heen om het te wurgen, zonder de botten te breken.
Komodovaraan We verlaten de watermonsters en zoeken verder naar monsterbeesten op de grond. Een nog levende dinosaurus, zo is de Komodovaraan wel te omschrijven. In de Indonesische archipelago maakt deze hagedis de dienst uit. Een beet van de komodovaraan is niet aan te raden, het dier kan botten breken alsof het luciferhoutjes zijn. Ook zitten er zo veel bacteriën in zijn bek dat er een grote kans is dat je sterft aan een infectie of gangreen.
Goliath vogelspin Op een kleine spin wordt meestal schouderophalend gereageerd, maar deze spin verdiend wel wat meer respect. Het is de Goliath vogelspin, familie van de tarantula, en de grootste spin ter wereld. Een volwassen exemplaar kan wel 30 centimeter groot worden! Gelukkig is hij niet zo giftig. Als je wordt gebeten heb je een paar uur pijn en een zwelling, maar de brandharen op zijn rug zijn irriterend voor je luchtwegen en je huid.zeewesp
Had nog nooit gehoord van de "zeewesp", een héél gevaalijke kwal. Heb er nog wat andere bijgedaan oa een "spin", voor de liefhebbers, hihi
BRUSSEL - Modeonwerpster Stella McCartney, dochter van Beatle Paul, heeft zelf naam gemaakt als modeontwerpster. Maar haar reputatie als boegbeeld voor de groene beweging, omdat ze in navolging van haar moeder Linda ook vegetarisch eet, is volgens de Independent on Sunday in gevaar. Want ze wordt nu in verband gebracht met het gebruik van kangoeroeleder in een nieuwe modelijn waaraan haar naam is gekoppeld.
De rel draait rond Adidas, een van 's werelds grootste fabrikanten van sportartikelen. Volgens dierenbeschermers maakt Adidas zich schuldig aan 'de grootste slachtpartij van dieren in de wereld', waarbij elk jaar in Australië miljoenen kangoeroes zouden worden gedood om voetbalschoenen te maken.
Die schoenen maken ook deel uit van de sportuitrusting die Stella McCartney heeft ontworpen en die volgende maand in de schijnwerpers komt te staan als grote finale van de prestigieuze London Fashion Week. 'Adidas door StellaMcCartney' is de naam van het evenement, en dat is voor organisaties voor dierenrechten een perfecte aanleiding om een frontale aanval te lanceren op beide iconen.
Ze betrekken daarbij zelfs oer-icoon Sir Paul McCartney. Want Paul is, in navolging van zijn overleden vrouw Linda, zeer actief bij het beschermen van dieren en heeft al kritiek geleverd op het feit dat Adidas kangoeroeleer gebruikt bij het maken van voetbalschoenen. Wat Andrew Tyler, de directeur van Animal Aid, al bracht tot de oproep: 'Sir Paul heeft al campagne gevoerd voor Vegetarians International Voice for Animals (Viva! ). Doe ook nu wat u kunt om een einde te maken aan dit beschamende bloedbad'.
Gebiologeerd door de uitgebreide spinnenwebben in zijn houthok en tuinhuisje, trok onze verslaggever naar dierendokter Rob. Hoe worden die webben gemaakt en zijn spinnen nu wel of niet gevaarlijk?
'De meeste spinnen bouwen geen web, maar jagen op hun prooi', aldus Rob Lückerath. 'Het is een groep van dieren die veel soorten telt. Spinnen zijn typische landdieren die ademen door tracheeën - zeer dunne buisjes die vanuit een afsluitbare spleet ver in het lichaam doordringen - en/of boeklongen - dunne holle blaadjes die in een open ruimte hangen, die via een buis in contact staat met de buitenlucht. Toch leven sommige soorten op het wateroppervlak of zelfs in het water. Ze komen voor van de pool tot aan de evenaar.'
Waarvoor dienen spindraden eigenlijk, en hoe worden ze gemaakt?
'Uit aanhangsels van het 10de en 11de segment van het spinnenlichaam groeien spintepels . Soms zijn dat er acht, meestal vier en soms twee. Deze tepels staan in verbinding met spinklieren en die produceren een zijdeachtig, vloeibaar secreet dat door een zeefplaat naar buiten wordt gedrukt en dan verhardt.'
