Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
21-06-2007
48 centimeter groot
48 centimeter groot
Auteur: Harm Jagerman
13-06-2007 (20:08)
Calimero naast een de Belg Sanne - Foto PR / RTV Katwijk.
Woensdagavond verscheen een heel wonderlijk bericht op de website van RTV Katwijk . Op de minifokkerij Chavaleh in Rijnsburg is wel een heel bijzondere hengst geboren. De hengst kreeg de veelzeggende naam Calimero.
Calimero is een paard van het Appaloosa-ras. Na vier weken is het beestje nog steeds niet groter dan 48 centimeter. Officieel mag Calimero niet eens een echt paard genoemd worden. Dat heeft overigens niets met de lengte te maken, maar met zijn afkomst. Voluit is namelijk de duiding voor een dergelijk dier een Appaloosa-pony.
De Appaloosa-ponys zijn al langer bewoners van deze planeet. Zo staan de dieren al op meer dan 20.000 jaar oude rotstekeningen. Volgens de oude Chinezen waren het Hemelse paarden. Nadat de westerse wereld in aanraking gekomen was met de gevlekte ponys werden ze in de achttiende en negentiende eeuw door de Europese edelen als noviteit beschouwt. Iedere zichzelf respecterende edelman moest er een (of liever nog: meer) hebben.
De naam verwijst naar een Amerikaans-Indiaanse naam. De paarden werden namelijk gefokt door de Indianen. Het waren vooral de leden van de Nez Percé-stam die de dieren fokten. Met de stam liep het uiteindelijk minder goed af dan de ponys. De stam overleefde de kolonisatie van het noorden van Amerika niet.
Toen de Nez Percé-stam de ponys fokte, deed men dit zeer doelgericht. De stam stond te boek als de echte paardenkenners. De beste hengsten mochten paren met merries en de anderen werden gecastreerd. Op deze manier waren de stamleden ervan verzekerd dat de slechte hengsten niet konden zorgen voor nageslacht. Bovendien werden ze geruild met andere stammen. Als gevolg hiervan groeide het ras uit tot snelle, sterke dieren. De dieren waren bijzonder geliefd omdat ze zich staande hielden op niet vlak terrein.
De Nez Percé-stam noemde de ponys zelf overigens Paulouse. Pas later ontstond de naam Appaloosa. Toen waren de stamleden allang verjaagd of uitgemoord. Alle paarden werden in beslag genomen, omdat dit de trots van de stam was. Hierna was het ras vijftig jaar lang een zeldzaamheid. Pas in 1938 richtte men de Appaloosa Horse Club op, die ervoor zorgde dat het ras niet uitstierf. De naam die men toen bedacht was een verwijzing naar de rivier Palouse.
Het ras kenmerkt zich door de vele goede eigenschappen. Zo hebben de dieren een goed uithoudingsvermogen en hebben ze een vriendelijk karakter. Hun gedrongen lichaam, stevige benen en harde hoeven is een prima uitgangspunt voor de taak waarvoor ze oorspronkelijk gefokt werden, namelijk de ritten die de Nez Percé-stamleden maakten om bijvoorbeeld te jagen of de strijd aan te gaan met andere stammen.
Normaal gesproken worden de dieren tussen de 142 en 152 centimeter. Dat er in Rijnsburg nu een Appaloosa-pony geboren is die niet groter is dan één meter, dat is uniek.
De Koninklijke Nederlandse Hippische Sportfederatie (KNHS) vraagt in een landelijke verkeersveiligheidscampagne aandacht van de weggebruikers voor de veiligheid van paarden en ruiters in het verkeer.
Ruim 400.000 paardensporters rijden geregeld met hun dier op of langs de openbare weg. Volgens de Nederlandse wetgeving zijn ruiters en koetsiers bestuurders, net als bijvoorbeeld automobilisten. Dat betekent dat zij op de openbare weg dezelfde rechten en plichten hebben als alle andere bestuurders. In de campagne staat begrip voor elkaar centraal. De slogan is daarom Weet wat je doet als je een paard ontmoet.
Tips Weet wat je doet als je een paard ontmoet
Matig uw snelheid en houd zeker vijf meter afstand;
Maak geen onnodig lawaai, zoals hoge toerentallen of onnodig toeteren;
Wees extra voorzichtig met rammelende lading of klapperend zeildoek;
Rem niet ineens, knipper niet met de lichten;
Passeer rustig en extra ruim;
Houd rekening met de lage snelheid van de ruiter of de koets;
Laat een groep ruiters bij elkaar blijven, paarden zijn kuddedieren en zullen proberen de andere dieren te volgen.
Dinsdag 19 juni 2007 - LEPELSTRAAT - Last van een burnout? Leerproblemen? Of misschien psychische klachten? Ga eens paard rijden en ervaar hoe rustgevend deze dieren kunnen zijn.
Een advies van Bep Dijkhuizen uit Lepelstraat. "Een paard kijkt in je persoonlijkheid en weerspiegelt je karakter. Als je niet lekker in je vel zit, zie je dat terug in zijn gedrag."
De paardenliefhebster geeft sinds kort op Zarah's Hoeve aan de Laagweg therapie aan mensen met behulp van paarden. Vanaf juli runt ze op de boerderij daarnaast een dagbestedingsproject voor cliënten van GGZWNB, het vroegere Vrederust. Die verzorgen de dieren, werken in de moestuin en houden het erf op orde. "Ze kunnen op hun gemak werken. Willen ze een ochtend naar de kippen staren? Prima, die dieren doen van alles en kunnen heel fascinerend zijn."
De dagbesteding in combinatie met de therapie is een droomwens die uitkomt voor Dijkhuizen. "Ik heb in het onderwijs gezeten en daar met moeilijk opvoedbare jongeren en tieners met gedragsproblemen gewerkt. Sinds mijn 43e heb ik een grote fascinatie voor paarden. Daarom heb ik diverse cursussen voor paardentherapie gevolgd. In dit werk kan ik dat prima combineren. Voor de cliënten is het rustgevend om hier te werken en rond te lopen. Daarnaast werken hier nu ook al mensen die terug in het arbeidsproces willen, maar er al heel lang uit zijn."
Sommige cliënten kan de paardenliefhebster ook helpen. "Het werkt heel simpel. Ze rijden zonder zadel op Estrella, die naam betekent sterren en dat is vanwege de witte vlekken op haar kont. Dit paard vertrouw ik volkomen. Zij is heel betrouwbaar en invoelend naar de mensen. Het gaat bij de therapie om de aanrakingen. Laatst kwam hier een man. Op professioneel vlak had hij alles goed op de rails, maar op privéterrein lag hij met zichzelf overhoop en draaide in kringetjes rond. Een paard ziet dat gelijk. Het resultaat was dat het dier rondjes om hem heen ging draaien en steeds stil bleef staan. Heel confronterend voor iemand, maar wel een bevestiging waar iemand vervolgens mee aan de slag kan. Bijna iedereen gaat hier met een opgewekt gevoel weg. Kinderen kunnen hierdoor ook bijvoorbeeld ook meer zelfvertrouwen krijgen."
Tussen de dieren voelt Dijkhuizen zich het meest op haar gemak. Rond de hoeve lopen veertien paarden. "Ze zijn niet allemaal van mij hoor. Een aantal paarden is zelf getraumatiseerd en die geef ik therapie. Als een soort paardenfluisteraar. Er is één klein paardje bij dat vlak na de geboorte is weggehaald bij de moeder. Dat is voor een paard zeer traumatisch. Niemand kon met het dier overweg. Het schopte en beet. Het liet geen enkele aanraking toe. Heel voorzichtig heb ik het dier daar op afstand aan laten wennen. Nu gaat het al stukken beter, maar we zijn er nog niet."
