De tijd van de natte gazetten is weer aangebroken. Tegelijkertijd ben ik met dit weertype blij, dat ik niet meer door regen en wind naar mijn werkplek moet sjezen. Den 'atelier' is nu gewoonweg thuis, 10 stappen om me droog van de ene stoel naar de andere te veplaatsen. Ik moet wel af en toe de nattigheid trotseren want mijn woeffie moet eens naar buiten en dan ga ik telkens mee. Spijtig voor al die forenzen die weer kilometers file (vanmorgen al 490) moeten trotseren in regen en wind. Ik zou bijna zeggen: behouden vaart en veilig terug thuis. Het is wel grijs weer, maar niet zo donker dat ik er een licht voor moet aansteken om te lezen of te typen. Ik zit wel aan het vensterraam om dat mooie lichte grijs ook te aanschouwen, maar niet te bewonderen. Met dit buiige en winderige weer zie ik ook geen vogeltjes passeren, die hebben zich blijkbaar verscholen om niet té zwaar te worden door het nat dat aan hun veren en pluimen blijft plakken. Kort gezegd, het zal geen levendige dag worden buiten, maar binnen des te meer want mijn naamgenote komt wat koffie slurpen. Ik heb zoals gewoonlijk de klassieke koekjes in huis, die hebben een betaalbare prijs. Ik ga niet naar Parijs bij Cédric Grolet, de bekendste patissier/banketbakker van Frankrijk en omstreken. Gespecialiseerd in de 'trompe l'oeil' van appels, peren, frambozen, aardbeien, kortom alle fruitsoorten. Geprijsd; van 8-17€ per stuk. Hij begon ook aan snack uitvoeringen van alledaagse pistolets en serveert nu 'een broodje smos op mijn manier'. Je kan het verkrijgen voor 30€. Het zal wel lekker zijn maar daar heb je in een restaurant een hele menu voor. Sommigen willen kicken op het vermelden en kunnen zeggen; ik ben een smoske en een appel gaan halen in 'Le Meurice' geprepareeerd door Cédric Grolet.
Ik mag natuurlijk niet vergeten vermelden dat het vandaag de 'Internationale Dag van de Man' is. Ik wil hun deze feestdag niet ontzeggen want ze worden toch al zo weinig gewaardeerd, zeggen ze zelf. Niettegenstaande ze al de belangrijkste en vetbetaalste postjes bezetten, in de wereld, bedrijven, willen ze daarbuiten ook wat meer gefêteerd worden en hebben ze deze dag nodig. Ze willen erkenning hebben voor hun positieve mannelijke bijdrage aan de samenleving, gemeenschap, familie, huwelijk, kinderzorg, milieu.
Er is nog een heel kwalijke kwestie waar we nooit aan voorbij mogen gaan, bescherming van onze babies, kinderen, jeugd. Daarom is er vandaag ook de 'Internationale Dag tegen Kindermisbruik'. Dezer dagen staat het thema weer volop in de belangstelling. Het proces tegen een VIP, verdacht van pedofilie al dan niet met daden maar zeker in zijn fantasiewereld en met beeldmateriaal, is gestart. Voor mij en waarschijnlijk voor de meeste mensen, een niet te begrijpen misdaad tegenover weerloze wezens. Tot morgen
Ik ben zeker dat ik op maandagmorgen niet de enige ben die een beetje de 'blues' heeft, om aan een nieuwe werkweek te beginnen. Dat is al week 47 van 2024 die van start gaat. Een klein voorbeeldje van een herfststormpje heeft me deze nacht een paar uur wakker gehouden, vandaar een beetje mijn sloomheid. De zonnestralen waren er wel deze morgen en daar heb ik dan maar geprofiteerd.
Er is bekend gemaakt dat de Engelstalige versie van Wikipedia soms van 'AI', 'Artificiële of Kunstmatige Intelligentie' gebruikt maakt en die teksten opneemt in zijn internet encyclopedie. Het zullen natuurlijk geen geschiedkundige teksten en feitelijke gegevens, zijn waar ze gebruik van maken, maar wel van moeilijk controleerbare verhalen. Nu dat ik gisteren zelf gebruik maakte van dat technisch vernuft, vraag ik me af: gebruik maken van teksten, zinnen, woorden van AI...is dat plagiaat? Moet men niet altijd de bron vermelden? Ik vermeld nu wie dat mijn inspiratie en ten dele schrijver was van mijn blog op 17/09/24, maar ik ben in de krant noch in andere magazines nooit de vermelding van 'tekst gemaakt door ChatGPT' tegen gekomen. Iedereen wil laten uitschijnen dat hij/zij/hun iedere dag zoveel briljante ideeën hebben om er duizend woorden of meer aan te besteden. Het is een beetje bedriegerij en wordt op verschillende levels toegepast en toegestaan, zelfs in de scholen. Akkoord dat er gebruik van gemaakt wordt, het is een aardige en plezant toepassing, maar ik vind wel dat het moet vermeld worden.
Vandaag denk ik dan weer eens aan Marcel Proust (1871-1922), de schrijver van het gigantsiche werk met meer dan 3000 pagina's, meer dan 200 personnages, "À le recherche du temps perdu" of "Op zoek naar de verloren tijd". Een boek dat tot de verbeelding spreekt en ook veelal gekend is om de scene van zijn "madeleine-koekje gedrenkt in bloesemthee". Ik was ooit van plan om deze turf van een boek, die bevat zeven delen, te lezen. In de boekenwinkel stootte ik echter op een 'stripboek' van deze uitgave en heb me dat enkele jaren geleden aangeschaft. De verjaardag van Proust deed me naar het boek grijpen. en heb het op mijn dressoirkast geëtalleerd. Zo kan ik weer iedere dag een paar tekeningskes bezien en lezen en uiteindelijk naar waarheid en fier zeggen: ik heb het boek 'de zoektocht naar de verloren tijd' gelezen. Op mijn kast liggen zo verschillende boeken waar ik regelmatig een blad van omsla o.a. 'Wijsheid uit het Oosten in 365 dagen', 'Geschiedenis van België in 100 oude kaarten', 'boeken over de Belgische zee, kust en strand, en twee boekjes "Letterbuffet", een verzameling teksten en essay's van mijn vrienden en hun vrienden en waar ikzelf ook voor geschreven heb. Ik ben wel fier genoeg dat twee van mijn schrijfsels in een ingebonden boekje staan. Maar vandaag ga ik ook uit volle borst een lied uit 1959 brullen: "Kom van dat dak af" van Peter Koelewijn. Zelfs nu nog bekruipt me de dansmicrobe als ik ernaar luister, helaas niet meer al swingende, maar met kleine bewegingen op mijn stoel gezeten. Tot morgen
Ik heb gisteren weeral eens een uurtje ongecompliceerd amusement gekregen. De komst van de Sint in Antwerpen!. Meer deugddoend was het interessante gesprek tussen Professor Herman van den Uytleg en de Stafhouder op het 'Schoon Verdiep' van de stad. Nu is het weer terug een jaartje wachten, want op geschenkjes moet ik als volwassene niet meer rekenen. Ik moet mijn vertier op een andere manier zien te krijgen. Op deze 'Internationale Dag van de Student', opgericht als aandenken aan de moorden van de Nazi's op 9 studenten en professoren bij de inval in de Universiteit van Praag, wil VN benadrukken en een strijd volhouden voor een 'goede scholing' voor iedereen, ongeacht afkomst en leeftijd. Senioren moeten er alles aan doen om niet voorbij gelopen te worden in de ratrace van de digitale wereld. Dus ook amusement en cadeautjes via het internet zoeken en krijgen. Ik bedoel niet alleen de aankopen in de online shops, maar ook leren de technieken allerhande te gebruiken aangeboden via gsm en pc. Laatst heb ik dus ChatGPT geïnstalleerd en er nog niet echt gebruik van gemaakt tot vandaag. Ik had effectief eens hulp nodig vandaag om mijn blog te schrijven. De noordwestenwind blaast me omver maar doet tevens de bladjes van de bomen vallen. Ik wilde eens een andere stem laten weerklinken om deze typische herfstdag te omschrijven. Voilà, hier is mijn Chat. De titel hebben jullie al gezien, 'Dans van de Herfst'. Terwijl de wind zacht door de straten fluisterde, lieten de bomen hun schatten los. Elk blad dat naar beneden dwarrelde, leek een dansje te maken, alsof het de 'lucht' wilde bedanken voor een zachte omhelzing. Mensen liepen erlangs, sommigen keken omhoog, glimlachend om het spel van de natuur. En daar op een bankje in een park dicht bij zee, zat een oudere vrouw met een muts te denken: wat een wonder, elk blad dat nu valt maakt plaats voor een nieuw leven in de lente. Moraal van het verhaal; de herfst is niet alleen het einde, maar ook een kans voor vernieuwing.
