SEOUL - Snuppy, de eerste gekloonde hond ter wereld, heeft later dit jaar een ontmoeting met Bona, een soortgenoot die eveneens is gekloond. Dat heeft Kim Min-Kyu van de Nationale Universiteit in de Zuid-Koreaanse hoofdstad Seoul maandag laten weten.

Kim maakte deel uit van de wetenschappelijke groep die de Afghaanse windhonden Snuppy en Bona heeft gekloond. Snuppy viert dinsdag zijn tweede verjaardag. Het teefje Bona is in juni vorig jaar ter wereld gekomen. Kim zei dat beide honden gezond zijn en dat de dieren bij elkaar worden gebracht om te bekijken of ze zich kunnen voortplanten.

PEKING - Elf krokodillen in een Chinees dierenpark hebben een 9-jarige scholier verslonden. Een dier had de jongen bij zijn kleren gegrepen en hem in de vijver gesleurd. Vervolgens stortte de hele groep dieren zich op het Chinese kind.

De scholier was weliswaar erg onvoorzichtig geweest. Hij was samen met andere kinderen over het hek geklommen. Zij sloegen de dieren met stenen en stokken, meldden Chinese media zondag over het incident. De krokodil die in de tegenaanval ging en de jongen greep, heeft het met zijn leven moeten bekopen. Hij werd doodgeschoten.

BRUSSEL - Ongeveer vijftig actievoerders zijn in Brussel, voor het kantoorgebouw van chemiereus Bayer, een symbolische tragische en pijnlijke dood gestorven. De vijftig protestanten waren verkleed als bijen. De actievoerders waren imkers en andere natuurliefhebbers. Ze beweren dat er de laatste jaren ongewoon veel bijen sterven en duiden Bayer als een van de schuldigen aan.

Recent verschenen nog berichten over massale bijensterfte in de Verenigde Staten en in België. De imkers die actie voerden, zeiden dat de situatie inderdaad dramatisch is. "De bijen sterven massaal", aldus Mathieu Dohmen. "Ze vliegen uit, maar komen niet meer terug. De oorzaak ligt volgens de actievoerders bij de insecticiden Gaucho, van Bayer, en Regent, van BASF. "Die bevatten respectievelijk imidaclopride en fipronil. Dat zijn zogenaamde systemische insecticiden. Dat wil zeggen dat de actieve stoffen doordringen in het sap van de plant en in het stuifmeel. De bijen die dat opnemen, sterven eraan. Bovendien dringen die producten in de grond door en hebben ze een lange afbraakperiode, zodat ze ook doordringen in de volgende plant die op die plaats groeit."

De bijensterfte is ook allesbehalve een onschuldig fenomeen, aldus Mathieu Dohmen. "Bijen brengen het stuifmeel over. Als zij er niet meer zijn, is er geen bevruchting meer mogelijk, is er geen fruit meer, zijn er geen groenten meer. Bovendien maken ze deel uit van de voedselketen. Kleine vogels die overleven op insecten worden door de bijensterfte ook bedreigd".

Nog gevaarlijker is het feit dat de actieve stoffen van de insecticiden ook in de menselijke voedselketen dreigen terecht te komen. "Ze worden bijvoorbeeld gebruikt op maïsvelden. Die maïs wordt dan als veevoer gebruikt, zodat koeien ze opeten en die actieve stoffen in de koemelk terechtkomt. In de Verenigde Staten heeft men al vastgesteld dat die stoffen, die neurotoxisch zijn, het zenuwstelsel van ratten aantasten."

"Frankrijk heeft het gebruik van Gaucho al verboden na een gelijkaardige bijensterfte in de jaren negentig", zegt Dohmen. De actievoerders in Brussel willen nu dat België hetzelfde doet.

LA MEUSE - Een kat heeft in dertien maanden tijd Frankrijk doorkruist om haar baasje terug te vinden. Het driejarige beestje legde 800 kilometer af, van Bordeaux tot la Meuse. De poes verdween in maart van vorig jaar, de avond voor haar eigenaars verhuisden. Dinsdag dook ze opnieuw op. "We zijn er zeker van dat het Mimine is", vertelt haar baasje. "Haar vacht en haar gedrag is hetzelfde en de kinderen hebben het beestje herkend."

"Er is geen enkele wetenschappelijke verklaring", zegt dierenarts Marie-Pierre François, die gespecialiseerd is in katten. "Het is bijzonder merkwaardig dat de poes zo ver gereisd heeft zonder de omgeving te kennen." Toch vindt de dierenarts het verhaal niet volledig ongeloofwaardig. "Katten kunnen hun zesde zintuig gebruiken", zegt François. "Soms gebeuren er rare dingen in de natuur".

GROOT-BRITTANNIË – In Engeland woont er een kat die schrik heeft van muizen. Maar dat wordt bij de eigenaar van de kat niet in dank aanvaard. Hij gaat zijn kat nu verkopen. Katten die het in hun broek doen voor muizen, daar wil de brave man niet van weten.