Dijkhuizen tekent donderdag officieel een contract met GGZWNB. Vanaf 1 juli gaan tien cliënten per dagdeel op de boerderij aan de slag.
Zaterdag is Zarah's Hoeve open voor publiek. Liefhebbers krijgen een rondleiding en er wordt een lezing gegeven over natuurgeneeswijzen voor paarden.
Datum: 19-03-2007 | Infoteur:Salu | Rubriek:Dier en natuur / DiversenAllemaal kennen we dieren, en allemaal weten wel een of twee speciale weetjes waarmee we onze omgeving verwonderen. Er zijn zoveel mooie en uitermate uitzonderlijke specifieke eigenschappen aan dieren, dat we er wel nooit over uitgepraat raken. Voor de wetensgierige mens, hier een greep van zulke leuke weetjes op een rijtje gezet.
Algemeen
80% van alle diersoorten zijn insecten.
Niet alle dieren zijn kleurenblind.
De beenderen van vogels zijn hol van binnen om het gewicht te reduceren.
Met een kabel van een duim dikte die van spinrag gemaakt zou zijn zou men een vliegtuigjet kunnen tegenhouden.
Spinrag is sterker dan staal.
dieren vechten om hun behoefte aan territorium, voedsel of een partner duidelijk te maken aan rivalen.
Slaap zorgt ervoor dat alle lichaamsspieren rusten terwijl de hersenen actief blijven.
Er zijn 4750 bekende amfibiesoorten op aarde gekend die worden onverdeeld in drie soorten : wormsalamanders, salamanderachtigen en, kikvorsachtigen.
Vogels, zoogdieren en veel andere dieren hebben waak- en slaapperiodes die de 24 uur-cyclus volgen, ook wel bekend als een circadiaans ritme.
De felle geuren en kleuren die veel bloemen bezitten, dienen eigenlijk een praktisch doel. Namelijk het lokken van insecten, vogels en andere dieren teneinde hun bestuiving te bewerkstelligen en hun soort te reproduceren.
Zoogdieren
De enige dieren die achter zich kunnen kijken zonder zich om te draaien zijn konijnen en papegaaien.
De tanden van een bever blijven tijdens zijn hele leven groeien.
Varkens zijn de enige dieren die een zonnesteek kunnen krijgen.
Een koe kan wel een trap op gaan, maar niet trap af.
Olifanten zijn NIET bang voor muizen.
Een koe die niet gekalfd heeft, kan geen melk geven.
Dolfijnen slapen met één oog open.
In Australië leven van nature geen grote wilde katachtigen (lynx, leeuw, tijgers, poema ...).
Het oog van een struisvogel is groter dan zijn hersens.
Giraffen zijn de eigenaar van een ontzettend hoge bloeddruk. Dit is noodzakelijk om hun hersenen van voldoende vers bloed te voorzien.
Een giraf heeft een zwartmauve tong van ongeveer 40 cm lengte.
Een muis heeft net zo veel halswervels als een giraf.
Een Giraffenjong valt bij de geboorte gelijk twee meter naar beneden op de grond.
Giraffen eten liefst blaadjes van de Acaciaboom.
Giraffen (herbivoor) eten tot 60 Kg per dag
Niet alleen de vacht van tijgers zijn gestreept. Ook de huid onder zijn vacht is gestreept.
Giraffen kuizen hun oren uit met hun meer dan 40 cm lange tong.
Een giraf kan met één enkele trap een leeuw doden
Het hart van een giraf weegt wel twaalf kilo.
Een giraf heeft enkel tanden onderin zijn bek.
Geen enkele giraf heeft hetzelfde vlekjespatroon Een giraf slaapt met zijn ogen open.
Giraffen slapen slechts 15 minuten per dag.
Het mannetje van de zuidelijke zeebeer kan wel honderd jongen hebben.
Wanneer je een ijsbeer zou scheren zou je merken dat zijn huid niet wit of roze is maar zwart.
IJsberen zijn linkshandig
Wanneer men een ijsbeertand doorzaagt kan men aan de jaarringen tellen hoe oud zijn eigenaar was, net als bij bomen
De meest talrijke en wijdverspreide beer van Noord-Amerika is de zwarte beer.
Het orgasme van een varken duurt 30 minuten.
Mensen en dolfijnen zijn de enige soorten die sex voor het plezier hebben.
Sommige leeuwen dekken meer dan 50 maal per dag in het paarseizoen!
Vlinders proeven met hun poten.
Een olifantenoog heeft ongeveer de grootte van een basketbal.
Hoorns van rammen en neushoorn bestaan uit samengeperste haren.
Een neushoorn heeft twee hoorns; een grote en een kleine.
Dalmatiërs (hond) zijn bij hun geboorte helemaal wit, na twee dagen komen de vlekjes erdoor.
De Heilige Birmaan (kat) is ook bij zijn geboorte helemaal wit, slechts later pigmentreren de tops (voeten,oren,neus,staart).
Vogels
Struisvogels steken hun hoofd in de grond om water te vinden.
De enige dieren die achter zich kunnen kijken zonder zich om te draaien zijn konijnen en papegaaien.
De Andescondor (Vultur gryphus) is het symbool van het Andes-gebergte, en behoort met zijn spanwijdte tot drie meter bij de grootste vogelsoorten.
Afrikaanse grijze papegaaien en Amazone papegaaien zijn de beste praters.
Er zijn papegaaien die ondersteboven met hun poten aan een tak hangend slapen, net als vleermuizen, om vijanden te doen denken dat ze groot hangend blad zijn. Een slim afleidingsmanoeuvres zeg maar.
Een grot kenmerkend voor de muskuseend zijn de wratten rond de ogen.
De beenderen van een duif wegen minder dan het gewicht van zijn pluimen.
Jonge duiven drinken melk uit een klier die bij pa en ma, achter in de keel zit. De baby-tjes duwen er tegen met hun snavels om de productie te stimuleren.
Vogelnesten bestaan er in tig van vormen en de grootten, van vingerhoed tot de grote van een hondenmand voor een muilezel, uit gigantische hopen bladeren en/of aarde, soms uit meterslange donkere tunnels zijn, soms uit enorme twijgplatforms maar voor het zelfde geld bestaan ze gewoon uit een ondiepe kuil in het gras.
Australische eksters gebruiken wol die ze zelfs durven uit de rug van een schaap trekken,
De Karkiet bindt riethalmen aan elkaar.
Struisvogels vrouwtjes schrapen een holte in de zandgrond, in plaats van een nest te bouwen, waarin ze dan soms wel meer dan veertig eieren leggen.
Een Australisch sternvrouwtje, bouwt ook helemaal geen nest maar laat haar ene witte ei achter op de plaats war ze bevalt, veelal balancerend op een steen of op een tak.
De paradijsmonarch (vogel) bouwt zijn nest van gras, en metst de boel als het ware aan elkaar met spinnenwebben.
Sommige vogels, zoals de uil, de mees en de papegaai, nestelen in bestaande holtes of oude nesten, terwijl anderen dn weer liever hun eigen hol uitgraven.
Huismussen, gebruiken soms touw, haar, papier en zelfs plastic of al wat ze maar te pakken krijgen.
De roodpoot aalscholvers zijn echte strandjutters, zij scharrelen hun nestbenodigdheden bijeen op het strand.