Er is ook nog een andere intentie vandaag: Dag van het Therapiedier. Iedereen die een dier in huis heeft, of het nu een hond, kat of kanariepietje is, weet de waarde van zo'n dier in te schatten. 'Waarde' is hier niet materieel bedoeld. Het is 'emotionele waarde', een soort vriendschap die nooit door mensenkinderen aan elkaar kan gegeven worden. Die krijgen ook hun speciale dag. Vooral de viervoeters, honden, worden meer en meer in speciale programma's opgenomen: AAI = Animal Assisted Interventions. Met als bijkomende specialisaties de AAT = Animal Assisted Therapy, AAA = Animal Assisted Activities, AAE = Animal Assisted Educations. Mij moet je natuurlijk niet overtuigen van de waarde van een dier in een mensenleven, de therapie die ze geven, de activiteiten die ik er mee doe, en de vaardigheden die ik er mee moet leren. Elke dag ondervind ik de weldaden van Raziel. Prettige zondag. Tot morgen
Het is dé dag van het jaar dat ik om 13u30 voor mijn teevee zal zitten. Intrede, aantreden, aanmeren van de Goed Heilig Man aan het Steenplein in Antwerpen. Mijn kinderhartje heeft er nog altijd deugd van om Sinterklaas uit Spanje, via de Schelde, naar ons land te zien toekomen in zijn Stoomboot en dan door de straten op de rug van zijn witte Schimmel 'Slecht Weer Vandaag' naar de Grote Markt te zijn rijden. Niet dat ik zoals de kinderen geschenkjes moet verwachten, maar ik geniet vooral van het commentaar van zijn trouwe dienaren die hem vergezellen. Op tv verschijnen dan Conchita, Ramon, Kreta Knieschijf, de Kapiteins Droogdocks en Katrien die kapitein Paelinckx vervangt. Zij beschrijven wat we zoal moeten weten van deze bekende Heilige. Professor Herman van den Uytleg geeft nog wat meer historie achter deze belangrijke figuur. Voor de kinderen een blij weerzien voor mij een paar hilarische uurtjes betere televisie. Gelukkig voor deze mensen zal het een droge dag blijven, en niet alleen met "50 Shades of Grey" (E.L.James), maar ook met af en toe een blauwe lucht en wat warmtestralen. Want ook de acrobaten staan klaar, de vendeliers, de muzikanten, al de kindjes met hun ouders en niet te vergeten 'de burgemeester van Aantwarpen'. BDW of kortweg Bartje, verwacht miscchien goddelijke inspiratie te krijgen voor zijn moeilijke taak als formateur om de regering van een land, zo groot als de staat/stad New York, op poten te zetten. Hopelijk komt hij niet af met een rariteitenkabinet zoals in de USA nu word samengebracht. Blijkbaar heeft er bij Trump, zijn vroegere drang naar nepotisme een beetje afgedaan. Iedere dag is er in de krant een beschrijving van een toekomstig minister uit het nieuw samengesteld kabinet. Na Elon Musk, heeft hij nu ook een Kennedy( RFK, Robert Fitzgerald) in zijn kabinet opgenomen. Ook weer een omstreden figuur, die 'Minister van Volksgezondheid' gaat worden: advocaat, milieuactivist, antivaxer. Vooraleer die allemaal het Witte Huis gaan bestormen zullen er toch nog een paar dubieuze namen en figuren volgen.
Wat me gisteren nog opviel bij een nieuwsbericht: de vertaling van het boek en evangelie van onze regio, "Het Canon van Vlaanderen" voor onze Waalse medebroeders. "Soixante fenêtres sur la Flandre", moet aan onze compatriotten uit Wallonië een open blik geven over de Vlaamse Geschiedenis. Vertaald door prof Guy Roorick. Eigenaardig dat dit werk eerst in het Engels werd vertaald, nu dus in het Frans. Maar van de vertaling naar onze 3e landstaal is er bijlange geen sprake. Spijtig, want ook zij hebben recht alles over een Vlaming en Vlaanderen te weten.
Zo dat was het voor vandaag. Vanavond ga ik 'fishsticks' eten met puree en wortelen. Dat was het Vlaamse woord van de dag en meteen een inspiratie voor mijn menu vanovond. Tot morgen
Met stijve armen en handen zit ik hier voor mijn laptop. Daar heb ik gelukkig vingers bij nodig en die zijn nog flexibel te noemen. Sinds dinsdag, toen ik mijn prikken kreeg, heb ik wel wat klachten gekregen, geen onoverkomelijke maar wel hinderlijke. Geen koorts maar wel beginnende griep/covid verschijnselen. Dat zou een dag of 5 aanhouden. Gelukkig kan ik mijn armen op de tafel leggen als steun, zodat zonder veel gezucht en gedoe, mijn vingers pijnloos het klavier kunnen bedienen. Ik zit in de risicogroep die men plichtsbewust maakt zich te laten inenten, dat heb ik dus gedaan. Enfin, een beetje een slapte nu, dat me garandeert om kerngezond de winter door te komen. Hopelijk blijft de zon haar glansrol vervullen vandaag, zodat ik nog wat extra zonnevitamines kan opslaan. Vaccinaties blijven echt wel belangrijk, al vergeet men soms dat door de polio-vaccinaties er in onze landen geen 'kinderverlamming meer voorkomt, dat de mazelen, rode hond en bof...ook bijna verdwenen zijn. Het zou zonde zijn dat deze epidemische ziekten zouden terugkomen door een weigering van 'inenting' door sommige bevolkingsgroepen.