'De draden dienen voor vier zaken. Ten eerste: voortbeweging . Veel spinnen, vooral jachtspinnen, slepen steeds een bijna onzichtbare draad achter zich aan waarmee ze zich, bij gevaar, kunnen laten neervallen en terug opklimmen. Jonge en kleine spinnen gebruiken zeer fijne draden (herfstdraden) om zich met de wind te laten meevoeren. Men heeft zwevende spinnetjes aangetroffen tot op 3.000 meter hoogte en tot op 360 km uit de kust boven zee.'
'Veel spinnen bouwen met de draden een nest , bijvoorbeeld door een blad te omspinnen. Daarin trekken ze zich terug tijdens de vervelling, de broedperiode of de overwintering.'
'Het meest karakteristiek zijn natuurlijk de webben die volgens een vast patroon geweven worden en voornamelijk dienen om prooien te vangen.'
'De laatste functie is die van broedkamer : rond de spinneneieren wordt een cocon gesponnen.'
We zien spinnen ook wel eens aan de onderzijde van de tafel lopen, hoe kan dat?
'Veel spinnen kunnen buitengewoon snel lopen; zo legt de huisspin in vijf seconden een afstand af van 1,5 m. Vele spinnen kunnen lopen op de onderzijde van de spiegelgladde bladeren en zelfs ondersteboven hangend aan een glasplaat. Deze spinnen dragen op elk van hun voorpoten een bosje spatelvormige haren - soms tot 1.000 stuks - die op hun eindvlak 800 tot 1.000 uiterst kleine uitsteeksels dragen. Het is door de adhesiewerking van deze talrijke fijne uitsteeksels in de uiterst dunne waterlaag, die elk vast lichaam omgeeft, dat de spin blijft hangen. Ook kunnen bepaalde wolfsspinnen op het water lopen dankzij borstelvormige, dichtbehaarde tarsusonderzijden die het wateroppervlak wel doen doorbuigen, maar niet doorbreken.'
Zijn alle spinnen giftig? Moeten we bang van ze zijn?
'Spinnen zijn zeer nuttige dieren die door de meeste mensen ten onrechte als afschrikwekkend ervaren worden. Spinnen zijn zeer waardevolle bondgenoten van de mens in de strijd tegen insecten, hun voornaamste voedselbron.'
'De beet van de meeste spinnen is voor de mens absoluut ongevaarlijk. Ofwel omdat hun scharen niet sterk genoeg zijn om de huid te doorboren, ofwel omdat hun gif te zwak is. Toch hebben de meeste mensen een ongemotiveerde, emotionele afkeer van spinnen, gesteund op de schrikreactie als ze onverwacht een harige spin zien verschijnen.'
'Slechts een twintigtal soorten is gevaarlijk. Hun gif bevat neurotoxische stoffen die je verlammen, of eiwitoplossende stoffen die lokale weefselverrotting veroorzaken, of beide samen. Zeer gevaarlijk zijn bepaalde soorten die voorkomen in Amerika, Canada, Nieuw-Zeeland, Madagaskar, Corsica en Zuid-Amerika.'
'Regelmatig worden in de Verenigde Staten gevallen van vergiftiging door de Zwarte Weduwe geregistreerd, met plusminus 5 procent fatale afloop. Wolfsspinnen kunnen ernstige letsels veroorzaken en doodden in Brazilië het voorbije jaar al 200 personen. Daarentegen is de beet van de tarantula absoluut ongevaarlijk.'
Amerika verwelkomt 'Chicken Busters' Uitgegeven: 21 augustus 2007 19:24 Laatst gewijzigd: 21 augustus 2007 19:26
MIAMI - Een speciale eenheid in de Amerikaanse stad Miami maakt jacht op loslopende kippen. De drie mannen patrouilleren door de voorsteden en plukken pluimvee van de straten.
De Chicken Busters pakten de afgelopen vier jaar ongeveer 5000 hennen en hanen op, meldden media dinsdag. De 'illegale' vogels vormen een gevaar voor het verkeer, ze vervuilen de straten, ze vernielen bloemperkjes en verstoren de nachtrust.