Zwaluwen bouwen koepelvormige nesten van modder
Er zijn vogels die expliciet hun nesten in de buurt van agressieve dieren bouwen zoals als bijen en wespen, om hun natuurlijke vijanden op afstand te houden.
Veel vogelsoorten broeden hun eieren uit in afgesloten ruimtes, holen of gangen.
Insecten
Mieren kunnen ook ruiken met haar voelsprieten.
Een vlinder heeft 12000 ogen.
Vlinders proeven met hun poten.
De meeste spinnensoorten hebben acht ogen.
Alleen vrouwelijke muggen en wespen steken.
Sommige tropische spinnen maken hun web zo sterk dat er een vogel kan in gevangen worden.
Een kakkerlak kan 9 dagen in leven blijven zonder zijn hoofd; dan sterft hij door verhongering.
Een vlo kan 350 maal zijn eigen lichaamslengte springen.
De mannetjes-bidsprinkhaan kan niet ketsen als zijn kop nog op zijn romp zit. De vrouwtjes geven dus aan seks te willen, door de kop van z'n romp te trekken.
Glimwormen en vuurvliegjes maken gebruik van bioluminescentie als lokmiddel voor potentiële partners (dat is het licht dat op chemische wijze in hun lijf wordt geproduceerd).
Cicaden, krekels, sprinkhanen, tjirpen of zoemen hun luide liefdesliedjes.
Er zijn ongeveer 1100 soorten krekels gekend.
Amfibieën
Krokodillen kunnen hun tong niet uitsteken.
Een krokodil eet stenen, niet omdat ze die nu zo lekker vinden maar met de stenen in hun maag kunnen ze hun voedselvlugger fijnmalen wat de vertering bespoedigt.
De grootste kikker is de goliathkikker. Wanneer hij zich uitstrekt, meet hij 80 cm en hij weegt soms tot 3 kilo.
Amfibieën hun levensloop is een evolutionaire proces waarvan de eerste de larve fase in het water is
De grootste kikker is de goliathkikker. Wanneer hij zich uitstrekt, meet hij 80 cm en hij weegt soms tot 3 kilo.
Een anaconda kan twee jaar overleven zonder voedsel.
De Bengaalse varaan graaft zijn slachtoffer uit de grond met zijn sterke voorpoten en klauwen, en maakt hem dan af met een verbrijzelende beet.
De cantil (slang) uit Zuid-Amerika beweegt het uiteinde van zijn groene staart om vogels en kikkers aan te trekken. Denkend dat ze een smakelijk insect hebben gezien,
Waterdieren
Inktvissen hebben blauw bloed.
Dolfijnen slapen met één oog open.
Een blauwe vinvis weegt ongeveer evenveel als 30 olifanten.
Lichtgevende vissen leven meestal op zeer grote diepten.
Vissen stoppen met zwemmen als ze gaan slapen.
Een zeester heeft geen hersens.
Het allerkleinste zeepaardje ter wereld (twaalf millimeter lang, gemeten van zijn puntje snuit tot aan puntje staart, werd ontdekt tussen het koraalrif in de Floreszee,vlakbij één van de kleinste Sunda- eilanden voor de kust van Indonesië.
Een meerval heeft ruim 27000 smaakpapillen.
Er zijn ongeveer 250 soorten lantaarnvissen gekend, maar allemaal hebben ze lichtgevende organen in hun lichaam waarmee ze elkaar gemakkelijk kunnen vinden in het donker.
Schaaldieren
Een krab heeft 10 poten.
Bij de meeste soorten krabben is aan het achterlijf te zien of het een mannetje of een vrouwtje betreft, wanneer je ze met hun buik naar boven draait: - breed rond achterlijf is een vrouwtje en een smal spits achterlijf is een mannetje.
Er zijn circa 250 soorten garnalen, die zowel in zout als zoet water, in tropische, subtropische als koude wateren voorkomen.
De Europese zeekreeft is de grootste geleedpotige van het Europese kustgebied.
Kreeften doen pas moeite om zich voort te planten als het water een temperatuur bereikt van minstens 15 °C.
Vissen, konijnen, spinnen, slangen, wat zijn de risico's?
Andere
Vissen, konijnen, spinnen, slangen, wat zijn de risico's?
Gezelschapsdieren kunnen een belangrijke rol spelen op sociaal, affectief en educatief vlak, maar ze kunnen ook de oorzaak zijn van gezondheidsproblemen en meer bepaald van verschillende infecties. Als men de risico's kent, dan kan men ze beperken, vooral wat nieuwe' gezelschapsdieren betreft.
De risicos van katten en honden zijn beter gekend dan die van nieuwe huisdieren zoals reptielen, exotische vissen, spinnen, konijnen, ratten, apen, en ga zo maar door.
Uitkijken voor tetanus
Heel wat nieuwe gezelschapsdieren kunnen voor beten en schrammen zorgen. Het risico daarvan is tetanus. Iedereen met huisdieren moet er dan ook over waken om helemaal in orde te zijn met de tetanusvaccins (een rappel om de tien jaar).
Vogels
Vogels kunnen drager zijn van heel wat infecties: -bacteriële infecties worden onder meer verspreid door papegaaien en parkieten (salmonellose, yersiniose, psittacose), - parasitaire infecties (cryptosporidiose) - en ook schimmels. Deze infecties worden vooral overgedragen door duiven en treden vaak op bij mensen met een immunodepressie (aidspatiënten, mensen die een transplantatie ondergingen en mensen die behandeld worden met immunodepressors).
Vissen
Vissen leveren geen bijzondere risicos op voor de gezondheid, maar men moet wel opletten als men met de handen in het aquarium komt wanneer men een of meerdere kleine blessures heeft, ook als die bijna niet zichtbaar zijn omdat er een risico is op infecties met schimmels en bacteriën.
Knaagdieren
Hamsters, biggetjes, muizen, ratten, chinchillas en eekhoorntjes kunnen drager zijn van verschillende kiemen (parasieten, bacteriën, schimmels) die op hun beurt verschillende aandoeningen kunnen veroorzaken (salmonellose, yersiniose, leptospirose, streptobacillose, ) en dermatosen. In de Verenigde Staten bijvoorbeeld kwamen de afgelopen twintig jaar 340 gevallen van de pest voor die te wijten waren aan contact met knaagdieren in de nationale parken.
Konijnen
Konijnen worden almaar vaker in huis gehaald als gezelschapsdier, maar konijnen zorgen voor blootstelling aan verschillende parasitaire aandoeningen en dermatosen. Konijnen bijten niet vaak, maar dat is niet het gevallen met krabben.
Apen
Apen kunnen behoorlijk wat schade aanrichten aan de woning en ze kunnen ook verantwoordelijk zijn voor het overdragen van infecties (pasteurelloses, lymphogranulomatose, campylobactyeriose). Schrammen en beten kunnen ook meer banale infecties veroorzaken. Wees voorzichtig met apen uit bepaalde exotische landen die hondsdolheid kunnen overbrengen.
Reptielen
Bijna 90% van alle reptielen (slangen, hagedissen, kameleons, leguanen, schildpadden, enz.) kunnen drager zijn van salmonellose waardoor ze voor blootstelling zorgen aan bacteriële (campylobacteriose) en parasitaire (cryptosporidiose) infecties. De meeste reptielen worden ingevoerd vanuit Zuid-Amerika.
Spinnen en insecten
Vogelspinnen en schorpioenen zijn gevaarlijk omdat ze kunnen bijten en vooral wanneer ze vergif spuiten. De beten zijn zelden dodelijk, maar ze kunnen heel pijnlijk zijn met al dan niet plaatselijke hevige reacties.