Nu geen gedoe meer over 'oude' mannen die de wereld naar hun hand zetten. Voor Amerika hou ik toch wel een beetje mijn hart vast voor al die zakenlui en CEO's die daar aan de macht gaan komen en in eerste instantie naar hún portemonnee, dan pas naar de inkomsten voor het land en heb compassie met de burgers van 'The Land of the Free' waar pas in laatste instantie naar zal gekeken worden. Als je het kostenplaatje bekijkt van al de presidentsverkiezingen overal ter wereld, ben ik intens blij dat we hier een koning hebben, die het parlement steunt en volgt. Stel je voor dat er hier om de vier jaar verkiezingen zouden zijn voor het presidentschap! De ene keer een Brusselaar, dan een Vlaming, een Waal en waar blijft onze Duitse Belg dan hangen? Op deze 'koningsdag' of 'dag van de Dynastie' voelt iedere Belg zich even belangrijk in het land, is er geen discriminatie tussen de onderdanen en zorgt onze 'Filip' ervoor dat iedere mens evenveel waard is in zijn land. De aanstelling van een vorst/in gebeurt in rechte lijn, zonder kiezen, zonder oeverloze debatten; van vader op zoon/dochter. Dat is wat anders bij de parlementsverkiezingen. Want na bijna 6 maanden is er nog altijd geen regering, en wordt er iedere dag weer uren besteed aan palaveren, uitlekken van nota's die tot niets leiden en een handvol politici die denken dat ze grote staatsmannen zijn. Er is nog altijd een interilregering aan de macht die eigenlijk geen macht meer mag uitoefenen. Ik zou zeggen 'begrijpe wie begrijpe'. Ondertussen draait onze wereld maar door, stijgen de prijzen, vallen er bij 'grote bossen' veel ontslagen. Voilà, ik heb mijn gedacht weeral eens mogen zeggen. Tot morgen
Ik schrijf niet voor niks over de 'club van de oude mannen'. Dat zijn potdorie de leiders van bijna de hele wereldbevolking als je ziet over welke landen ze heersen. Poetin, 72 jaar, domineert 143 mln Russen, Biden 81jaar en wordt vervangen door Trump 78 jaar, baas over 335 mln naëve Amerikanen, Koning Harald van Noorwegen 87 jaar, de ouderdomsdeken en vertegenwoordigt 5,5 mln Noren op de wereldkaart, Xi Jinping machtige autocraat van China en heerst over 1.400 miljard Chinezen. En dan is er de jarige van vandaag, Charles III, die overal ter wereld de representant is van 68 miljoen Britten. Maar de jarige is vooral gekend als de langst wachtende troonopvolger nl 70 jaar, de prins die het langst gebruik kon maken van de titel en opbrengsten van Wales Counties nl 66 jaar, de prins die 2x huwde met voor beide huwelijken een grote controverse in de tabloids, de prins/koning die maar op de hulp van één van zijn 2 zoons kan beroep doen, de prins/koning die gekenmerkt wil worden als de meest ideologische en ecologische bestuurder. Maar als koning ontzettend tuk is op alle égards, ceremonieel, tradities die een koningsschap in dit overzeese land te bieden heeft. Zijn 'love for ever' Camilla begeleid en steunt hem daarbij door dik en dun. Eigenlijk is dat tegennatuurlijk en een gevaar voor de wereldvrede, dat de oude garde, die niet van compromissen houden, stug worden in hun redenering en alles blijven vergelijken met 'de tijd van toen', alles blijven beheersen. Of zijn de presidenten en koningen'Puppets on a String' zoals Sandie Shaw ooit zong op Eurovisie Songfestival? Zijn de werkelijke leiders achter de schermen te vinden en die de bazen naar hun pijpen doen dansen? Dat valt al te lezen in de magazines, te horen vooral dan op de FOX news (fake of echt) en te vrezen dat alles in de USA of America door een jonge snaak 'Elon Musk 53j', zal bepaald worden. Dat is dan één schaduwleider die niet in de schaduw wil leven en regeren, maar gekend wil worden als de rijkste man van de wereld die met geld alles naar zijn hand kan zetten, zelfs het leiderschap zonder verkiezingen in het meest (?) democratische land. Schrikbarend!!!
Ik zou dan eigenlijk nog liefst in de wereld willen leven en fantaseren zoals "Pipi Langkous", het olijke personage van de schrijfster van Astrid Lindgren (1907-2002).Tot morgen
Ik heb gisteren mijn vaccinaties gehad in mijn bovenarmen; links covid, rechts griep. Ik voel nog de prikplaats en dat ziet er wat gezwollen uit en rood daaromheen. Verder ben ik moe en blijkbaar is dat ook een nevenverschijnsel van de inentingen. Het zal seffens wel weer een 'dafalganeke' innemen zijn, zoals de dokters en apothekers dat zo liefelijk zeggen, precies of het een snoepke is. Zolang dat goed verteerbaar is en een echte hulp, zal ik dat chemische pilleke maar nemen. Ik behoor tot de leeftijdsgroep die voorzorgen moet nemen om zo veel mogelijk infecties te vermijden nl de senioren. En 'senioren' is eigenlijk een eretitel die ik met fierheid moet dragen want die vertegenwoordigt 'wijsheid' en 'ervaring'. En om zó lang mogelijk bij die senioren te blijven moet ik er alles aan doen om die tijd in goede gezondheid door te brengen. Vooral niet ziek worden, fit blijven, digitaal bijbenen, nieuwigheden leren, lezen en puzzelkes allerhande oplossen, veel contact hebben met 'jan en klein peerke'. Eigenlijk moet ik een voorbeeld nemen aan Donald Trump, 78 jaar, president van een grote natie, van hot naar her gevlogen, gestapt, gelopen om tot die machtige job weer benoemd te worden. Hij moet wel enorm veel mensen aan een jobke helpen. Velen hebben bijgedragen tot zijn herverkiezing zoals Elon Musk, die 50$ gaf aan iedereen die voor Donald stemde. Elon stak ook een enorm bedrag in de verkiezingskas van de ex-president. En zo wordt deze rijkste mens van de wereld bedankt met een ministerpost van een op te richten ministerie: Ministerie van Overheidsefficiëntie. De uitgaven die hij deed om zo Donald weer naar het Witte Huis te kunnen sturen en de macht te geven, zal hij kunnen recuperen door de wedde van een 'minister' betaald door de Amerikaanse belastingbetaler. Maar zoals geweten, is Elon een gewiekste zakenman, CEO van Tesla, SpaceX....en tegenover 'geven' staat ook 'nemen en recuperen'. Dat nieuwe kabinet zal wellicht kabinetards en slippendragers huisvesten die gul geweest zijn met giften voor de herverkiezing van Mr Golfer/Mr Bles. Ik zou vandaag een beetje op mijn woorden moeten letten want het is 'Wereldvriendelijkheidsdag'. Maar vriendelijk praten en vriendelijk zijn tegenover sommige mensen ligt moeilijk. Het is niet zoals de spreuk zegt: liefde zit in een klein hoekje. Onze aarde is rond en daarom zo moeilijk en jammer om iedereen wat liefde te geven. Tot morgen
Vandaag denk ik aan Auguste Rodin (1840-1917) sculpteur van prachtige beelden, overal ter wereld te bewonderen. Terwijl ik aan mijn schrijftafel zit, in de houding zijn "De Denker"-"Le Penseur", heb ik juist de ideale vragen gevonden om aan ChatGPT te vragen. Ik heb dat al enkele dagen geïnstalleerd maar ik heb er nog niet veel mee gedaan of uitgeprobeerd. Vandaag was hét dé dag om de Chat te raadplegen, hoe betrouwbaar is deze site, geeft ze correcte antwoorden? . Ik moest deze morgen mijn vaccins voor covid en griep laten zetten. Omdat het niet de eerste keer is dat ik mijn prikjes krijg weet ik al heel veel over de eventuele bijwerkingen van covid en griepvaccins, en kan nagaan of zijn antwoorden correct zijn. Mijn vraag aan deze alwetende vraagbaak: Ik heb een vaccin voor griep en covid gekregen. Waar moet ik op letten? Antwoord:
1) Pijn op de prikplek. Het is normaal om enige pijn, roodheid of zwelling te voelen rond de plek van injectie. Een koud compres kan helpen. 2) Vermoeidheid: veel mensen voelen zich moe of lichtjes uitgeput na vaccinaties. Rust goed uit en zorg voor voldoende hydratatie. 3) Lichte koorts en spierpijn: milde koorts, rillingen of spierpijn zij veel voorkomende bijwerkingen en geven aan dat je immuunsysteem reageert. Indien nodig een lichte pijnstiller. 4) Hoofdpijn: sommige mensen ervaren hoofdpijn na vaccinatie. Voldoende water drinken en rust kunnen helpen. 5) Allergische reacties: in zeldzame gevallen kan er een allergische reactie optreden. Symptomen zoals ademhalingsproblemen, zwelling van het gezicht of keel, ernstige huiduitslag, vragen om onmiddellijke medische hulp.
