Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
23-01-2008
Gedragsbiologen ontcijferen hondentaal
Gedragsbiologen ontcijferen hondentaal
Nederlandse gedragsbiologen hebben een computerprogramma gemaakt waarmee hondengeblaf doorgrond kan worden. Het programma onderscheidt blij, angstig en vijandig geblaf, schrijft Algemeen Dagblad.
De onderzoekers analyseerden opnames van meer dan zesduizend blaffen en kunnen inmiddels zes "woorden honds" onderscheiden, is te lezen in nrc.next. Uit het onderzoek van de biologen blijkt verder dat honden blaffen om te communiceren met hun baas: wilde hondachtigen blaffen nauwelijks. (DWM)
Voor jullie geplukt uit nrc.next:
De hond blaft voor de mens
Rotterdam, 17 jan. Zes woorden begrijpen wetenschappers nu van hondengeblaf. Een team van Hongaarse, Zwitserse en Franse gedragsbiologen ontwikkelden een computerprogramma dat een blaf indeelt in categorieën: vreemdeling, vechten, uitlaten, alleen, bal en spelen. Hun resultaten publiceren ze vandaag in het wetenschappelijke blad Animal Cognition.
Sonogram van blaf: 'Vreemde'
De onderzoekers analyseerden opnames van meer dan 6.000 blaffen van veertien honden van het zogeheten Mudi-ras, een Hongaarse herder. De software stopte de blaffen in 43 procent van de gevallen in de juiste categorie. Blaffen met de betekenis vechten en vreemdeling herkende de computer het beste, respectievelijk 74 en 63 procent. Eerder was al vastgesteld dat mensen, of zij nu hondeneigenaar zijn of niet, goed zijn in het bepalen van de emotionele lading van hondenblaffen, blij, angstig of vijandig.
In tegenstelling tot de mens blijkt de computer veel beter in het herkennen van individuele honden aan hun blaf. In de helft van de gevallen kon deze de hond thuisbrengen, terwijl baasjes zelfs hun eigen hond niet herkennen.
Sonogram van blaf: 'Alleen'
Onderzoeker Péter Pongracz van de Eötvös Lórand universiteit in Boedapest denkt dat honden pas zijn gaan blaffen toen zij gedomesticeerd werden. Mensen begrijpen honden, maar begrijpen honden elkaar ook?, zegt hij aan de telefoon. Wolven en zwerfhonden die zijn verwilderd blaffen niet. Wellicht is het blaffen van honden niet speciaal bedoeld voor hun onderlinge communicatie, maar voor de communicatie met de mens, denkt Pongracz. Het is mijn droom dat ik ooit kan bewijzen dat de menselijke spraak het geblaf van honden heeft uitgelokt. Het is hun poging om met ons mee te praten.
Bekijk hier alle sonogrammen (Beeld: Peter Pongracz):
De buistandigen (Tubulidentata) is een orde uit de klasse der zoogdieren (Mammalia), met één familie , Orycteropodidae , waartoe alle soorten uit de orde behoren. De enige nog levende soort is het aardvarken (Orycteropus afer ), een middelgroot insectenetend dier dat in het grootste deel van Afrika voorkomt. Fossiele soorten zijn bekend uit Afrika (waar de orde waarschijnlijk ontstond), Europa en Azië . Het uitgestorven geslacht Plesiorycteropusuit Madagaskar wordt soms tot deze orde gerekend, maar wordt meestal in een eigen orde geplaatst, Bibymalagasia . De buistandigen worden, samen met onder andere de olifanten , zeekoeien , klipdassen , olifantsspitsmuizen , tenreks en goudmollen , gerekend tot de Afrotheria , hoewel ze traditioneel als verwanten van de hoefdieren worden gezien.
Buistandigen danken hun naam aan de bouw van de tanden . De tanden bestaan uit dicht op elkaar staande buisjes van dentine , gevuld met pulpa en bij elkaar gehouden door tandcement. Ze zijn niet bedekt met tandglazuur .
Heeft u zich wel eens afgevraagd waarom de kwikstaart altijd zo onrustig om zich heenkijkt en voortdurend met haar staart op en neer beweegt? Dat komt door een brutale diefstal, luister!