Sommige diersoorten, onder meer die van exotische oorsprong, zijn niet geschikt als huisdier. Huisdieren kunnen een aantal voordelen bieden op sociaal, affectief en educatief vlak, ze bevorderen ook sociale contacten en lichaamsbeweging in open lucht. Maar om van die troeven te kunnen genieten, moet u weten dat huisdieren ook drager kunnen zijn van infecties en zo bepaalde aandoeningen kunnen overdragen. Het is dan ook noodzakelijk dat uw huisdier regelmatig gecontroleerd wordt door een dierenarts om zo de nodige vaccins en behandelingen te krijgen. Daarnaast moeten diereneigenaars strikt waken over de hygiëne: handen wassen, minstens na elk contact met het dier, vermijden dat het dier de zandbak van de kinderen betreedt, enz.
Hoewel de zon zeer gewaardeerd wordt door de meesten onder ons, weet tegenwoordig iedereen dat een overdreven blootstelling aan de zon rampzalige gevolgen kan hebben voor de huid en kan leiden tot de ontwikkeling van dikwijls kwaadaardige tumoren. En ook onze lieve huisdieren, zowel katten als honden, worden niet gespaard!
Gevoelige dieren
Ondanks de bescherming van hun vacht, kunnen honden en katten het slachtoffer worden van aanvallen van ultraviolette stralen, hoewel de frequentie van het probleem duidelijk lager ligt dan bij de mens. De plaatsen waar de huid weinig of niet bedekt is met haar, alsook de plaatsen waar de huid dunner is, zijn het meest gevoelig voor blootstelling aan de zon . Sommige rassen hebben bovendien een verhoogde gevoeligheid voor de gevolgen van ultraviolette stralen, zoals bijvoorbeeld naakte honden in Mexico, sfinxkatten die een volledig gladde huid hebben en ook honden met een niet zo dichte beharing (bulterriër, dalmatiër, boxer, whippet). Dieren met een witte vacht, en in het bijzonder de witte katten, moeten bovendien beschermd worden tegen een te lange blootstelling aan de zon . Bij deze dieren komen letsels veroorzaakt door UV-stralen inderdaad vaker voor.
Kijk uit voor een zonnesteek!
UVA en UVB , ultraviolette stralen afkomstig van de zon, zijn beide gevaarlijk voor de huid van de dieren en kunnen eventueel een ernstige ontsteking veroorzaken. UVA -stralen zorgen vooral voor de pigmentatie van de huid zodat deze donkerder wordt, terwijl UVB - stralen verantwoordelijk zijn voor roodheid van de huid en een abnormale verspreiding over de opperhuid. In dit stadium kan ook een kankerachtige tumor verschijnen. Bij honden en katten die vaak blootgesteld zijn aan zonnestralen kan op deze manier 'actinische keratose' ontstaan. Deze ziekte wordt gekenmerkt door een diepe ontsteking en een onregelmatige verdikking van de huid. Bij katten met een witte vacht of met een vacht met witte plekken, kan blootstelling aan de zon leiden tot roodheid aan de oorranden. Elke zomer worden de letsels duidelijker en worden huidverdikkingen en korsten zichtbaar. Het is niet uitzonderlijk dat deze letsels veranderen in een kwaadaardige tumor of huidcarcinoom. Om de diagnose van actinische keratose of huidcarcinoom te kunnen stellen, moet de dierenarts eerst overgaan tot een biopsie die voor microscopisch onderzoek naar een labo wordt gestuurd.
Zonnebrandcrème met hoogst mogelijke beschermingsfactor
Tijdens de zomer, in het bijzonder tijdens zonnige dagen, houd je je huisdier best zoveel mogelijk binnen tussen 10 en 18 uur indien hij behoort tot de risicogroepen of indien hij een zonnesteek heeft opgelopen. Het kan ook nuttig zijn om het lijf van je hond te beschermen met een manteltje of een T-shirt. Het aanbrengen van zonnebrandcrème (minimaal factor 15 en zelfs de hoogst mogelijke beschermingsfactor indien je met vakantie gaat naar een 'warm' land) blijkt zeer doeltreffend te zijn. De zonnebrandcrème moet aangebracht worden op de neus, de oren en de plaatsen met weinig of geen beharing. Indien actinische keratose of huidkanker bij je huisdier wordt vastgesteld, is een snelle chirurgische ingreep noodzakelijk om de levenskansen van het dier te verhogen.
Het Essense vissenmysterie heeft niet lang standgehouden. Bijna honderd reacties van visliefhebbers bereikten ons, en allemaal waren ze formeel: de nobele onbekende vis is een pitvis.
De kenners zijn formeel over deze vreemde vogel vis, waarvan vissers zich afvroegen welke soort het was : "Het is het mannetje van de pitvis (Callionymus lyra)", zegt bijvoorbeeld lezer Frank Peeters. "Geen twijfel mogelijk: de driehoekige kop en de voor de mannetjes kenmerkende lengte tot 30cm, lange rugstekel en karakteristieke blauwe tekening op de kop. Het verbaast me dat niemand van de vissers in café De Meeuw deze soort kent. Misschien wordt hij niet vaak gevangen omdat het een uitgesproken bodembewoner is. Hij staat in de meeste mariene veldgidsen en de meeste duikers kennen hem uit de Oosterschelde en Noordzee."
Een andere lezer geeft nog meer uitleg: "De vis leeft boven zand- en modderbodems op 10 tot 430 meter diepte en komt onder meer voor in de Atlantische Oceaan en in het Middellandse-Zeegebied. Vooral in het late voorjaar ziet men ze veel voor de kust van Nederland. Het dier wordt 25 tot 30 cm lang en heeft een afgeplatte buik. De ogen bevinden zich boven op de kop. Bij mannetjes is de voorste rugvin sterk verlengd."
De Callionymus lyra is in 1758 voor het eerst beschreven door Linnaeus. En jammer genoeg voor Marc en zijn collega's is hij niet eetbaar.
Amfibieën lijken op de afstammelingen van de eerste ongewervelde dieren die het water verlieten om op land te gaan leven. De levensloop van een amfibie is een mooi voorbeeld van dit evolutionaire proces. Na de larvefase in het water onderdgaat hij radicale veranderingen in de overgang tot een volwassen dier. Dit proces heet gedaanteverwisseling of metamorfose. De 4750 bekende amfibiesoorten worden verdeeld in drie ondersoorten : salamanderachtigen, kikvorsachtigen en de wormsalamanders. Alle doorlopen op enig moment in hun leven een metamorfose, die bestaat uit een eifase, een in het water doorgebrachte larvefase en een leven als volwassene op land. Kikkers en padden doorlopen de meest drastische metamorfose. De larven van de gewone Europese kikker bijvoorbeeld zijn compleet anders dan de volwassen kikkers, zowel in- als uitwendig. Bij wormsalamanders en watersalamanders verloopt het proces wat minder opvallend. Maar bij alle drie de ondersoorten komen uitzonderingen voor. Sommige soorten leven helemaal op het land, andere blijven altijd in het water. De meeste hebben zich op de één of andere manier aan hun omgeving aangepast. Kikkers en padden brengen één tot drie maanden in het water door als larven. De dikkopjes van de gewone pad hebben externe kieuwen zoals vissen, ogen zonder oogleden en een hoornachtige bek met een tandachtige structuur erin. Hun grote staarten hebben vinnen en de aanzet van achterpoten is zichtbaar. Als het dikkopje zich tot volwassen dier ontwikkelt (zie foto) ondergaat hij dramatische veranderingen waardoor hij op het land kan leven, eten en zich kan voortbewegen. Zijn achterpoten groeien en er komen voorpoten te voorschijn. Hij ontwikkelt kaken, tanden en een tong evenals oogleden en longen. De staart wordt in het lichaam opgenomen en zijn huid verandert. Hij ontwikkelt een maag en ingewanden om van plantaardig voedsel over te kunnen gaan op het eten van vlees. Deze metamorfose wordt geregeld door hormonen. Het proces van de metamorfose verloopt niet bij alle amfibieën hetzelfde. Bij de meeste, zoals de roodrugsalamander, leven de larven in het water en de volwassen dieren op het land. De Chinese reuzensalamander echter leeft volledig in het water terwijl andere soorten zoals de vuursalamander juist helemaal op het land leven. De larven van een salamander hebben bijna altijd kieuwen, ogen zonder oogleden en een lang lijf. De staart is plat met rug- en buikvinnen en er is vaak een aanzet te zien waar later voorpoten zullen groeien. Er zijn een aantal factoren die beïnvloeden hoe lang de larveperiode duurt, zoals lage temperaturen, gebrek aan voedsel en droogte. Bij de meeste kikkers en padden is deze fase één tot drie maanden lang. In droge omstandigheden kan dit soms echter beperkt blijven tot maar een paar dagen. De woestijnkikker heeft slechts acht dagen als larve voordat hij verandert in een volwassen kikker.