Bijkomende vraag: Is Dafalgan of Paracetamol een goede keuze voor deze symptomen? Antwoord: Ja, Dafalgan of Paracetamol is een goede keuze om milde bijwerkingen zoals pijn, koorts, hoofdpijn, spierpijn na vaccinatie te verlichten. Wel letten op: dosering, frequentie, combinatie met andere medicatie, hydratatie (telkens met de nodige uitleg erbij).
Voilà, ik denk dat ik een volledig en juist antwoord gekregen heb. Het is wel zo dat ik moet 'leren vragen stellen' voor deze alweter en zoiets is echt wel heel moeilijk en vraagt een biezondere aandacht. Omdat ik gelezen heb, dat ik wat moe kan worden van die prikjes, ga ik nu wat rusten na mijn balspelletje met de hond. Tot morgen
Wapenstilstand !!! Het zou mooi zijn mocht deze dag niet alleen de herdenking van het einde van de oorlog 1914-18 zijn, maar een dag dat het een herdenking is dat alle oorlogen gestopt zijn.
Op de 3e donderdag van november mag men zeggen "le nouveau Beaujolais est arrivé" maar vandaag zeg ik "la nouvelle dépression météorologique est arrivée". Want een depressie heeft wind met zich mee, wolkjes, wat regen, wat natte vlagen, maar vooral de streepjes zon die ontbraken bij het hoge drukgebied. Het is weer aangenaam om buiten te vertoeven. En om het Frans wat bij te spijkeren: un chasseur sachant chasser doit savoir chasser sans son chien. Ik kan ook in het Nederlands nog een tongbreker schrijven: Frans zei tegen Frans in het Frans: is Frans in het Frans ook Frans? Nee zei Frans in het Frans, Frans is niet Frans in het Frans. Frans in het Frans is François. Af en toe eens onze 2e landstaal gebruiken kan geen kwaad, zeker omdat het de feestdag van Sint Martinus (316-397) is bisschop van het Franse Tours. Voor mij brengt die geen appels of peren maar een merkelspreuk: 'op Sint Martinus de wind in zuidwest, heel de winter regennest'.
Gisteren kreeg ik veel reacties van de senioren, want die willen allemaal ChatGPT op hun computer of gsm zetten. Het is echt wel hét van hét want het geeft persoonlijke antwoorden op persoonlijke vragen. Zo had ik een vraag gesteld wat de senioren zou kunnen interesseren: 'technologie' was één van de aangehaalde onderwerpen. Dat is natuurlijk niet gemakkelijk want zelf ben ik een volledige analfabeet wat tecnologie en aanverwanten betreft. Al hetgeen ik kan, weet en doe op pc en gsm heeft me iemand met handen en voeten moeten uitleggen. Daarna hopen dat ik het niet vergeet en dus veel toepassen. Maar het zelf allemaal uitzoeken is nog veel beter want dan vergeet men zeker niet hoe vernuftig al die speeltjes en hun toepassingen zijn. Eigenlijk is het wel zo dat ik slimmer word met de jaren en minder moet onthouden, wat niet slecht is op mijn leeftijd. Alles wat ik gezocht heb, ken of weet, in een mapke steken en het openmaken als ik het weer nodig heb. Dan denk ik dikwijls terug aan mijn ouders en grootouders en vraag me af hoe die hun tijd doorbrachten zonder de beschikking te hebben over radio, televisie, computer en gsm. Dat was ook een van de onderwerpen dat ChatGPT aangaf om over te schrijven: een stukje nostalgie ten berde brengen. Enfin, ondertussen is op 50 dagen na, ook 2024 bijna gedaan. De tijd gaat snel, gebruik hem wel. Zeker en vast want ik heb nog veel te doen in mijn leven. Tot morgen
Zolang er geen wind komt zal het een grijze, natte en miezerige bedoening blijven hier aan de kust. Niet getreurd, ik heb weer een nieuw speeltje gekregen om op mijn pc te gebruiken. Het verhaal....Gisteren was weer een plezante dag. Mijn vrienden zijn langsgekomen en dan is er altijd tijd voor wat klap, wat roddel, wat nieuwigheden, wat koffie/ thee en wat koekjes. Meestal ook voor oplossingen van problemen in en bij mijn digitale leven. Dat komt wel al eens voor als men iedere dag gebruikt maakt van dit onmisbare speelgoed en waarmee ik niet ben opgegroeid. Er komen geregeld nieuwigheden bij, die ik zou kunnen gebruiken maar waar er dan toch een minimum aan uitleg moet bij gegeven worden. Eigenlijk was er niks te vragen dit keer. Maar door over 'voeding' te spreken kwam er toch een site ter sprake die ik al lang zou willen kennen en weten hoe te gebruiken: ChatGPT. Door mijn 'vele werkzaamheden' en 'tekort aan tijd' zie ik er tegen op om te koken en dan nog een afwas te moeten doen. Een ontbijt is geen probleem, daar neem ik mijn tijd voor en lees dan ook de krant. Daarna, mede door de suiker onder vorm van een reep chocolade, heb ik energie genoeg om de dag mee door te komen. Alle andere maaltijden brengen een hoop afwas bijeen en daar zie ik tegenop. Wel, zegde ik aan mijn vrienden, ik ben op zoek naar voedingsmiddelen, fruit, groenten enz die me voorzien van de nodige vezels, vitaminen, mineralen, enz zonder dat ik met een vaat blijf zitten. Wel, zeggen mijn vrienden, dat is nu een ideale vraag om voor te leggen aan ChatGPT. Ze installeerden de gratis versie (dat is een vereiste bij mij) en à la minute had ik de antwoorden welke 10 vruchten daar al voor in aanmerking kwamen. Mijn opmerking dat Wikipedia me ook van dergelijke informatie kan voorzien, is juist. Maar deze encyclopedie heeft alle antwoorden klaar voor iedereen en geeft geen specifieke antwoorden op een persoonlijke vraag. Het is een 'passieve' vorm van kennis doorgeven en vraagstelling. Het antwoord is algemeen, voor iedereen bruikbaar zoals welke fruitsoorten bevatten vitaminen, vezels, enz. Bij 'chat' moet men 'actieve' vragen stellen, specifiëren, meer details geven zoals: geef me fruitsoorten die vitaminen en vezels bevatten en ik geen afwas heb van materiaal. Ik zou bijna zeggen het is 'een wonder van de natuur', maar het is 'een wonder in de digitale wereld'. Prentbriefkaarten maakt hij op bestelling en dat ontroerde me het meest toen hij zelfs mijn 'lagotto romangnolo' perfect weergaf. Ik vroeg natuurlijk ook welke onderwerpen en teksten mijn lezers een glimlach zouden bezorgen. Wel dat zal, hopelijk, toch een beetje te zien zijn aan de schrijfsels de volgende dagen. Tot morgen
