"Rainy Days", bezongen door 'V' alias van de Zuid-Koreaanse zanger Kim Tae-hyung en bezorgt door Ivo. Het kan niet natter worden en gelukkig zou die waterdrager deze middag al gepasseerd zijn. Gisteren is dan ook de loodgieter geweest om het lekkende toilet te repareren, maar hij moet het wisselstuk bestellen en tot volgende week zal er dus een blijvende lekkage zijn in mijn wc-pot. Zo is dat nu eenmaal als het kraantjeswater té veel kalk bevat; alles verstopt op den duur. Dat Trump als een daadkrachtige president wil overkomen is geen nieuwigheid. De vorige keer was er de eerste week van zijn ambtsperiode ook de ondertekening van allerlei presidentiële besluiten. Vele werden door de vertegenwoordigers van het volk en de rechters teruggefloten, maar dat gebeurde in stilte terwijl zijn besluiten met telelenzen de wereld werden ingestuurd. Zo wil hij zich doen voorkomen, dat hij een man van zijn woord is en het logge bestel van de fedrale administratie van de overheid wil afslanken. Naar het voorbeeld van Elon Musk, die ook zijn medewerkers per mail de keuze gaf om zelf op te stappen en 3 maanden uitbetaald te krijgen of ontslagen te worden, doet Donald een voorstel aan 2 miljoen federale ambtenaren om een ander werk te zoeken en uitbetaald te worden tot september. Als er geld is natuurlijk. Aan alle beslissingen en besluiten voel je dat de arbeiders of beter gezegd, de vakbonden nooit een gesprekspartner voor zijn Republikeins beleid zullen worden en dat de gewone arbeiders een speelbal zijn van de CEO's van grote bedrijven en dat niemand hen verdedigd of het voor hen opneemt. Genoeg gezeverd over de 'blonde bles'. Hier zitten we nog altijd te wachten, 7 maanden na de verkiezing, op een nieuwe regering. Op luchtbedjes tussenin wat uitrusten tijdens de nachtelijke gesprekken in de Koninklijke Militaire School, heeft niks uitgehaald. Ik ben tegen het twee partijen stelsel in een land, maar dat heeft wel een voordeel dat er geen maanden moet gepalaverd worden over een regeringssamenstelling. De winnaar, zelfs met 0,1 %,heeft het hoge woord en diens wil is wet. Ik zal maar vlug eens kijken naar de muzieklijst van Klara, want muziek brengt vrolijkheid en blijheid. Dat zou tenminste moeten zijn met Séverine Ballon, componiste en celliste. Het zijn voornamelijk improvisaties en daar hou ik niet zo van. Over naar de filosofie, waar men de Vlaamse Patricia de Martelaere (1957-2009) citeert:"Leren sterven is als leren zwemmen". Hoe om te gaan met de eindigheid van ons bestaan? Ik ga er vandaag niet over nadenken, de dag huilt al meer dan genoeg zonder dat er mijn tranen nog moeten bijkomen in dit tranendal. Tja, hetelfde lot is voor iedereen beschoren, willen of niet en in de dood zijn we allemaal gelijk. Ik ga op zoek naar iets vrolijkers, maar ik zal toch effekens moeten zoeken. Ik wil deze donderdag niet als zuurpruim doorkomen. Het zal een zoet mergpijpke worden. Tot morgen
Deze morgen zat ik te wachten op de krant, die later dan voorzien toch is toegekomen. Nu zit ik in eerste instantie te wachten op de loodgieter, die beloofde vandaag te komen. Deze namiddag is het dan Ivo die langskomt. Er komt veel mooi bezoek aanwaaien de laatste tijd. Eerst was het Éowyn, dan Heminia en nu zou Ivo vanaf de Golf van Biskaye naar hier komen en ons van nattigheid en wind voorzien. Aangezien de Golf ongeveer 800 km van hier verwijderd is, zal het toch nog een paar uur duren vooraleer ik me aan de takken van de bomen moet vasthouden. Hetgeen er in de herfst niet was, de najaarsstormen, komt in putteke winter op ons af. Je kan gerust zeggen dat alle weerfenomen toch een stuk goedheid in zich dragen om de mensen ten dienste te staan; regen geeft drinkbaar water, wind geeft energie en beide zijn voor een mensenleven allernoodzakelijkst.