De felle kleuren en verleidelijke geuren die veel bloemen bezitten, dienen een praktisch doel : het aanlokken van insecten, vogels en andere dieren. Om te reproduceren moeten planten stuifmeel overbrengen van de mannelijke naar de vrouwelijke delen van de bloemen. Door dieren zoete nectar te geven, zorgt een plant ervoor dat zijn stuifmeel wordt overgebracht, zodat het bevruchtingsproces kan beginnen. Net als dieren hebben bloeiende planten mannelijke of vrouwelijke voortplantingsorganen. Bij sommige plantensoorten bevinden beide organen zich in dezelfde bloem. Het mannelijke orgaan heet meeldraad. Aan het uiteinde ervan zit de helmknop, waarin de poederachtige substantie wordt gemaakt die stuifmeel wordt genoemd. Als dit wordt overgebracht naar de vrouwelijke stamper, bevrucht deze het zaad in de bloem. Sommige planten vertrouwen op de wind voor het overbrengen van het stuifmeel. Andere hebben een doelmatiger methode ontwikkeld op basis van samenwerking tussen planten en bepaalde insecten, vogels en zoogdieren. Terwijl ze van de nectar eten, komen deze dieren onder het stuifmeel te zitten en nemen dit mee naar de stamper. Dit procédé heet bestuiving. Sommige insecten met een beperkt gezichtsvermogen worden tot planten aangetrokken door niet-visuele middelen. Door bloemengeuren bijvoorbeeld. Als een bij een bloem binnengaat, blijft er stuifmeel aan de haren op zijn lijf plakken. Als hij daarna op een andere bloem landt, wrijft hij deze korrels af aan een stamper. Sommige bloemen hebben bovendien onzichtbare sporen uitgezet die naar de nectar voeren. Deze markeringen reflecteren ultraviolet licht dat de insecten kunnen zien. Zoete geuren spreken niet ieder dier aan. Veel insecten, zoals vliegen, worden aangetrokken door de geur van rottend vlees of mest. Ze zoeken hun voedsel normaal gesproken niet bij planten, maar geven de voorkeur aan drek of ontbindende dierenlijken. Om vliegen te lokken voor de bestuiving, verspreiden sommige planten een geur die lijkt op die van kadavers of uitwerpselen. In de hete, vochtige omgeving van de tropen groeit de rafflesia, de plant met de grootste bloemen ter wereld. Deze bloemen scheiden een afschuwelijke stank af, die vliegen aantrekt. In plaats van geuren maken sommige planten gebruik van felgekleurde bloemen om bestuivers aan te trekken. Tegen hun achtergrond van groene bladeren vallen deze bloemen extra op en geven ze aan dat binnenin voedingsstoffen te vinden zijn. Sommige vogels, zoals de kolibrie, de lori en de suikervogel (zie foto), zijn gespecialiseerde nectar-eters. Als de vogel uit de nectarzakken binnenin een bloem eet, strijkt hij met zijn kop langs de lange meeldraden van de bloem. Hierdoor komt stuifmeel vrij, dat zich vastzet tussen zijn veren. Als de vogel vervolgens een vrouwelijke bloem aandoet, wrijft hij met zijn kop tegen de stempel van de stamper. Het stuifmeel blijft achter en bevrucht de plant.
Echt mooi zijn ze in ieder geval niet. Ze hebben een kale kop en nek! Het zijn roofvogels.
Wat eten gieren?
Ze eten dode dieren. Dat is vies, zeg je. Maar door dode dieren op te eten voorkomen ze ziektes. Gieren zijn afval en kadaver opruimers. Dat is een heel nuttige taak. Als dode dieren in de natuur zouden blijven liggen, zouden allerlei ziektes zich verspreiden. Die ziektes kunnen de gezonde dieren ziek maken.
Een monniksgier is een grote donkergekleurde gier met een enorme snavel. Om zijn nek heeft hij een dikke, donkere veren kraag. Met zijn haaksnavel pikt de monniksgier het vel van de koe door. Dan kan de aasgier ook eten, maar de monniksgieren zijn het grootst en het sterkst. Zij maken de koe open en pikken de lekkerste hapjes weg. Van de koe blijven alleen nog afgekloven botten over.
Als er ergens een dood dier ligt, dan heeft een aasgier die als eerste ontdekt. Maar zijn snavel is niet sterk genoeg om het taaie vel door te bijten. Hij moet wachten tot een monniksgier bij het dode dier landt.
Waar leven gieren?
Er zijn Amerikaanse gieren en de gieren die in Europa, Azië en Afrika leven.
De Amerikaanse gieren kunnen ruiken, de andere gieren kunnen dat niet. In Amerika zijn er 7 soorten gieren. Voorbeelden: condor, kalkoensgier en de koningsgier. In Europa, Azië en Afrika leven de ruppelgier, de aasgier en de monniksgier.
Bedreigd
Het gaat niet zo goed met de gieren. Ze eten dode dieren, maar er zijn steeds minder kuddes. Daarom eten ze afval van de mensen. Maar in veel landen worden de mensen steeds netter. Daarom kunnen ze ook daar steeds minder eten vinden.
Jongen
Een condorvrouwtje legt pas eieren als ze 6 jaar oud is. Ze legt maar 1 ei per jaar en soms slaat ze een jaartje over.
Vogels in Artis - Gieren van Europa
Langs de noordzijde van het Rijksmonument gebouw 'De Volharding' is de prachtige, roofvogelvolière te bewonderen die in de zomer van 2003 geopend werd. Bij de opening vloog de aasgier meteen de volle 70 meter naar het andere uiteinde van het ruime verblijf.
Vale gier
Aasgier
De vale gieren lijken er wel een beetje de baas: hadden ze zich eerst twee hoge boomstompen toegeëigend, nu zitten ze regelmatig op de kunstrotsen rechts waar ze - bijvoorbeeld na een regenbui- hun vleugels breed uitstrekken. De eksters hebben inmiddels het verblijf - en de voerplaats! - ook ontdekt. De volière, 70 meter lang, bestaat uit een reusachtig stalen net dat gedrapeerd is over staanders. Via een onderdoorgang kunnen de bezoekers onder de gieren doorlopen. Bij het ontwerp van deze volière heeft architect Karel Fibbe een lichte en luchtige constructie ontworpen die recht doet aan het bijzondere monument.