Het blijft, spijtig genoeg somber weer. Eén lichtpuntje, de hemel is wat lichtergrijzer geworden. Zolang het windstil blijft zal de mist wel blijven hangen. Op warme zonnestralen om nevel te verdrijven, moet ik niet rekenen in deze periode van het jaar. Met 8°C kan ik ook niet van een warmtegolf spreken al blijft dat hoge luchtdrukgebied wel in de omgeving hangen. Tijd voor een wat luchtiger muzikale omgeving en dat zal ik vandaag doen met de herinnering aan Myriam Makeba (1932-2008) en haar lied "Pata Pata" en daarna te luisteren naar de "Graceland" toer van Paul Simon, waar Myriam ook aan deelgenomen heeft. Het blijft mooie muziek en songs om naar te luisteren. Ik word daar vrolijk van en zing uit volle borst (en dat is al wat) mee met de liedjes op deze cd. Verder word ik ook vrolijk van de foto van Carl Sagan (1934-1998) astronoom, astrofysicus, kosmoloog, getiteld "A Pale Blue Dot". De foto over het blauwe stipje en de miljardenstofjes in het onmetelijke heelal, dat onze aarde voorstelt en de zieltjes van onze dierbaren. Het minuscule blauwe stipje, gefotografeerd op 14/02/1990, waarop de aardbewoners vechten, ruziemaken, oorlog voeren, zelden in vrede en harmonie samenleven. Het kan ook niet anders want God heeft sinds het eten van de 'verboden' vrucht, de mensen verdreven uit het "Aards Paradijs". Daar waar mens en dier in 'peis en vree' samenleefden. Af en toe mag ik alles wel eens dooreen halen; geschiedenis van het hedendaagse en de geschiedenis beschreven in het "Oude Testament".
Ik moet vandaag heel zuinig zijn met het lezen van de katerns in de kranten. Ze moet me 3 dagen kunnen bezighouden. Dus als ik mijn krant op maandag begin te lezen is het echt kouwe pap, want dat is dan al nieuws van 4 dagen oud. Ik zal ook heel erg profijtig zijn met de spelletjes te doen. Vandaag kruiswoord, morgen woordenzoeker. De sudokus bewaar ik tot maandag, daar staat geen vervaldatum op en dan kan ik toch een krant vasthouden en heb mijn bezigheid.
Geen verandering op het politieke toneel te melden, noch in het binnenland, noch in het buitenland. Dus, een prettige en gezellige dag nog. Tot morgen
In de muziek van Vivaldi, vinden de partijen hun gading niet meer om hun probeersels voor een federale regering, toch maar van een naam te voorzien. Dus begonnen de heren politici maar hun kleurenpalet van de partijen te omschrijven met de vaandelkleuren van landen, gewesten, deelstaten. De vlag van Arizona, met zijn diverse palet aan kleuren, is verscheurd en kan niet meer aaneen gezet worden. De volgende wimpel die ze zullen gebruiken om de samenstelling van hun regering te omschrijven zal waarschijnlijk die van Oekraïne zijn. Geel en blauw zijn immers de kleuren van de politici die gaan proberen overeen te komen om een programma samen te stellen om ons ingewikkelde land te besturen. Wait and see, meer kan je als gewone burger niet meer zeggen. Ook nu staat er nog niet veel in de kranten dat de moeite om te lezen is. Trump beslaat nog altijd 8 blz van de krant en omdat ik geen goesting heb om dat allemaal te lezen, is mijn gazet rap uitgebladeerd. Verder staan er wat verslaggeving in van moorden en processen. Ook die beker laat ik aan mij voorbij gaan om te ledigen. Blijft nog over, beursnieuws, bedrijvennieuws, lezersbrieven, tv-programma's, spelletjes en weerbericht. Dat is ook al dagenlang hetzelfde: rustig droog en grijs weer, met hier of daar een spatje mist dat neerslaat. Dat verandert ook niet, zie ik vanuit mijn venster. Daarjuist, enfin enkele uren geleden, ben ik weer eens op trot geweest. Ik moest vaststellen, dat zelfs met dit weer, de zee een ongeloofelijke kalme rust uitstraalt. Geen golfje te bespeuren, wel met een bruin-grijze kleur. Opbeurend kan men dat niet noemen en toch gaat er een heilzame kalmte vanuit als men ernaar kijkt. Natuurlijk ook weinig wandelaars, meestal alleen de hondenbezitters ziet men genieten van zand en water. Brasseriën, cafe's, restaurants, zijn veelal nog gesloten en enkele staan er ook te koop. Het is een moeilijke tijd voor de horeca, zelfs op den dijk of de binnenstraten. Misschien dat er dit weekend toch wat leven in de brouwerij zal komen want het is 'champagne-weekend' en alle kaartjes zijn uitverkocht. Dat waren mijn bedenkingen vandaag. Tot morgen
Al dagenlang overheerst een hoge drukgebied onze contreien, met meer dan 1030 hPa op de barometer. Dan verwacht ik wel zonnig en afhankelijk van het seizoen, toch wel goede temperaturen. Niks is minder waar de laatste week. Geen streepje zon te zien, alleen een eentonige enigszins natte lucht is er rondom ons en 8°C. Ik vroeg me deze morgen af hoe mijn humeur zou evolueren moest deze eentonige triestige kleur wekenlang zou aanhouden. 'Joepie' zouden ik uitroepen in de zomer met deze barometerstand en nu vervloek ik deze 'goed weer'stand op het 'weerglas'. De weerspreuk van gisteren noteerde ik niet, maar ik doe het nu toch maar want het is geen plezant vooruitzicht: het weer met Sint Leonardusdag (06/11), blijft gewoon tot Kerstmisdag!!!. Ik vind dat geen prettig vooruitzicht. Maar zoals ik een jaarlang de regen trotseerde, zal ik dat ook weer doen met dit type weer: grijs, mistig, nevelig en vochtig. De vreugde en plezier in het leven zal ik wel ergens anders moeten gaan zoeken; Zoals in de bijnamen die aan belangrijke mensen gegeven worden. In de Middeleeuwen en zelfs daarvóór werd elk gebrek van een vorst meteen zijn naam, zoals vandaag de herdenking van het "het pact van Bonn" in 921 tussen twee koningen te weten Karel de Eenvoudige, Carolus Simplex (879-929) koning van West Francia en Hendrik de Vogelaar (876-936), koning van Oost Francia. Er werd toen besloten de Rijn als staatsgrens te accepteren. Andere namen met een serieuze tekortkoming bij vorsten: Alfons de Kwijler, Lodewijk de Doeniet, Hendrik de Impotente....Maar 'heden ten dage' zijn er in ons landje ook nog curieuze bijnamen te bespeuren. Ik begin met 'de Keizers' van Antwerpen, Oostende en Leuven zijnde respectievelijk Bart De Wever, Johan Vanden Lanotte en Louis Tobback. De 'brulboei' is de burgemeester van Middelkerke, Guy Verhofstadt is 'da Joenk', Herman de Croo is 'het orakel van Brakel' en zijn zoon 'de Crooprins', Bert Anciaux blijft zijn leven lang gekenmerkt als 'den bleiter', Frank Vandenbroucke als 'de geldverbrander'. Dan is er nog Gwendolyn 'Trutten' en Kristof 'Kalfveau', om onze Connor 'maateke' niet te vergeten. Wat was er nog zoal te lezen over vandaag? Gelukkig dat Donald niet het resultaat van Franklin D. Roosevelt (1882-1945) zal evenaren. Die werd in 1944 voor de 4e maal herkozen tot President van de USA. Barak Obama werd voor de 2e maal herkozen en in 2020 Joe Biden voor zijn eerste en enige belangrijkste post in het Witte Huis. Meer heb ik vandaag niet te zeggen, het zal een doodgewone doordeweekse dag worden zonder hoogtepunten maar ook geen diepe dalen. Tot morgen