Gisterenavond ben ik superblij, overgelukkig en met een big smile in mijn bed gestapt: ik had een compliment gekregen!. Dat heeft me toch eens aan het denken gezet wat het woord 'vriendschap' voor mij inhoud. Sinds ik hier woon heeft dat toch een andere invulling gekregen. Velen die ik vroeger snel 'vrienden' zou genoemd hebben, zou ik nu omschrijven als 'goede kennissen'. Daar is niks mis mee natuurlijk, daar wordt ook van alles van het leven mee gedeeld. Maar ik heb, sinds ik een aangespoelde ben, de mensen op een andere manier kunnen bekijken. Ik word hier geaccepteerd omwille van 'mezelf', ik behoef geen franjes meer te dragen, of een andere hoed op te zetten naargelang het gezelschap. Ik heb een buitenleven en binnenleven kunnen creëren dat mijn werkelijke 'ik' kan weergeven. En als er dan mensen zijn die dat zonder meer appreciëren en accepteren is dat de mooiste gift van het leven. Moet ik daar zo oud voor geworden zijn om echte en echt gemeende vriendschap te krijgen waar geen eis aan vasthangt of wederdienst? Ik kan nu zeggen, lang of korte duur, ik heb 'het' gekend evenals ik ook eens 'echte' liefde heb gekend.
En nu tot de orde van iedere dag. De filosofie van het leven, per dag weergegeven door echte 'denkers'. "Geen waarheid schijnt mij evidenter dan dat beesten net zo goed begiftigd zijn met denken en rede als de mensen". Dat schreef David Hume (1711-1776), een Schots, atheïstisch filosoof en historicus ten tijde van de Verlichting. Hij is ook te vinden in het lijstje van beroemde 'laatste woorden': "ik sta in vlammen". Er wordt gezegd dat zijn wanhoop op zijn sterfbed een afschuwelijk tafereel gaf om het aan te zien. Dan hebben jullie nog de Klara muzikante van de dag tegoed en dat is Marianna von Martines (1744-1812). Zij was één van de belangrijkste vrouwelijke componisten, klavenciniste, zangeres, vertaalster en muziekpedagoge tijdens de Mozartperiode in Wenen. Haar voorgestelde werk is: "Sonata di cembalo in a-dur". Het beluisteren, zal afhangen of ik het op Spotify kan vinden. Tot morgen
Herminia is nogal kalm boven ons land. Wel wat wind, maar ik noch mijn hondje worden omver geblazen. Wel hier en daar een drupje, maar geen grote hoeveelheden. Zo'n 'drupje' doet me denken aan de 'jonge klare' of een geneverke dat ingeschonken werd in piepkleine glaasjes en bij een bezoekje, vooral ingeschonken werd bij de volwassenen die hun kindjes vergezelden om 'nieuwjaarke zoete' te zingen en/of de brieven te lezen bij meters en peters. Lang vervlogen tijden. Ik vraag me zelfs af, of er nog jenever verkocht wordt buiten de kerstmarkten. Daar staan er dan allerlei soorten op de toonbank, zoals de populaire citroenjenever. De krant is terug op tijd in de bievenbus gekomen, de overgang van de ene bezorger naar de andere zal vlot verlopen. Daar las ik dan weer over die eigenaardige verdwijning van een vrouw. Een moeder van 3 kinderen, die blijkbaar nooit door iemand gemist werd en al 14 jaar zomaar van de radar kon verdwijnen zonder een spoor na te laten. Toch wel zéér eigenaardig te noemen. Wat is er voor mij dan persoonlijk nog een eigenaardigheid te noemen? Ik ben geen cola-drinker maar haal altijd de 20cl blikjes in huis voor als de kleinkinderen komen. Van dat pakketje met 8 schieten er nog 2 over, met de verontrustende inhoud, als ik het productienummer op de onderkant zie staan. Nu moet ik die naar de winkel brengen en dan? Gaan ze me 2 blikjes terug bezorgen? Ik zal ze maar gaan binnenbrengen, ik moet nu ook weer niet de onnozele hals uithangen en ze hier in mijn pompbak leeggieten als ik er wat voor in de plaats kan krijgen. Onze drank en onze voeding is toch verre van koosjer te noemen als zelfs de synthetische vanille, in vanille-ijs en andere producten waar 'vanille' wordt vermeld, van de petroleum komen. Was het vroeger beter? Geen idee, waarschijnlijk niet want we worden groter en leven langer. De Klara