Tegen het einde van de Schepping waren de staarten op. Voor het wilde zwijn restte nog slechts een knullig krulstaartje en voor het konijn was er alleen nog een dom wit bolletje over, waardoor je haar overal in het land herkent. Zo was er voor een zwart-wit vogeltje helemaal geen staart meer over. Ze moest zich behelpen met een stompe achterkant en dat deed haar veel verdriet. In die dagen pronkte het winterkoninkje met een prachtige lange zwarte staart. Meewarig bewonderde het zwart-witte vogeltje deze prachtige staart. Ze vond die lange zwarte staart veel beter bij haar zwart-witte uiterlijk passen dan bij het kleine bruine vogeltje. Toen het winterkoninkje dan ook op een lome dag in de zon zat te dutten stal ons zwart-witte vogeltje in een razendsnelle actie de lange zwarte staart van het winterkoninkje en ze vloog naar een afgelegen boerderij. Daar zou niemand haar vinden. Zorgvuldig plakte ze de staart op haar stompe achterkant. Wat was ze blij en trots op die mooie staart! Maar de prijs die ze moest betalen was hoog. Het vogeltje woont nog steeds in afgelegen, stille streken. Tot op de dag van vandaag is ze bang dat het winterkoninkje op een onbewaakt moment de staart terugpakt. Ze kijkt voortdurend schichtig om zich heen, om te kijken of de mooie staart er nog aanzit en er geen kapers op de kust zijn. En om te zien of de staart er nog aanzit moet ze deze steeds omhoog wippen. Dat is de reden waarom dit vogeltje en al haar nakomelingen vanaf de dag van de diefstal kwikstaartjes genoemd worden.
En hoe gaat het met het winterkoninkje? Toen zijn lange zware staart werd gestolen bleef er slechts een klein onderstaartje over. En omdat het gewicht van de lange staart er niet meer op drukte, sprong deze omhoog, zodat we vandaag de dag het winterkoninkje in één oogopslag kunnen herkennen aan haar kenmerkende opwippende korte staartje.
De adoptie van een hond is dikwijls een mooie gebeurtenis die het begin markeert van een lang vriendschapsverhaal. Opdat die adoptie een mooie herinnering zou blijven, is het wel nodig de regels en zijn rechten te kennen zodat alles volgens het boekje kan gebeuren. Dat zal u achteraf in elk geval heel wat kopzorgen besparen.
Verkoopbewijs of adoptiecertificaat
Indien u een hond wil adopteren, kunt u er één kopen bij een fokker of er eentje adopteren bij particulieren of een nieuw leven schenken aan een hond die in een asiel achtergelaten werd. In elk geval, zou u een verkoopbewijs of een adoptiecertificaat moeten krijgen wanneer de hond uit een asiel komt. Op dat document moeten een aantal rubrieken vermeld worden: de gegevens van koper en verkoper, het identificatienummer van de hond alsook een waarborg betreffende de koopvernietigende gebreken bij de verkoop van huisdieren.
Gezondheidsboekje
Op het ogenblik van de adoptie van uw nieuwe hond , mag u niet vergeten zijn gezondheidsboekje te vragen. Het gaat gewoonlijk om een Europees paspoort waarin alle behandelingen die uw hond vóór de adoptie genoten heeft, vermeld staan. Wanneer een pup 8 weken oud is, kan hij voor het eerst gevaccineerd worden. Een tweede, noodzakelijke inenting volgt dan 3 tot 4 weken later. Indien u een volwassen hond gekocht hebt, moeten zijn jaarlijkse inentingen in orde zijn op het ogenblik van de adoptie. Wanneer de hond uit het buitenland afkomstig is, moet hij voor zijn vertrek ook nog gevaccineerd zijn tegen hondsdolheid. Het gezondheidsboekje moet bovendien de wormdrijvende middelen vermelden die de hond gekregen heeft. De eerste behandeling tegen wormen kan al starten wanneer de hond één maand oud is.
Identificatie
Alle honden moeten kunnen geïdentificeerd worden aan de hand van een elektronische chip of een tatoeage. Gaat het om een pup die bij u geboren is, dan moet u hem binnen 4 maand laten identificeren en registreren. Indien u een hond koopt bij een fokker of een particulier, dan moet de vorige eigenaar de hond vooraf hebben laten identificeren en registreren. Bovendien moeten honden , katten en fretten die binnen de Europese Unie reizen, geïdentificeerd zijn en beschikken over een Europees paspoort. Opgelet: vanaf 3 juli 2011 zal alleen de elektronische chip nog toegelaten zijn voor de identificatie.