Het regent niet, maar de mist valt uit de lucht en daar wordt je ook nat van. "Als de rook om je hoofd is verdwenen", zingt Boudewijn De Groot. Een paar zinnen in dat lied zijn sprekend zoals bv "t'is koeler in huis dan aan zee" want het zeewater is nog altijd 14°C en de temperatuur rond mijn huis is 13°C, wat wil zeggen dat ik de verwarming toch heb aangezet. Welke zin is nog sprekend in deze song? "Je kerft je naam in de nerf van een boom..." en dat deed Ruben Van Gucht ook op het einde van "Het Huis" van Eric Goens. T'ja, alle soorten relaties zijn er hier op aarde en iedere relatie kan men uniek noemen. We leven hier in een seculier, vrij land en accepteren iedere zienswijze op 'een gelukkig leven'. Als het oogmerk van de betrokkenen overeenstemmen waarom zouden buitenstaanders dan commentaar geven? Om verschillende redenen kan er soms een 'menage à trois' bestaan of nodig zijn. De meest plausibele is dan dat één van de partners langdurig ziek is, of in een ander land woont, op de vlucht is, er kunnen wel 1000 redenen zijn waarom men afwijkt van 'huisje-tuintje-boompje'. Het is natuurlijk vervelend als men een bekende kop heeft want dan heeft iedereen daarover een mening. Zoals we ook zagen, hebben de betrokken weinig last van hetgeen er over hen in de roddelblaadjes geschreven wordt, maar de familie heeft wel een enorm verdriet van al die achterklap die gedrukt wordt. Hopelijk stopt de kritiek en kwetsende woorden met deze uitzending, want Mondo is een gelukkig kind met een gelukkige moeder in Kroatië en met een liefhebbende papa en grootouders in België.
Deze morgen dacht ik aan de film "Rolande met de Bles" uit 1971 van Roland Verhavert( 1927-2014) en gebaseerd op de roman van Herman Teirlinck (1879-1967) " De XXXX brieven aan Rolande". Deze Herman is tegenwoordig vooral gekend van zijn 'Studio Herman Terlinck', opleidingschool voor kunstenaars, kleinkunstenaars, acteurs, actrices....kortom de spelers van de tegenwoordige artistieke wereld. Het was vooral ' de bles' die me aan deze schrijver deed denken omdat de gekendste 'bles' van de aardbol het gedaan heeft gekregen terug 'president' van een grote natie te worden. Dat tot groot spijt van wie het benijdt. Het is zo, niet iedereen zal er blij mee zijn. Zeker niet de helft van de Amerikaanse burgers die voor Kamala stemden. De rest van de wereld moet deze eigenzinnige president weer de nodige égards geven al is voor hem het belangrijkste: met het vliegtuig 'air force one' naar zijn geliefde golfcourt in Mar-a-Lago te vliegen. Het 'Winter White House' in Florida, zal weer druk bezocht worden door de elite, keizers, koningen en presidenten allerhande. Weer 4 jaar dat we ons hart moeten vasthouden dat er op internationaal politiek vlak geen foute beslissingen worden genomen. Maar het eerste dat onze Donald zal doen is alle lopende processen tegen hem stopzetten, zijn rood klakske opzetten en iedereen met een beschuldigend vingertje nawijzen die hem één strobreed in de weg heeft gelegd. Tot morgen
Wie gaat het halen, wie krijgt de meeste stemmen en kiesmannen achter zijn naam? Gaat het de man met de blonde gouden bles, getuite lippen en verwijzend vingertje zijn? Of gaan we een historische verkiezing van een vrouw in Amerika als Presidente meemaken? Ik mag niet stemmen maar ik hoop op het laatste. Meer dan 7 bladzijden wordt er gezeverd in de krant over deze verkiezingen en meer dan het dubbele aan televisieprogramma's op alle zenders en radio's. Van heel dat Amerikaanse circus moeten we niks missen want de uitzendingen duren tot 04u00 in de ochtend. Goed voor de mensen die niet kunnen slapen, ze zullen getuige zijn van een belangrijke uitslag: een herverkiezing van een golfer en zijn Melania of een nieuw gezicht vergezelt van Douglas de 'First Man' of blijft Douglas gekend als de 'Second Gentleman'. Morgen weten we wie onze toekomst, want zo kunnen we het wel stellen, zal bepalen. De regering dáár zal in ieder geval rapper gevormd worden dan hier, want in januari wordt de nieuwe president beëdigd en meteen zijn de nieuwe ministers en topambtenaren gekend. Hier is het weer eens terug naar af met de vlag van Arizona. De zogeheten staatsmannen, bazen, betweters en allesweters, vergaderen en palaveren zich uit de naad tot het erop aan komt verantwoordelijkheid op te nemen. Dat doen ze liever niet, ze blijven liever op een postje zitten waar geen kritiek op het beleid komt, blijven liever op het achterplan commentaar geven, eigenlijk baas zijn zonder verantwoording te moeten afleggen voor genomen beslissingen. Dirigeren en delegeren, dan zelf in de vuurlinie te gaan staan om uitleg te geven over belangrijke beslissingen en besluiten te moeten nemen. Dat is in het kort weergegeven wat de eerste 8 pagina's van mijn gazet ten berde bracht. De volgende bladzijde gaat ook over een 'keuze' maar van een heel andere aard. Het thema is 'polyameurie'*, het niet monogaam zijn in een relatie met toestemming van partners onderling. Dat komt in "Het Huis" aan bod met Ruben Van Gucht als gast van Eric Goens. Het gaat niet over 'geen keus' willen maken, maar om een vreedzaam naast elkaar bestaan van twee relaties, zonder wettelijke verbondheid, in dit geval één in België en één in Kroatië. Dat vergemakkelijkt al het liefdesleven, want de afstand is groot genoeg om elkaar niet voor de voeten te lopen. Eens horen wat de zogenaamde 'blonde god' van de sportredactie daar over te vertellen heeft. Tot morgen
*Is verschillend van polygamie, huwen met een ander vooraleer het vorige huwelijkof huwelijken, ontbonden zijn. Dat is een strafbaar feit in ons land.