Het verblijf is met bomen, rotsplateaus, richels en kloven ingericht als broedgebied voor de monniksgieren, vale gieren en aasgieren. Artis hoopt op deze wijze een grotere bijdrage te kunnen leveren aan het soortbehoud van de gieren.
Monniksgier
Tweehonderd jaar geleden kwamen gieren nog veelvuldig voor in de Europese berglandschappen. Vroeger werden gieren veel gedood omdat men ze verdacht van het doden van boerderijdieren. Onterecht, want het zijn vooral aaseters. Door de intensieve jacht en door verdwijning van hun natuurlijk leefgebied zijn hun aantallen de laatste eeuwen helaas sterk afgenomen, mede ook mede omdat in sommige landen het laten liggen van kadavers (= dode dieren) is verboden.. Tegenwoordig zijn ze beschermd en worden in dierentuinen geboren gieren op geschikte plaatsen uitgezet. Ze zweven op grote hoogte op thermiek, speurend naar kadavers of naar andere gieren die naar een kadaver toe vliegen. Ook in Artis krijgen de gieren regelmatig karkassen.
Het is een goed teken als een hond met zijn staart kwispelt. Maar volgens een Italiaans onderzoeksteam zit het genuanceerder in elkaar dan dat. Een hond kwispelt naar rechts als hij iets of iemand bekends ziet, zoals zijn baasje. Als de staart naar links beweegt, ontwaart de hond doorgaans iets dat hij liever niet wil zien.
Bij het zien van een kat, is er amper gekwispel, maar toch nog naar rechts. Bij een vervaarlijke Mechelse scheper kwispelt een hond naar links.
Dat het een goed teken is wanneer honden met hun staart kwispelen, is algemeen bekend. Maar volgens de Sunday Telegraph is daarbij vooral belangrijk in welke richting de staart zich bij het kwispelen beweegt. Een hond kwispelt naar rechts als hij iets of iemand bekends ziet, zoals zijn baasje. Als de staart naar links beweegt, ontwaart de hond doorgaans iets dat hij liever niet wil zien.
30 honden onderzocht Professor Giorgio Vallortigara van de universiteit in het Italiaanse Triëste en twee collega's van de universiteit van Bari onderzochten dertig honden - reuen en teefjes - van verschillende rassen die allemaal gehoorzaamheidslessen hadden gevolgd. Ze confronteerden elke hond met de baas, met een onbekend mens, met een Mechelse scheper en met een kat. In elk van die gevallen werden de reacties vastgelegd op video.
Links of rechts Wanneer een mens binnenkwam, ging de staart onveranderlijk naar rechts, hoewel de onbekende iets minder gekwispel veroorzaakte dan de eigenaar. Bij het zien van de kat bewoog de staart nauwelijks nog, maar nog altijd in rechtse richting. De grote, gevaarlijk uitziende scheper daarentegen leidde tot staartbewegingen naar links.
Hersenhelft Volgens de onderzoekers onderstrepen hun bevindingen de verschillen tussen de linker- en de rechterhersenhelft, want ook bij mensen worden sterke bewegingen in de linkerhersenhelft, die de rechterkant van het lichaam beheerst, geassocieerd met een zonnig karakter. Ze zijn er dan ook van overtuigd dat de ontdekking kan helpen bij het peilen naar de gemoedstoestand van een dier.
Subtiel Maar als leek is het onmogelijk om te zien hoe honden op iemands aanwezigheid reageren. De staartbewegingen zijn zo subtiel dat er videobeelden nodig zijn om ze vast te stellen.
Dit is de kleinste vogel ter wereld. Het mannetje is nog kleiner dan het vrouwtje: hij weegt nauwelijks meer dan anderhalve gram en lijkt vliegend meer op een insect dan op een vogel. Het vrouwtje is iets zwaarder (tot 2 gram) en heeft niet de fraaie metaalachtig glanzende kop. Ze legt eitjes kleiner dan een erwt.
Deventer Porec, het éénjarig hondje van Lien de K. en Hans H. uit Deventer, is gisteren op de baan van de Sallandsche Golfclub De Hoek in Diepenveen met een golfclub knock-out geslagen. De politie weet wie de golfer is, maar wilde nog geen mededelingen doen.
Een woordvoerster van de golfclub zegt het incident te betreuren. Porec, een Friese Stabij, ging gestrekt, bloedde uit zn bek, ogen en oren en liep een hersenschudding op.
Ik ben geschokt, wie doet nou zo iets? vraag Lien de K. zich af, die met Porec wandelde toen het dier samen met enkele andere honden plotseling de golfbaan op rende.
De K. wandelt af en toe met de hond door het terrein van de Golfclub. Ik raakte aan de praat met een vrouw van de uitlaatdienst, die zes honden bij zich had. Plotseling renden de dieren, waaronder Porec, de golfbaan op. Drie golfers twee mannen en een vrouw schreeuwden weg met die honden!. Daarna haalde de man uit. De K. is verbijsterd dat de golfers na het incident gewoon doorspeelden en dat de dader riep: Dan moet je die hond maar beter opvoeden. Ze belde meteen de politie.
De dierenarts heeft het hondje pijnstillers gegeven voor de komende vier dagen. Daarna moet uit onderzoek blijken of het beestje er niets ernstigers aan overhoudt. Hij had wel dood kunnen zijn!
Aaihonden
Steeds vaker bewijzen aaihonden hun diensten in verpleeghuizen; dementerende ouderen die een hondje op schoot krijgen leven op. Australische onderzoekers bestudeerden een stapel studies over dit onderwerp en concludeerden in vakblad International Psychogeriatrics dat honden (waarschijnlijk ook robothondjes) agressie en onrust verminderen en sociaal gedrag bevorderen. In vakblad Anthrozoös verscheen maart vorig jaar een studie waaruit bleek dat bewoners in een verpleeghuis zich minder eenzaam voelen na een bezoek van een hond.
De gebeten hond
Hij bijt heus niet, hoor. Zal best, maar volgens de stichting Consument en Veiligheid is juist het baasje of een bekende van hem vaak slachtoffer van een hondenbeet. Jaarlijks worden gemiddeld 8100 mensen als gevolg van een onvrijwillige kennismaking met een hondengebit bij spoedeisende hulp afgeleverd (volgens statistieken over 2000-2004). Ongeveer 220 mensen zijn zo ernstig gewond dat ze in een ziekenhuisbed belanden. Honden zijn gelukkig de laatste jaren minder haplustig geworden; in de periode voor het millennium ging het om 11.000 gevallen jaarlijks. Tip: ook bij een beetje beet altijd naar een arts gaan.
Hond Pro-actief
De hond is s mans beste vriend. Ook als die mens in de lappenmand is beland. Onderzoekster Kathie Cole van een medisch centrum in Los Angeles ontdekte in 2005 dat patiënten die met hartfalen in het ziekenhuis liggen, lichamelijk beter reageren op een bezoekje van een hond dan een mens (een vrijwilliger). Metingen wezen uit dat hart- en long-functie verbeteren, de productie van stresshormonen omlaag duikelt en de patiënt niet meer zo angstig is. Vanwege de stress hebben mensen zonder hond die een partner met hersenletsel verzorgen een hogere bloeddruk dan hun lotgenoten mét hond, stelde wetenschapper Karen Allen (Buffalo Universiteit) vast in een studie onder zestig personen. Zij vond in een ander onderzoek dat echtparen met hond over het algemeen een lagere bloeddruk hebben, beter op stress reageren én een betere relatie hebben dan honden-loze stellen. Houdt Hektor wel buiten de echtelijke slaapkamer; 21 procent van de honden snurkt, meldde Mayo Clinic News in 2002. Niet vreemd dat één op de vijf patiënten met slaapstoornissen die in de gerenommeerde Mayo Clinic werden behandeld zijn hond naar bed bleek mee te nemen.