Rashond met stamboom
Een stamboom (pedigree) is een officieel document met daarop de herkomst van de hond (ouders, grootouders ), zijn naam, zijn identificatienummer (tatoeage of elektronische chip), zijn geboortedatum De stamboom moet u overhandigd worden bij de aankoop van de hond , wanneer zijn ouders ingeschreven zijn in het 'Livre des Origines' van het land waarvan zij afkomstig zijn. Heel wat landen hebben hun eigen 'stamboek' met daarin alle honden van het ras in kwestie met hun nakomelingschap. Op die manier willen die landen de harmonieuze ontwikkeling van de verschillende hondenrassen bevorderen.
Een bezoekje aan de dierenarts
Na aankoop van uw nieuwe vriend, gaat u best eens naar de dierenarts. Daar kunt u in overleg een vaccinatieprogramma opstellen en, naargelang de levenswijze van uw hond , afspreken welke wormdrijvende middelen hij zal krijgen. Uw dierenarts zal u bovendien opvoedings- en gezondheidstips geven zodat u optimaal voor uw hond kunt zorgen. Het zou eventueel ook kunnen gebeuren dat uw dierenarts bij de hond koopvernietigende gebreken opspoort, waardoor de verkoper verplicht zal zijn u terug te betalen.
08-01-2008: Wetenschappers hebben eindelijk de betekenis van het piepen en fluiten van Dolfijnen-taal ontcijferd.
Volgens de Australische onderzoekers die dit Dolfijnse dialect hebben opgenomen, blijkt de taal van deze dieren meer overeenkomsten met mensentaal te hebben dan tot nu toe werd aangenomen.
De wetenschappers hebben inmiddels zon 200 verschillende fluittonen geïdentificeerd en stelden vast dat deze fluittonen gerelateerd zijn aan specifiek gedrag.
Bioloog Dr. Liz Hawkins en haar collegas hebben 3 jaar lang geluisterd naar het geklets van wilde tuimelaars, ook wel Flipper genoemd.
Dr. Hawkins die verbonden is aan het onderzoekcentrum verbonden aan Southern Cross University, zegt dat deze communicatie erg complex en contextueel is. In deze zin zou het omschreven kunnen worden als een taal.
Het was bekend dat dolfijnen specifieke fluitgeluiden maakten om zichzelf aan anderen kenbaar te maken, maar het gebruik van de overige fluittonen was een mysterie.
Dr. Hawkins heeft 1.647 verschillende fluittonen van 51 groepen dolfijnen uit de Byron Bay in New South Wales vastgelegd.
De biologen die haar werk presenteerden tijdens een bijeenkomst van de Society for Marine Mammalogy in Cape Town, groepeerden de fluittonen in 5 toonhoogten en stelden vast dat deze groepen, en zelfs de individuele fluittonen, duidelijk geassocieerd zijn met specifiek gedrag.
Dr. Melinda Rekdahl van de Universiteit van Queensland in Brisbane stelde dat het nog te vroeg was om vast te stellen of de fluittonen een specifieke betekenis hadden, maar dat dit wel tot de mogelijkheden behoorde. Dolfijnentaal, zo stelde zij, is gecompliceerder dan we dachten.
Volgens de wetenschappers zal het onderzoek leiden tot een heroverweging van de sociale complexiteit van dolfijnen, en vragen doen opwerpen over hoe de in gevangenschap levende dolfijnen behandeld moeten worden.