Het hoge drukgebied heeft nog niet veel mooie dagen opgeleverd. Dichte mist overheerst weeral en zal waarschijnlijk niet rap verdwijnen. Maar eigenlijk is dat het klagen niet waard als je de beelden van een verzopen Valencia en Catalonië ziet. Geen mens die weet hoe te beginnen aan de opruim van deze troep, dat precies een oorlogsgebied is. Wat het in feite ook is: mens tegen de natuur en we delven het onderspit. Door de regen en het vocht begint alles te beschimmelen, te rotten, te stinken. De hoeveelheid puin die geruimd moet worden is onoverzichtelijk. Waar moet de hulp vandaan komen en wie komt helpen van de officiële instanties? Gelukkig komen de vrijwilligers van naburige steden en dorpen een handje helpen om de modder al uit de huizen en straten te krijgen, maar dat is dan ook een beetje dweilen met de kraan open. Dat de mensen gefrustreerd en boos zijn is begrijpelijk bovenop het leed dat ze moeten dragen van 'alles' kwijt te zijn, niet alleen vrienden en familie maar misschien ook hun herinneringen, huisdieren. Uiteindelijk komen er hoogwaardigheidsbekleders, waarvan er één is die letterlijk en figuurlijk boven iedereen uittorend en herkenbaar is aan zijn grijze haar. Hij en zijn vrouw zijn natuurlijk de kop van jut en de boze bevolking reageren zich op hen af, met modder, flessen en ander vliegend materiaal. Iedereen weet natuurlijk dat noch de koning of noch de koningin enige schuld treft voor de catastrofe, noch aan de weinige of geen hulp voor deze radeloze mensen, die alles verloren en kwijt zijn door een gigantische waterbom. In ieder geval wordt er vandaag, onder leiding van de koning een plan voor hulp gemaakt om aan de grote schoonmaak te beginnen.
Dan is er natuurlijk nog wat anders op til: verkiezingen in de USA. Nog één dag te gaan en dan zal er al een zicht zijn wie deze verkiezingen gaat winnen. Een vrouw? Dat zou al een groot wonder zijn en is best wel mogelijk met deze sterke vrouw. De tegenstander is natuurlijk niet min en hopelijk komt die niet aan de macht want dan zijn er weer 4 haantjes op het politieke schouwtoneel die wat graag het tegen elkaar zouden opnemen al is het maar om de eerste te zijn die een knop voor een 'bom' kan indrukken. Het zou een wereld worden om bang van te zijn met Poetin, Kim Young-un, XiJinping en dan onze kuif uit Amerika die 'America will be great again' roept', Trump. De wereld is echt een kruidvat aan het worden met oorlogen en geschillen over de aardbodem verspreid. Als gewone sterveling moet je maar hopen dat die mannen aan de macht hun nuchter verstand en redelijkheid behouden. Het zou beter zijn dat het lied van Yasmine/Hilde Rens (1972-2009) "Meisjes aan de macht" werkelijkheid zou worden. Tot morgen
Op 3 november 1957 lanceert de Sovjet Unie haar kunstmaan 'Spoetnik 2' met aan boord het eerste levend wezen dat de ruimte wordt ingestuurd: de hond Laika. Triomfantelijk wordt het beestje naar de capsule gebracht en krijgt met het nodige cynisme nog een kusje op zijn neus en wenst men hem een goede vlucht en behouden terugkomst, vooraleer de ruimtekooi gesloten wordt. Wie was Laika? Een straathond van ongeveer 6kg, een teefje. Er werden 3 straathonden geplukt van straat; Moesjka werd een controle hond, Albina werd de reserve, uiteindelijk werd Laika de ruimtevaarder. Die beestjes werden wel voorbereid op hun reis. Men nam straathonden omdat die beter tegen stressvolle situaties zouden kunnen leven en bestand zijn. Om aan de wentelingen te wennen werden ze als voorbereiding regelmatig in centrifuges gestoken. In 20 dagen werd de bench waarin ze werden opgesloten, steeds verkleint om aan de kleine ruimte van de capsule te wennen. Ook moest het een teefje zijn want die nemen minder plaats in dan een reu, omdat ze hun poot niet opheffen om te plassen. Ze leerden ook de geluiden van de lancering te kennen en kregen gelatinevoeding. Enkele dagen vóór vertrek werden er sensoren in haar lijfje ingeplant om de bloeddruk, hartslag en ademhaling te registreren. Afgaande op die gegevens kon men opmaken dat de hond ten laatste op 10 november moet overleden zijn en zou dus ettelijke aardomwentelingen hebben meegemaakt. Al zeggen sommigen dat het dier vergiftigd werd door zijn meegeleverde voer om niet een pijnlijke doodstrijd te moeten ondergaan. dat zou reeds direct bij vertrek gebeurd zijn. 162 dagen na de lancering en na 2248 of 2570 omwentelingen brandde bij terugkeer in de dampkring op en stortte neer in de Caraïbische Zee. Geen spoor meer van ons hondje te vinden maar werd als held door Nikita Chroesjtsjov (1894-1971) uitgeroepen. Dat was hun tijdelijke voorsprong op de ruimterace met de USA. Waarom vermeld ik dat nu? In dat jaar kwam er bij ons thuis een witharige met rossige plekken straathond wonen. Die kreeg de voor ons, exotische naam, 'Laika' mee. Zij is echt voor jaren mijn kameraad geweest.
Het nieuws zal deze week weer eens, voor de verandering, in het teken van verkiezingen staan. Dit keer de Amerikaanse. Harris of Trump? Laat me hopen de eerste al heeft de tweede al zijn messen gescherpt met te beweren dat 'als hij verliest er fraude in het spel' is en 'zal vechten tot hij terug in Washington zit'. Die man kennende, zijn dat geen loze woorden. Dat bewees de bestorming van het Capitool door zijn aanhangers, een legertje vrijbuiters en ongeregelden, bij zijn vorig verlies van de wedstrijd en kiezing om te zetelen in het 'Witte Huis'.
Het is weer eens een grijze bedoening vandaag en dat op een zondag. Maar mijn hondje is blij want hij heeft een heerlijke schenkel gekregen van de buurvrouw, die hem eerst gebruikte als bouillon voor de soep.Tot morgen
Een gelatenheid spreekt er uit de woorden en houding van de inwoners van de getroffen wijken, dorpjes en stadjes rond Valencia. Veel doden, officieel 205 doden, nog 1900 vermiste personen. Een gigantisch getal aan mensenleed. Van gewonden durft men nog niet spreken en dat zullen niet alleen lichaamlijke letsels zijn, maar evenzeer zwaar psychologische trauma's. Een solidariteit uit de eigen autonome regio, is op gang gekomen om het gebied schoon te maken, letterlijk. Niet alleen de modder en de vehikels maar proberen alles te redden wat er nog te redden valt. Als men dan de beelden uit bepaalde wijken ziet, is daar eigenlijk alles verwoest. Veel mensen zijn hun leven kwijt, niet alleen letterlijk, maar de overlevenden van de natuurramp 'Dana' staan met 'niks' meer in hun handen van hun leven vóór 29 oktober 2024. Blijkbaar is 'Dana' een gekend fenomeen in de streek rond Valencia. "Depressión Aislada en Nivels Altos", wat zoveel wil zeggen als: een geïsoleerde depressie (een aftakking van de straalstroom dat botst op het zéér warme water van de Middellandse Zee) op hoog niveau. Lokaal noemt men dit herfstfenomeen een 'gota fria', een koude val. Het gebied ligt in de provincie Valencia, heeft een aangenaam microklimaat en daarom een ideale plek voor 'overwinteraars'. Toeristen zijn er in alle seizoenen van het jaar. Economisch is het bijna de wereldproducent van appelsienen. De Costa del Azahar is de plaats voor de zonnekloppers en strandanimatie. Zo'n 'waterbom' is blijkbaar zéér vernietigend zoals we hier ook in de Luikse regio een paar jaar geleden mochten vaststellen.