Australische herdershond bewaakt pinguïns
Een kolonie pinguïns dat op een klein eiland aan de Australische zuidkust leeft, wordt sinds kort dag en nacht bewaakt door een herdershond. De viervoeter moet de pinguïns beschermen tegen vossen en wilde honden, die hun bestaan bedreigen.
De Australische overheid heeft tot deze opmerkelijke actie besloten, omdat de afgelopen jaren talloze pinguïns op Middle Island door vossen en honden zijn opgegeten. Er leven nu nog maar ongeveer 100 pinguïns, vijf jaar geleden waren dat er minimaal 5000.
De hond is ons laatste redmiddel aldus Craig Whiteford, een woordvoerder van de overheid. Als we nu niets ondernemen, zijn er tegen het einde van het seizoen geen pinguïns meer op het eiland.
Het is overigens niet nieuw dat herdershonden worden ingezet als bodyguard voor anderen dieren dan schapen. Elders in Australië werden dergelijke honden al ingezet om scharrelkippen te beschermen tegen vossen. Als dit initiatief succesvol blijkt, zijn de mogelijkheden enorm, zegt Whiteford.
Geen kind zonder hond
Wie een kindje verwacht doet er verstandig aan 2 of meer honden en katten in huis te nemen. Kinderen die in hun eerste levensjaar opgroeien in een huis met meerdere vierpoters hebben circa zeventig procent minder kans op allergische ziekten dan babys zonder huisdieren in hun omgeving, stelden Amerikaanse onderzoekers in 2002 in het medisch vakblad JAMA.
Gevloerd door hond
Smilde een 44 jarige inwoner van Smilde is donderdagmiddag door zijn hond gevloerd, toen hij op zijn mountainbike over het fietspad langs de Suermondsweg in Smilde reed. De man liet zijn hond aangelijnd mee rennen, maar de viervoeter schoot plots voor de fiets langs en kwam onder het voorwiel. Het baasje schoot over de fiets heen en moest met een hersenschudding worden overgebracht naar het ziekenhuis in Assen.
[hoe het met de hond is afgelopen vertelt het bericht helaas niet. Maar de enige veilige manier om met je hond aan de fiets mee te nemen is middels een zogenaamde Springer]
Een slechte adem
Het ultragevoelige reukorgaan van de hond kan misschien helpen bij het vroegtijdig opsporen van kanker. Bekend is dat in de uitgeademde lucht van patiënten met borst- of longkanker bepaalde stofjes zitten die lastig met de gebruikelijke analysemethoden zijn te achterhalen. Met honden lukt dat wel, zo hebben onderzoekers van een kankerstichting in Californië ontdekt. In hun publicaties in het blad Integrative Cancer Therapies meldden ze vorig jaar dat vijf honden na een puppytraining zeer goed in staat waren de adem van borst- en longkanker patiënten te onderscheiden van die van gezonde mensen
Kopenhagen . Het aantal honden dat in Denemarken door hun baasjes anti-depressiva krijgt toegediend, stijgt alarmerend. Dit meldt de Deense Vereniging voor Dierenartsen. Baasjes geven hun hond prozac in plaats van dat ze het beest onder de juiste omstandigeden proberen op te voeden. Hoeveel onaangepaste en bange honden onder de geneesmiddelen zitten, kan de vereniging echt niet precies zeggen. We weten alleen dat we steeds vaker van onze veterinairen te horen krijgen dat mensen problemen met hun hond oplossen met pillen zegt Børge Jørgensen van de Deense Dierenartenvereniging. De baasjes die hun honden medicijnen geven, vallen uiteen in drie verschillende categorieën: zij die homeopathische kruiden proberen, baasjes die bij de dierenarts een speciaal hondenmiddel proberen te krijgen en mensen die hun eigen medicijnkastje plunderen om hun huisdier rustig te houden. Het probleem moet ook vaak bij het baasje gezocht worden.
Dagblad v/h Noorden, sept. 05
Blaffende honden voeren protest in Vondelpark
Amsterdam . Enkele honderden mensen hebben zaterdagmiddag in het Vondelpark, samen met hun hond, geprotesteerd tegen de plannen van de gemeente om de vrijheid van de viervoeters aan banden te leggen. De deelnemers aan de protestbijeenkomst vinden de plannen van de gemeente, die wil dat honden volgend jaar niet meer los mogen lopen en op sommige plekken helemaal niet meer mogen komen, belachelijk. Volgens het stadsdeel ergeren mensen zich aan hondenpoep en loslopende honden.
Dagblad v/h Noorden 27-9-2005
Hond voor het eerst gekloond
Seoul . Zuid-Koreaanse wetenschappers hebben als eersten ter wereld een hond gekloond. De Afghaanse Windhond Snuppy wordt in de jongste editie van het Britse wetenschappelijk tijdschrift Nature voorgesteld. De draagmoeder van Snuppy bracht de pup na een zwangerschap van 60 dagen ter wereld.
Dagblad v/h Noorden, sept.05
Man slaat vrouw na smsje over stoute hond
Een man in de Verenigde Arabische Emiraten heeft zijn vrouw in elkaar geslagen nadat hij een smsje op haar telefoon verkeerd had begrepen. De tekst ging over hun ondeugende hond, maar de echtgenoot betrok de boodschap op zichzelf en ging daarna door het lint. Dat meldde maandag de krant Gulf News. De man ontdekte in het mobieltje van zijn vrouw een door haar verstuurd smsje: Hij luistert niet, Hij lust het eten dat ik maak niet. Hij vernielt het meubilair. Door hem is het huis nooit aan kant. De laatste tijd is ie erg brutaal en ongehoorzaam. De 38-jarige echtgenoot kreeg voor zijn klappen een boete van 622 euro.
Telegraaf, januari 2005
Drugshondjes
Colombiaanse drugsmokkelaars hebben chirurgisch heroïne in de buik van puppies gestopt met het doel de verdovende middelen over de grens te smokkelen. Dat maakte de Colombiaanse politie dinsdag bekend. Agenten konden een stokje steken voor de smokkel nadat ze waren getipt. Bij 6 hondjes troffen ze littekens aan op de buik. Met ultrasone scans vonden de agenten de zakjes met vloeibare heroïne in de beestjes. Dierenartsen hebben de smokkelwaar chirurgisch verwijderd. In totaal heeft de Colombiaanse politie 3 kilo heroïne onderschept. De hondjes herstellen momenteel van de ingreep.
Telegraaf, januari 2005
Honden in Belgisch Ziekenhuis
In een Brussels ziekenhuis is het binnenkort toegestaan huisdieren mee te nemen. De zieken knappen vaak op door hun kat of hond even te knuffelen. Het effect lijkt op de Cliniclowns voor kinderen, aldus het Edith Cavell ziekenhuis in de Brusselse deelgemeente Ukkel. Het idee komt van de Belgische prins Laurent. Bij een bezoek zag hij hoe een stervende man opleefde door het bezoek van zijn hond. De Prins Laurent Stichting betaalde daarop een apart knuffellokaal voor patiënten met huisdieren, meldde de krant Het Laatste Nieuws. Het zaaltje met gazon en bankjes is nu in aanbouw. Het zal rond Pasen klaar zijn. Het ziekenhuis vreest geen hygiëneproblemen. Alleen gezonde en gevaccineerde honden en katten zijn welkom. Als de knuffelruimte over twee jaar een succes blijkt, wil de stichting ze ook in andere ziekenhuizen oprichten.