De wielewaal of oriolus oriolus Trekvogel van mei tot begin september. Ongeveer zo groot als een merel. Het verenkleed van het mannetje is felgeel; de vleugels zijn zwart met een gele spiegel; staart is zwart, met gele eindband. Lange, spitse, vleeskleurige snavel. Het vrouwtje is aan de bovenzijde geliggroen, aan de onderzijde lichtgrijs met een donkere tekening. Houdt zich meestal op verborgen in hoge loofbomen, is zelden op de grond of in de buurt van de grond te zien. Leeft solitair, soms in familieverband. Vliegt in lange golfachtige lijn. Verspreiding en woongebied : broedvogel in heel Europa, behalve Scandinavië en verre delen van het Britse eiland. Komt bij ons overal in het laagland voor, maar nooit in grote aantallen. Broedt in loofbossen, met voorkeur voor water. Is echter ook in parken met oude bomen te vinden. Voortplanting : het komvormige nest wordt hoog in de bomen gevlochten tussen twee loodrechtstaande takken of in een loodrechtstaande vertakking. De legtijd begint in mei; meestal slechts één legsel per jaar. Drie tot vier wit tot rozerode eieren met enkele kleine, donkere vlekjes. Vaak broedt het vrouwtje 14-16 dagen alleen; beide partners voerden de jongen 14-17 dagen lang in het nest. Voedsel : voedt zich met insecten; in de zomer ook met bessen en vruchten.(worlwildbase)
Op een dag zat er een vreemde, witte duif voor het hok van de postduif. Hij zag er moe en verfomfaaid uit. Dag zei de postduif. Dag zei de witte duif. Wie bent u als ik vragen mag? Ik ben de postduif antwoordde de postduif. Ik breng de post. Brieven en zo. In witte enveloppen En wie bent u? Ik ben de vredesduif zei de witte duif. Ik breng vrede.
Vrede? De vredesduif knikte. Is dat moeilijk? De vredesduif knikte opnieuw. Heel moeilijk, vrede kun je namelijk niet zien. Die moet je voelen Daar ben ik heel goed in, in voelen zei de postduif. Wij postduiven vliegen op ons gevoel moet u weten Voel eens dan zei de vredesduif. De postduif deed zijn ogen dicht en voelde. Ik voel iets zachts zei hij na een poosje. Rust, fijns en iets warms. Het doet me denken aan een nest. Een veilig nest, hoog in een boom. En aan maïskorrels en aan verse stukjes brood.
Zou dat vrede zijn? Dat is heel goed mogelijk knikte de vredesduif. Wilt u het hebben? Graag antwoordde de postduif. Als u het tenminste kunt missen. Och ik heb genoeg vervolgde de vredesduif. Lang niet iedereen wil vrede. Soms gaat mijn hele bestelling retour afzender. Onbegrijpelijk zei de postduif. Het voelt heerlijk. Ik dank u wel. Wilt u misschien iets eten?
Nee, dank u zei de vredesduif. Ik moet gaan. Het is een drukke tijd. De postduif knikte. Praat me er niet van. Tot ziens dan maar. En nogmaals hartelijk dank. Ik wist niet dat vrede zó goed voelde.
De kemphaan of philomachus pugnax Trekvogel van maart tot oktober, doortrekker. De mannetjes van deze waadvogelsoort zijn beduidend groter dan de vrouwtjes, die het formaat hebben van een tureluur. In rustkleed zijn kemphanen te onderscheiden van andere langpotige waadvogels door hun relatief korte snavel en de rechte lichaamshouding. De vaak geelachtige poten geven soms aanleiding tot verwarring met de tureluur. In de vlucht vallen de twee ovale witte vlekken terzijde van de staartaanzet op. Mannelijke kemphanen kunnen in prachtkleed heel opvallend gekleurd zijn, vooral de hals en de kuif, die zwart, grijs, bruin, geel, wit en gevlekt kunnen zijn. Bij de gecompliceerde balts met echte gevechten en tornooien en ook bij de partnerkeuze spelen halskraag en pruik een belangrijke rol. De vrouwtjes kiezen; vaste paren bestaan niet. Verspreiding en woongebied : broedvogel in Noordoost-Europa; bij ons slechts enkele paren, in Nederland iets talrijker. Regelmatige doortrekker ook in het binnenland. Natte weiden en moerasachtig gebied zijn favoriete plaatsen om te broeden, tijdens de trek ook oevers en kustgebied. Voortplanting : grondnest, verstopt tussen de vegetatie. In mei, juni worden vier grijze tot olijfgroene eieren met donkere vlekken gelegd. Het vrouwtje broedt alleen gedurende 20-23 dagen en voert ook alleen de jongen, die na 25-27 dagen kunnen vliegen. Voedsel : kleine dieren in ondiep water en op de grond. (worldwildbase)
Artrose bij katten: een veelvoorkomende aandoening die al te dikwijls niet opgemerkt wordt!
Uw kat kan last hebben van gewrichtsdegeneratie zonder op een duidelijke manier blijk te geven van pijn. Indien u uw kat goed in het oog houdt, zult u nochtans een aantal verschillen opmerken die te maken hebben met artrose. Het is pas wanneer u die symptomen hebt waargenomen dat u zult kunnen zorgen voor een aangepaste behandeling zodat het beestje achteraf verder kan genieten van een aangenaam leventje.