De inwoners van Praag hebben een voorstel afgewezen om een monument ter ere van Sigmund Freud te plaatsen. Een standbeeld van een geit mag er wél komen, vinden de Pragenaars. Het beeld van de geit komt terecht op het "Geitenplein".

Freud werd geboren in de Tsjechische hoofdstad en raakte vooral bekend voor zijn psychoanalyse. Het protest tegen een standbeeld van Freud werd gestart door een groep mensen die zich "de vrienden van de geit" noemen. En hun argumenten waren niet zo naïef als hun groepsnaam zou kunnen doen vermoeden. "Een monument ter ere van Freud kan overal in Tsjechië geplaatst worden, maar een beeld van een geit alleen op het "Geitenplein", legde een woordvoerder uit.

Het antwoord is eenvoudig en laat aan duidelijkheid niets te wensen over. Je mag er vergif op innemen: onze huisdieren die hun tijd verdelen tussen binnen en buiten hebben niks liever dan een goeie zomer. "Trop is teveel", natuurlijk. Op een hittegolf zal geen enkel dier zitten te wachten. Maar katten en honden houden wel van een lekker weertje, dat hen toelaat om buiten te ravotten.

Voor de dieren die we uitsluitend binnenshuis houden, biedt de zomer sowieso geen problemen. Kooidieren zoals muizen, cavia’s, gerbils, hamsters, ratten, … weten in principe nauwelijks dat het zomer is. De temperatuur in huis verschilt immers nooit heel erg. Natuurlijk moet je als eigenaar wel je gezond verstand gebruiken en de kooi niet in de volle zon plaatsen. Wat geldt voor de kooidieren, geldt vanzelfsprekend ook voor het aquarium. Ook dat mag nooit in volle zon gezet worden.

Dieren die altijd buiten staan, kunnen wél wat bescherming gebruiken. Koeien en paarden, schapen en geiten houden wel van een paar bomen in of rond de weide, zodat ze in de schaduw kunnen gaan staan. Als die natuurlijke schaduwplekjes er niet zijn, moet je ze zelf voorzien, want de dieren moeten echt wel uit de zon kunnen als ze daar zin in hebben. Stallen kunnen een bescherming bieden tegen rechtstreekse zonnestralen, maar in een stal is het vaak nog warmer dan erbuiten. Dat is dan weer een nadeel.

Zorg er in elk geval ook voor dat je dieren, of het nu schapen, geiten, paarden of koeien zijn, extra drinken krijgen. Dat is geen luxe, dat is een levensnoodzakelijke behoefte als de temperaturen stijgen.

Konijnen leven ook buiten. Het risico op oververhitting is echter beperkt… ten minste als hun kooi voldoet aan de regels van een "goede" kooi. Een goed konijnenhok is immers altijd voor ongeveer een derde bedekt met een dakje, zodat er ook altijd gelegenheid is tot schuilen. Want niet alleen tegen regen en wind moeten konijnen kunnen schuilen, ook tegen hevige zonnestralen.

Onze twee populairste huisdieren, de honden en de katten, zijn dan weer "tussengevallen". Ze worden niet binnen of buiten gehouden, maar pendelen zowat tussen de twee in. Dat maakt dat zij ook het kwetsbaarst zijn. Want eigenlijke is de redenering heel simpel. Dieren die binnen gehouden worden, hebben geen last van de buitentemperatuur en dieren die buiten gehouden worden, zijn er meestal wel tegen gewapend. Maar de "tussengevallen", die katten en honden zijn, lopen een groter risico. Want zij komen wél buiten, maar zijn er van nature niet zo goed tegen gewapend.

Een gouden raad voor zowel kat als hond: gun je dier bij extreem hoge temperaturen iets meer vrijheid dan gewoonlijk. Vier de teugels een beetje. Geef hem de vrijheid om zelf te beslissen waar hij gaat liggen en of hij schaduw of zon verkiest. Het is niet omdat je zélf een bruin kleurtje wil krijgen en een uur wil zonnen dat je hond naast jou moet komen liggen. De dieren weten zelf wel wat goed voor hen is. Als ze de lommerd willen opzoeken, laat hen dat dan ook doen. Ook al past het soms niet direct in je plannen of had je iets anders in gedachten.

Laat je niet lijden door het gehijg van je hond. Honden zweten niet. Ze hijgen om hun temperatuur op peil te houden. Hijgen is dus iets heel natuurlijks. Het is zeker niet het teken dat ze bekaf zijn.

Katten zijn grotere plantrekkers dan honden. Ze zijn ook kleiner en hebben het iets makkelijker om verkoeling te vinden. Halflang gras kan voor een kat al voldoende zijn om languit in te gaan liggen om wat frisheid op te zoeken. Maar voor een "kalf" als een Duitse dog is dat niet genoeg. Die heeft veel meer nodig.