2005
Te Koop
Loopt een man op straat en ziet een bordje voor het raam van een dierenwinkel staan met daarop sprekende hond te koop. Hij loopt naar binnen en informeert naar de hond. De eigenaar van de winkel zegt de man door te lopen naar de tuin. Daar ziet de man een hond zitten.
Kun jij praten?, vraagt de man.
Ja, antwoordt de hond.
Vertel eens, zegt de man.
De hond kijkt em aan en zegt: Nou ik had mn talent al snel door en ik wilde de regering helpen, dus vertelde ik de CIA wat ik kon, en in mum van tijd reisde ik van het ene land naar het andere land, en zat met spionnen en wereldleiders aan tafel, want niemand had door dat een hond kon afluisteren. Ik was één van de belangrijkste spionnen gedurende vijf jaar. Maar van al dat heen en weer gereis werd ik hondsmoe en ik wilde me gaan settelen. Dus nam ik een baan bij het vliegveld, om wat undercover werk te doen. Meestal liep ik mee met verdachte personen en luisterde of ze iets te zeggen hadden. Ik ontdekte een paar grote drugtransacties en werd beloond met een hele batterij medailles. Ik kreeg een vrouw en een hoop kids en nu ben ik met pensioen.
De man is stomverbaasd. Hij gaat terug naar binnen en vraagt de eigenaar wat hij voor de hond wil hebben. 10 euro!
De man zegt: Die hond is fantastisch. Waarom verkoop je em in godsnaam zo goedkoop?
Hij liegt, zegt de eigenaar, hij heeft helemaal niet gedaan wat hij allemaal vertelt.
Aankomend hondenbezitter kiest dier dat op hem lijkt
Rashonden lijken op hun baasjes omdat aankomende hondenbezitters een dier uitzoeken dat op hen zal gaan lijken. Bij een rashond weet de koper beter hoe de pup er later uit zal zien dan bij een vuilnisbakkenras (Psythological Science, mei , 2004).
Onderzoekers van de universiteit van Californië vroegen zich af of de onbewezen stelling dat baasjes op hun honden lijken een kern van waarheid bevat. En indien honden werkelijk op hun baasje lijken, komt dit dan door selectie van de baas of gaan honden en bazen steeds meer op elkaar lijken naar mate ze langer bij elkaar zijn? Dit laatste fenomeen, convergentie, is beschreven bij echtparen die na vijfentwintig jaar huwelijk meer op elkaar lijken dan toen ze net het huwelijksbootje in gestapt waren. De onderzoekers togen met een camera naar drie verschillende hondentoiletten in parken in San Diego, Californië. In totaal werden 45 honden (25 rashonden en 20 vuilnisbakkenras-honden) en hun baasjes, apart op de plaat gezet. Een voor een kregen 28 psychologiestudenten foto's te zien van een baasje, van diens hond en van een andere hond uit het park. De goede link tussen baasjes en niet-rashonden werd maar in 7 van de 20 gevallen gelegd. Rashonden werden significant vaker, in 16 van de 25 gevallen, door de psychologiestudenten aan het correcte baasje gekoppeld. Waarop de studenten hun oordeel baseerden dat hond en baas bij elkaar hoorden, is onduidelijk. Overeenkomsten bij hond en baas als langharigheid, grootte en aantrekkelijkheid leidden er niet toe dat ze vaker correct gelinkt werden. De onderzoekers concluderen dat baasjes een hond nemen waarvan ze verwachten dat hij op hen zal lijken. En bij rashonden is beter te voorspellen dan bij vuilnisbakjes hoe de pup er als volwassen hond uit zal zien. Op www.honden-rassen.pagina.nl valt te lezen dat de labrador een toegewijde, zich aanpassende metgezel is. De beagle blijkt lastiger: Een eigenwijze hond die moeilijk alleen kan blijven, bezint eer ge begint!, aldus de Nederlandse Beagle Vereniging.
Nog nooit was psychologie zo makkelijk: wie de rashond kent, kent de baas.
NRC Handelsblad 30 mei 2004
Norio Olamura won in 2002 de tweede prijs in een verkiezing van baas en huisdier die veel op elkaar lijken
Puppie schiet op baasje
Een man in de Amerikaanse staat Florida die probeerde zeven puppies dood te schieten, werd zelf geraakt toen één van de hondjes met zijn pootje de trekker overhaalde. De 37 jarige Jerry Bradford meldde zich met een gewonde pols bij de EHBO. (helaas wordt er niet gemeld hoe het met de pups is afgelopen).
De zin van kwispelstaarten (Ereli)
Dat het een goed teken is wanneer honden met hun staart kwispelen, is algemeen bekend. Maar volgens de Sunday Telegraph is daarbij vooral belangrijk in welke richting de staart zich bij het kwispelen beweegt. Een hond kwispelt naar rechts als hij iets of iemand bekends ziet, zoals zijn baasje. Als de staart naar links beweegt, ontwaart de hond doorgaans iets dat hij liever niet wil zien.
mailgroep huisdieren
Amfibieën lijken op de afstammelingen van de eerste ongewervelde dieren die het water verlieten om op land te gaan leven. De levensloop van een amfibie is een mooi voorbeeld van dit evolutionaire proces. Na de larvefase in het water onderdgaat hij radicale veranderingen in de overgang tot een volwassen dier. Dit proces heet gedaanteverwisseling of metamorfose.
De felle kleuren en verleidelijke geuren die veel bloemen bezitten, dienen een praktisch doel : het aanlokken van insecten, vogels en andere dieren. Om te reproduceren moeten planten stuifmeel overbrengen van de mannelijke naar de vrouwelijke delen van de bloemen. Door dieren zoete nectar te geven, zorgt een plant ervoor dat zijn stuifmeel wordt overgebracht, zodat het bevruchtingsproces kan beginnen.
EN ERELI EN KNUDDE
Geen kind zonder hond
Kopenhagen . Het aantal honden dat in Denemarken door hun baasjes anti-depressiva krijgt toegediend, stijgt alarmerend. Dit meldt de Deense Vereniging voor Dierenartsen. Baasjes geven hun hond prozac in plaats van dat ze het beest onder de juiste omstandigeden proberen op te voeden. Hoeveel onaangepaste en bange honden onder de geneesmiddelen zitten, kan de vereniging echt niet precies zeggen. We weten alleen dat we steeds vaker van onze veterinairen te horen krijgen dat mensen problemen met hun hond oplossen met pillen zegt Børge Jørgensen van de Deense Dierenartenvereniging. De baasjes die hun honden medicijnen geven, vallen uiteen in drie verschillende categorieën: zij die homeopathische kruiden proberen, baasjes die bij de dierenarts een speciaal hondenmiddel proberen te krijgen en mensen die hun eigen medicijnkastje plunderen om hun huisdier rustig te houden. Het probleem moet ook vaak bij het baasje gezocht worden. 
Windhond Snuppy wordt in de jongste editie van het Britse wetenschappelijk tijdschrift Nature voorgesteld. De draagmoeder van Snuppy bracht de pup na een zwangerschap van 60 dagen ter wereld. 
naar de tuin. Daar ziet de man een hond zitten.