Oudere katten en artrose
Dankzij de verbeterde kwaliteit van verzorging en voeding waarvan onze huiskatten tegenwoordig genieten, is hun leven aanzienlijk langer geworden. Het gebeurt niet zelden dat zij de leeftijd van 15, zelfs 16 jaar bereiken. Vanaf 10 jaar, wordt een kat echter al als een senior beschouwd. Ze kan dan last hebben van pijnen die te maken hebben met de veroudering van sommige organen en onder andere van haar gewrichten . Geleidelijk aan vermindert het kraakbeen in de gewrichten . Het kraakbeen verliest beetje bij beetje zijn functie van schokdemper en na een tijdje kan in het gewricht zelfs sprake zijn van een abnormale toename van het aangrenzende bot. Dit probleem, dat een aanhoudende en felle pijn veroorzaakt, zou 90% van de katten ouder dan 12 jaar treffen!
Een chronische en discrete aandoening
Als eenzaam en onafhankelijk dier, toont een kat haar pijn gewoonlijk veel minder dan een hond. Terwijl een hond gaat manken en jammeren, drukt een kat haar leed slechts op een zeer discrete manier uit. De symptomen van artrose bij een kat bestaan onder andere uit een aantal gedragsveranderingen. De kat wordt soms prikkelbaarder, vooral wanneer men haar streelt op de rug of ter hoogte van het achterlijf, de plaatsen die het meest getroffen worden door de artrose . Ze kan ook agressief worden ten opzichte van personen of dieren die met haar willen spelen maar die in feite de pijn aanwakkeren. Het kan ook gebeuren dat de kat niet meer zindelijk is, bijvoorbeeld wanneer zij moeite heeft om in haar kattenbak te geraken, en dat zij haar behoeften naast de kattenbak doet of elders in huis. Omdat de kat minder beweeglijk wordt en dus ook minder oefening heeft (springen, klimmen, trappen doen ), gaan haar spieren verslappen, vooral ter hoogte van de achterste poten waar het dier na een tijdje uitgemergeld lijkt. Een kat die last heeft van stramheid van de gewrichten , kan het bovendien moeilijk hebben om haar vacht nog goed te onderhouden zodat die er doffer en minder verzorgd gaat uitzien.
Hoe kunt u uw kat helpen om haar beweeglijkheid terug te krijgen?
Om de aanwezigheid van artrose in de gewrichten van uw huisdier te bevestigen, zal de dierenarts de poten en de rug aandachtig onderzoeken en bovendien röntgenfoto's maken om de juiste plaats en de ernst van de letsels te kunnen bepalen. Indien uw kat effectief artrose heeft, kan men de pijn bestrijden met ontstekingsremmers en indien nodig door een dieet op te leggen. Het is inderdaad zo dat overgewicht de veroudering van de gewrichten nog gaat versnellen. Er bestaan eveneens voedingssupplementen die de gewrichten beschermen zodat de evolutie van de artrose vertraagt. Die supplementen worden verkocht in de vorm van tabletten of worden verwerkt in speciale kroketten voor katten die last hebben van gewrichts stoornissen.
1. Als ik het leuk vind, IS HET VAN MIJ 2. Als ik het in mijn bek heb, IS HET VAN MIJ 3. Als ik het van je afpak, IS HET VAN MIJ 4. Als ik het een tijdje gehad heb, IS HET VAN MIJ 5. Als het van mij is, mag je het nooit afnemen 6. Als ik op iets knaag, zijn alle stukjes VAN MIJ 7. Als het ook maar lijkt op dat van mij, IS HET VAN MIJ 8. Als ik het als eerste zie, IS HET VAN MIJ 9. Als jij met iets speelt en je legt het neer dan is het automatisch VAN MIJ 10.Als het kapot is, IS HET VAN JOU
Opmars tropische insecten door reislust Uitgegeven: 11 januari 2008 17:48 Laatst gewijzigd: 11 januari 2008 17:50
DE MEERN - Door de toename van het vliegverkeer en de reislust is er sprake van een flinke toename van het aantal tropische insecten en ongedierte in Nederland.