De gevangen kippen worden verkocht aan boerderijen buiten de stad. De opbrengst gaat naar goede doelen.
Uitgegeven op maandag 20 augustus 2007 om 15:49:30, bijgewerkt om 15:56:11
(Novum/AP) - Maleisië heeft maandag de dvd-speurhonden Lucky en Flo feestelijk uitgeleide gedaan. De twee zwarte labradors, die speciaal zijn afgericht om de chemicaliën van optische schijven te kunnen herkennen, waren door de Amerikaanse Motion Picture Association (MPA) voor een half jaar uitgeleend om illegale kopieën van film-dvd's op te sporen. Lucky en Flo waren zo succesvol dat Maleisische filmpiraten naar verluidt een beloning van 100.000 ringgit (22.300 euro) op hun koppen hadden gezet. De honden werden daarom streng bewaakt.
Met hun scherpe reukzin hebben de honden in totaal 1,6 miljoen illegale dvd's en andere optische schijven, drie dvd-kopieermachines en 97 cd-branders ter waarde van 4,6 miljoen euro aan het licht gebracht. Tijdens de opsporingsacties werden 26 personen gearresteerd. De filmpiraterij is hiermee niet de wereld uit, maar door alle publiciteit voor de honden is het probleem wel onder de aandacht gebracht, aldus MPA-manager Nor Hayati Yahaya. Volgens de MPA zijn Amerikaanse filmstudio's in 2005 door illegale kopieën ongeveer 4,7 miljard euro aan inkomsten misgelopen.
vr 17/08 - Enkele dagen oude egeltjes liggen in de hand van hun verzorger in het dierenopvangcentrum in Sachsenhagen in Duitsland. De stekels van de dieren zijn met kleurstof gemarkeerd om ze uit elkaar te kunnen houden. Het opvangcentrum is een van de grootste in Europa. In beslag genom
Bij de geboorte is de huid van de jongen sterk opgezwollen, zodat de kleine witte babystekeltjes helemaal in de huid verborgen zijn en zo de moeder niet kunnen verwonden. In de loop van de eerste dagen wordt de huid van het jonge dier rimpelig en komen de stekels, die nog een paar dagen slap blijven, naar buiten. Na 3 weken maken de jongen al hun eerste uitstapjes met hun moeder en na ongeveer 6 weken worden ze door haar verstoten en moeten ze zelfstandig door het leven. Nu komen ook de eerste duidelijk langere adulte stekels door.
Een boeren zoon ligt in de wei te vrijen met een boeren dochter In de andere wei loopt een stier met 20 koeien Op een gegeven moment bespringt de stier een koe Vraagt de boeren zoon aan het meisje Zal ik eens het zelfde doen als de stier Waarop het meisje antwoord Mij best , het zijn mijn koeien niet.
komt zo`n kikker bij petrus, zecht petrus: zo kikker, hoe heet jij? -ik heet kwak en wat doe je zoal in je leven? -nou, poeltje in poeltje uit slapen poeltje in poeltje uit slapen.... nou dat klinkt wel goed dus ga maar naar de hemel komt weer zo`n kikker bij petrus hoe heet jij? -ik heet kwek en wat doe je zoal in het leven? -nou, poeltje in poeltje uit slapen poeltje in poeltje uit slapen... nou klingt goed ga maar naar de hemel komt nog een kikker, en hoe heet jij? -oh ik heet poeltje...
Een konijn en een slang zitten achter een muurtje. De slang zegt tegen het konijn:'Ik verveel me, laten we een spelletje doen'. Het konijn heeft hier wel oren naar en zegt. 'Ja dat klinkt gezellig, wat voor een spelletje had je in gedachten?', vraagt het konijn. 'Ik zal raden wat voor dier jij bent', zegt de slang. 'Oke' zegt het konijn,'begin maar...' 'Heb je haar?' vraagt de slang. 'Ja', zegt het konijn. 'Heb je oren?' vraagt de slang. 'Ja', zegt het konijn weer. 'En heb je ook een staart?'. 'Ja', zegt het konijn. 'Dan ben je vast een konijn!!!', roept de slang uit. 'hmmm' zegt het konijn, 'dat was slim van je, nu ik...' 'Heb je haar' vraagt het konijn. 'Nee', zegt de slang 'Heb je oren?' vraagt het konijn. 'Nee', zegt de slang weer. 'Dan ben je vast Nicki Lauda!!!'