Dieren zijn geen mensen. Houdt dat altijd in gedachten. Ook al is de temperatuur nauwelijks te verdragen, er zijn dieren die simpelweg een hekel hebben aan water. Je doet hen lang niet altijd een plezier door een tuinslang op hen te richten. Vooral katten kunnen daarvan gruwelen. Je merkt vanzelf wel of je hond of kat gediend is met wat water. Als hij met de waterstraal speelt, die je over het gazon laat sproeien, is alles oké. Dan kan je hem wel eens van wat extra water laten genieten.

Stilstaand water, in vijvers ben grachten, houdt gevaren in. Je hond kan er besmet raken.

Hou er ten slotte ook rekening mee dat vooral stenen en asfalt pijnlijk kunnen zijn. Zelf denken we daar niet altijd aan omdat we schoenen dragen. Maar honden kunnen oververhit raken door over het asfalt te lopen. En oververhitting kan zelfs dodelijk zijn. In minder erge gevallen kunnen ze blaren op hun poten krijgen. Gun je hond dus de gelegenheid om op gras of zand te gaan liggen en niet op stenen, die met de minuut heter en heter worden.

Gerbils zijn geen vechtgrage dieren. Maar als je een vreemde gerbil bij een groep zet die al langer samenleeft, kunnen er toch wel conflicten ontstaan. De nieuwe, vreemde gerbil wordt dan gezien als een indringer van het territorium van de al bestaande groep. Ook een gerbil die alleen leeft kan agressief worden als er plots een soortgenoot bij komt. De indringer wordt dan wel eens aangevallen.

Ook vrouwtjes maken onderling wel eens ruzie. Vrouwelijke gerbils zijn trouwens wat agressiever en meer op hun territorium gericht dan mannetjes. Mannetjes hebben bijna nooit problemen met elkaar in een grotere groep. Als je van plan bent om een aantal gerbils in groep te houden, kan je dus veel problemen voorkomen door enkel mannetjes te kiezen. Vrouwtjes komen met mekaar overeen als ze maar met twee zijn. Met meer dan twee loopt het meestal fout.

Een probleem kan ook ontstaan als een gerbil ziek wordt en hij even uit de groep moet verwijderd worden. Als hij meer dan drie dagen afgezonderd leeft, zal hij nadien als een vreemde beschouwd worden. En dus als een indringer.

In het wild worden gevechten altijd op een natuurlijke manier opgelost. De gerbil die de strijd verliest, druipt af om elders zijn geluk te beproeven. Maar in gevangenschap kan een gerbil niet vluchten. En dan blijven de aanvallen maar doorgaan. Dan moet je dus wel ingrijpen, want anders kan de gerbil zelfs worden gedood.

Maar hoe zie je nu wanneer gerbils alleen maar spelen en wanneer ze echt vechten? Heel simpel. Zolang er geen bloed vloeit, is er niks aan de hand. Gerbils weten van zichzelf hoeveel pijn ze kunnen veroorzaken. Als niemand gewond raakt, wil dat meteen ook zeggen dat de gerbils willen dat er niemand gewond raakt. Dan spelen ze gewoon. Als ze mekaar echt pijn willen doen, vloeit er bloed. Het is hard, maar zo is het.

Wat kan je doen als gerbils vechten? Grijp niet té snel in, want dat kan de natuurlijke rangorde in de groep versturen. Een gevecht ontwikkelt zich altijd op dezelfde manier. Eén gerbil rent achter de andere en probeert hem in de staart te bijten. Na zo’n aanval komt er altijd een korte periode van rust. De strijdende gerbils trekken zich terug in een hoek. En dan wordt een nieuwe, net dezelfde, aanval ingezet. In deze fase kan het gevecht nog op een natuurlijke wijze stoppen. De rustpauzes worden dan langer en de aanvallen minder talrijk. De gemoederen bedaren vanzelf en de storm gaat liggen. Zolang de staart niet te zwaar beschadigd wordt, hoef je niet in te grijpen en kan je hopen dat de vrede vanzelf weerkeert.

Als het gevecht in deze fase niet stopt, gaan de strijdende gerbils naast mekaar staan. Ze drukken hun schouders tegen mekaar en staan klaar om mekaar in de keel of in de flanken te bijten. De staarten zwiepen heen en weer en ze krommen hun rug. Dit gedrag kan snel omslaan in een hevig gevecht. Als de hel losbarst, kan je de ruziemakers met een stokje van mekaar verwijderen. Dat helpt wel eens. Het stokje brengt soms verwarring en de diertjes gaan meer aandacht krijgen voor andere zaken dan voor mekaar.

Maar soms helpt zo’n stokje ook niet. Als de stoppen echt doorslaan bij de gerbils, vliegen ze in mekaar en proberen ze in mekaars keel te bijten. Je mag nu geen seconde verliezen. Stop evenwel nooit je handen tussen de gerbils, want de kans is groot dat ze ook jou zullen bijten. Probeer ze te scheiden, op welke manier dan ook. Trek dikke handschoenen aan als je je handen wil gebruiken. Een aparte huisvesting voor de gerbils is dan nog de enige redding.