"We bestrijden momenteel op drie locaties de zogeheten zwartkopmier, afkomstig uit Midden- en Zuid-Amerika. Voorheen kregen we eens in de twee jaar zo'n melding", zei Peter Timmermans van de ongediertebestrijdingsdienst Rentokil vrijdag.
De zwartkopmier lijkt weinig op de Nederlandse mier. Het beestje is erg klein en lijkt uiterlijk op mijt. Ook de Argentijnse mier duikt volgens Rentokil steeds vaker in Nederland op.
Lokaas
Volgens Timmermans is er een doeltreffend middel om de beestjes te bestrijden, maar is de toelating van dat middel verlopen. "Gelukkig mogen we de aanwezige voorraden nog tot maart volgend jaar gebruiken. Fabrikant Bayer is bezig met het ontwikkelen van een nieuw lokaas."
Rentokil houdt zich uitsluitend bezig met de bestrijding van insecten in gebouwen, maar volgens Timmermans is er ook een toename van het aantal exotische insecten dat buiten leeft. "Een mooi voorbeeld is de tijgermug. Dit insect lift mee op tropische planten die hier worden ingevoerd."
En houtworm komt goedgehumeurt thuis. Iederen zijn beste kleren aan, wij gaan uitgebreid uit eten bij de chinees.
De meubelzaak op de hoek heeft meubels uit Hongkong binnengekregen.
Bij de zelfbedieningswinkel in het bos staat al vroeg sochtends een lange rij. Een konijn komt aangerend een dringt met behulp van zijn ellebogen voor tot aan de deur, daar waar de grote beer staat. Hey, konijn het begin van de rij is daarachter .Weg jij ! Het konijn durft niets meer te zeggen en gaat weg. De volgende ochtend is de rij wel dubbel zolang. Het konijn vecht zich weer door naar de ingang. Voor de deur staat weer de beer. Had ik je niet gisteren al vertelt dat het begin van de rij daarachter is? Hup ! Opstandig zegt het konijn : Ook goed, dan ga ik de winkel vandaag gewoon weer niet openen!
Er zit een man in het woestijn en speelt betoverd op zn viool. Een leeuw komt, draait een rondje om de man en gaat erbij liggen. Er komen nog twee leeuwen die gaan erbij liggen. Na een tijdje komt nog een vierde die eet de violist op. Boven in de palmboom zegt de ene aap tegen de andere . Ik zei toch dat het afgelopen is met die muziek zodra die dove komt!
Twee slangen trekken door het woestijn. Vraagt de een aan de ander. Weet jij of wij giftig zijn? Nee, hoezo? Ik heb net op mijn tong gebeten
Wat krijg je als je een duitse herder met een giraf kruist? Een waakhond die over het hek kan kijken!
Waarom gooit een oen altijd brood in de wc? Om de wc-eend te voeren!
Waarom gaat meneer Peters altijd met zn hond naar zee? Hij heeft een zeehond!
Wat is groen en rent door het bos? Een dophert !
Zitten tien na-apertjes in de boom, eentje gaat springen. Hoeveel zitten er nu nog in de boom ? Geen een!
Een hond uit het Engelse Wigan miste zijn overleden maatje Arthur de kat zo erg dat hij wel erg drastische maatregelen nam. Dat schrijft de Britse krant Times.
Oscar de hond besloot in het holst van de nacht om door het kattenluik naar buiten te glippen en Arthur op te graven. Daarna sleepte hij de kat mee naar binnen en likte de vacht van het beestje helemaal proper.
Onafscheidelijk Toen zijn baasjes, Robert en Mavis Bell, de dag nadien naar beneden kwamen, zagen ze Arthur de kat naast Oscar in zijn mand liggen. Robert Bell vermoedt dat Oscar gezien had waar hij de kat begraven had en dat Oscar daar gaan graven was. "Hij moet Arthur door het kattenluik naar binnen gesleept hebben", vertelt Bell, "En haar dan helemaal schoon gelikt hebben want haar vacht was weer mooi wit. Het zal hem toch een nacht gekost hebben want Oscar was een grote kat. Nadien zal hij naast haar in slaap gevallen zijn."
Blijkbaar waren de twee dieren heel hun leven onafscheidelijk geweest. "Toen Oscar nog klein was, hielp onze kat Oscar in de zetel klimmen", vertelt Robert Bell.
Ondertussen is Arthur opnieuw begraven en heeft Oscar een nieuw maatje gekregen, de kat Limpet. (ka) (HLN)