Ene kip tegen de andere ik heb vannacht zulke hoge koorst gehad dat ik een gekookt ei heb gelegd.
Twee mussen op een tak, als er een straaljager overvliegt. Zegt de ene tegen de andere: "Nou, die kan gillen!" Zegt de andere mus: "Wat zou jij doen als je staart in de brand stond?"
Gepubliceerd op 17 augustus 2007, 13:34 Laatst bijgewerkt op 17 augustus 2007, 13:38
Het gaat goed met de zeehond in de Waddenzee, zo wijzen de meest recente tellingen uit. Het zijn er veel en ze verkeren in puike conditie, gezien de voortvarendheid waarmee ze zich voortplanten. Een impressie van een telling boven de Waddenzee.
Het is ideaal weer om te tellen, weet piloot Aad Droog deze ochtend al bij voorbaat. Het is helder en dat is gunstig voor het fotograferen van de zeehonden die op de zandplaten liggen. Eenmaal boven de Waddenzee blijkt bovendien dat het rustig is. Er zijn amper recreanten die de dieren verstoren. Vertrekpunt is het vliegveld van Texel. Droog is de piloot van de vierpersoons Cessna, Sophie Brasseur en Hans Verdaat van Imares (maritiem en ecologisch onderzoeksinstituut op Texel) doen het telwerk. Dat wil zeggen: ze houden met behulp van een satellietsysteem nauwkeurig bij waar ze zich op welk tijdstip bevinden en fotograferen de zeehonden op de zandplaten onder zich. Twee dagen later herhalen ze vlucht, bij wijze van controle. Terug op kantoor werken ze de gegevens uit. Zo ver is het nog niet. Eerst wacht nog een ronde van een kleine vier uur boven de Waddenzee, van de Razende Bol bij Den Helder tot en met de Dollard in Groningen. Direct al op de eerste zandplaat ligt een flink aantal, in verschillende groepjes. Toch gauw 150 grijze en 100 gewone zeehonden, schat Brasseur. Op het Balgzand liggen er een paar honderd. Op sommige plaatsen lijkt het zwart te zien van de zeehonden. Het is een prachtig gezicht; ze liggen op de punt van de zandplaat en aan de rand van een geul. Het is niet erg warm, gelukkig. Want dan zouden de zeehonden, op zoek naar wat verkoeling, half in het water blijven hangen, wat het tellen lastig maakt. Er zijn geen militairen aan het oefenen en bij de Razende Bol zijn alleen een paar kanovaarders in de weer. Op deze deels vrij toegankelijke plaat is het ook wel eens anders. Brasseur: ,,Dan zijn er groepen aan het barbecuen. Of ze spelen er voetbalwedstrijdjes.'' Vanuit de Cessna is alles wat er op de Waddenzee gebeurt goed te volgen. Voor het telwerk hebben de onderzoekers een ontheffing voor laagvliegen: ze mogen zakken tot 500 voet, pakweg 150 meter. ,,Daar gaan we wel behoedzaam mee om'', vertelt piloot Droog. ,,Waar geen zeehonden te verwachten zijn, vliegen we hoger. We veroorzaken niet meer overlast dan nodig is.'' Na de vlucht, op zijn kantoor op 't Horntje, legt onderzoeker Peter Reijnders van Imares uit dat het tellen van de zeehonden erg nauw luistert. De telling waar het nu om gaat, vindt altijd begin augustus plaats, op een dag dat het tussen elf uur 's morgens en drie uur 's middags laag water is. Onder deze omstandigheden laten de zeehonden zich het meest zien. De tellers volgen het verloop van het laag water, te beginnen bij Den Helder tot aan Delfzijl. Het gaat allemaal volgens een standaardmethode, zegt Reijnders. ,,Anders krijg je geen deugdelijke reeks tellingen.''