Ik dacht een uurtje geleden dat ik enkele blauwe streepjes zag door het mistige en nevelige wolkendek, maar het zal een 'fata morgana' geweest zijn. Ik wenste een lichtpuntje in de 'duisternis' te zien. Voor de rest heb ik niet veel nieuws te melden ondanks de dikke weekendkrant, maar de bladzijden van de verkiezingen in Amerika heb ik overgeslagen alsook de proeverijen van Peter Goossens. Die zoekt de gerechten op waar ik mijn neus zou voor ophalen en daarenboven stukken van mensen kost. Ik gruw ook soms voor de gerechten van de buitenlandse kookprogramma's. Daar wordt dan zo lyrisch over gedaan, zodat de oren van de koeien en varkens een delicatesse worden. Mijn hond weet dàt te appreciëren, ik heb hem gisteren nog een gerookt varkensoor cadeau gedaan. Ik moet hier wel bij vermelden dat ik eigenlijk alleen maar hou van de oerdegelijkse Vlaamse kost zoals worsten met puree en applemoes en beefsteak frites, daar zijn mijn smaakpapillen aan gewend. Ik hou niet van buitenlandse experimenten op mijn bord, noch van kruidige en pikante spijzen. Gelukkig heeft iedereen een andere smaak en mening. Zo blijft de weereld draaien. Tot morgen
"Na helder weer, nu sombere mist, heeft zeker ook nog vorst in de kist". Weerspreuk van de dag. Ik zit vandaag al vroeg aan mijn schrijftafel. Geen verse krant vandaag. En de gazet met oud nieuws, eigenlijk dat van woensdag, blijf ik niet lezen. Ik hou de krant alleen nog eventjes bij omdat ik de teevee-programmatie voor vanavond nog moet bekijken. De lange avonden zijn in aantocht en een beetje beweging, kleur en gesprekken op de achtergrond zijn welkom. VRTnws op pc brengt me regelmatig een up-date van het meest recente nieuws, zoals de zware tol aan mensenlevens die de waterbom in Spanje eiste. Meteen werd meegegeven, net zoals destijds bij de oorlog in Oekraïne 'de graansilo' van de wereld, dat sommige prijzen van levensmiddelen weer de hoogte in gaan door schaarste doordat er veel oogst van groenten en fruit is verloren gegaan. Zelfs de inlandse productie van tomaten en andere groenten, zal duurder worden door het slechte weer in de streek van Valencia!!!!. Wat is er dus de laatste tijd allemaal duurder geworden? Water, electriciteit, dienstencheques en nu dus ook groenten en fruit. Ben ik pessimist? Nee, maar ik kan door al die prijsstijgingen toch niet van plezier staan kletsen op mijn billen. Maar het is Allerheiligen en dat stemt me dit jaar ook zeer droevig. Het triestige weer heeft er wat mee te maken, maar ook dat het me niet zal lukken naar het kerkhof te gaan en een bloemekee aan hen te bezorgen. Om de mensen die ik daar wil bezoeken in hun houten en marmeren kledij, heb ik het verdriet om hun heengaan wel een zekere plaats kunnen geven. Maar er is ook het onverwerkt verdriet om mensen die geen deel meer uitmaken van mijn leven en toch een belangrijke impact gehad hebben 'op mijn zijn' gedurende enkele kanteljaren in mijn leven. Daar wordt meestal niet meer over gesproken omdat niemand soms weet hoe belangrijk die personen en hun invloed geweest is, gedurende jaren. Maar ja, c'est la vie en als voorzorg heb ik gisteren wat zoetigheden meegebracht uit de winkel en dat ga ik oppeuzelen terwijl ik naar mijn passe-partout -film ga kijken "Under the Toscan Sun" met Diane Lane. Ik heb behoefte aan blauwe luchten en een romantisch verhaal. Tot morgen
Windstil, zelfs de espenbladeren trillen niet en de zee ligt er zo plat als een vijg bij. Geen rimpeltje of golfje te bepeuren. Prachtig weer voor de vakantiegangers, die al enkele dagen op hun honger bleven zitten met het mistige weer. Kinderen zijn weer kastelen aan het bouwen, forten en zandzitbanken. Anderen zijn aan het petanquen, turnoefeningen aan het doen, met de bal spelen. De vliegers zijn vandaag binnen gebleven wegens té weinig of geen wind. Ik kan niks anders zeggen dan een mooie heerlijk herfstdag. Deze morgen is er eerst de kuisploeg aan het werk geweest (mezelf inbegrepen), daarna ben ik boodschappen gaan doen. De broodplank was leeg, de charcuterie was op, en voor warm eten was er enkel een voorraad in de diepvries te vinden. Maar dat is een winterrantsoen en daar wil ik nu niet aan beginnen. Het was rustig in het grootwarenhuis, en ik was dus rap terug aan de auto om alles in de koffer te leggen en huiswaarts te keren. Het was weer een warm welkom van mijn beestje want hij weet dat ik wel iets lekkers voor hem bij heb. Deze keer een gerookt varkensoor. Het woord van de dag geeft weer wat de tijdsverdeling van de senior is: carrément je goesting doen. Dat blijft een zaligheid om de dag te beginnen of door te brengen.
Natuurlijk is het een catastrofe die in het zonnige zuidooosten van Spanje heeft plaatsgevonden. Tot hiertoe zijn er 104 doden geteld, maar dat kan nog oplopen omdat er waarschijnlijk nog slachtoffers onder het puin liggen. De straten waren rivieren van auto's geworden, onbestuurbaar en allemaal tot stukken ijzer en plastiek vergaan. Moedeloos stonden nog veel mensen met verbijstering te kijken naar het geweld van water waartegen niets was in te brengen. Nu begint die grote schoonmaak, en de vaststelling dat er niets meer werkt en dat alles tot rommel herleid is. Hun leven is helemaal overhoop geggooid, met veel doden en waarschijnlijk ook veel gewonden. Alles moet weer van nul opgebouwd worden. In het Luikse weten ze hoeveel tijd de opruimwerken in beslag nemen en hoeveel hulp, zowel practische als financiële, er nodig is om het gebied weer leefbaar en bewoonbaar te maken.
Zo, ik ga wat van de zon genieten want ik ben al heel de morgen blijven binnenzitten. Vitamine A & D inslagen terwijl de zon van jetje geeft. De stralen zijn niet zo sterk meer en insmeren moet niet meer gebeuren. Tot morgen