kalender zegt me dat ik Berlinde Deman moet leren kennen en beluisteren al is het maar omdat ze niet alledaagse instrumenten bespeelt zoals de 'tuba' en het 'serpent'. Dat laatste instrument is me totaal onbekend want dat is voor mij een ander woord voor 'slang'. Maar blijkbaar is het een zeer oud blaasinstrument en al beschreven in 1590. Het wordt beschreven als de zwaarste variant van de 'baszink' en ook van de 'tenorzink'. Ik zal wel eens luisteren naar haar "Cecil's Dance". Dan is er nog de filosofische gedachte van de dag, ditmaal geschreven door Alan Watts (1915-1973): "Proberen het brein te plezieren is als proberen met je oren te drinken". Bijna onmogelijk dus. Hij heeft een belangrijke bijdrage geleverd om de Oosterse godsdiensten en filosofieën kenbaar te maken in het Westen en een beetje te populariseren. Tot morgen
27 januari is de dag voor de herdenking van de gruwelen van de Holocaust. Nooit vergeten wat is geweest. Blijven herdenken en aantonen welk leed dat we elkaar aandeden en aandoen, blijft nodig. Ook nu weer zijn er velen die onder de last van geweld, oorlog en onderdrukking moeten leven.. Alle groten der aarde zullen zich eens naar Auschwitz Birkenau begeven, om deze 80e verjaardag van de bevrijding van dit concentratiekamp te herdenken. Veel speeches, veel bloemenkransen, minuten van stiltes en ondertussen woeden de oorlogen erger dan ooit, op onze planeet.
Deze 5e week van het nieuwe jaar kondigt zich welgemutst aan, 8°C, droog, met veel zon en wat wind. En bovenal, de reorganisatie van de krantenbedeling is vandaag goed verlopen. Op hetzelfde tijdstip als anders, zat mijn onontbeerlijke dagelijkse lectuur in de brievenbus. Ik mag misschien niet té luid roepen op deze eerste dag, maar de nieuwe bedeling kondigt zich prima aan. Een heugelijker verjaardag is dat 269 jaar geleden, ene Wolfgang Amadeus Mozart(1756-1791) geboren werd in Salzburg, Oostenrijk. Ondanks wat schilderijen die hem afbeelden, is het heel goed mogelijk dat er géén één een correcte weergave is van zijn persoontje. Bij leven werd hij niet afgebeeld en na zijn overlijden werd zijn dodenmasker gebroken. De schilderijen zijn op instructie van zijn zus gemaakt met als belangrijkste gegevens en haar latere goedkeuring: kleine gestalte, bleke huid, bolle ogen, platte oorschelpen. Volgens zijn huisarts Closset zou hij overleden zijn aan 'hitziges Frieselfiever' ofwel 'gierstkoorts' een ziekte met veel koorts en zweten. Een belangrijk werk van hem, leerde ik kennen door de Vlaamse schrijfster Maria de Lannoy (1890-1968). Zij schreef de roman "Kleine Nachtmuziek". Als puber verslindde ik het boek. Nadien luisterde ik veel naar die muziek van Amadeus, die als persoon zo levendig werd voorgesteld in een film van Miloš Forman (1932-2018) in 1984. Er is niet alleen de muziek waarom Mozart zo dikwijls op ons lippen ligt. Vooral de bonbons 'Mozartkugln' zijn waard om opgegeten te worden: pistachenoten, marsepein, daaromheen een mengeling van noga, hazelnoot, amandelen, groene pistache en dat alles overgoten met chocolade en in zilver-blauwe verpakking gedraaid. Dat is het originele recept van banketbakker Paul Fürst in 1890 om de 100e sterfdag van Mozart te herdenken. De imitaties zijn verpakt in rood-goudenpapiertjes en noemen 'Echte Salzburger Mozartkugln' fabriek Mirabell of 'Echte Reber Mozart-Kugln' van fabriek Reber. Eén van die fabrieken heeft onder groot protest, de fabriek in Salzburg gesloten wegens té dure productie en is naar Tsjechië of ander vroeger Oostblokland verhuisd. Eigenlijk lijkt de Ferrero Rocher er een beetje op. Volà, dat is mijn lekkernij van de dag. Ik zal kort zijn over mijn kalenders, voor Klara is dat Jeanne Lee (1939-2000), een jazzzangeres. De filosofische regel komt van Rosa Luxemburg (1871-1919) ; "Uw orde is op zand gebouwd". Haar laatste woorden wil ik jullie niet onthouden: " de revolutie zal zich morgen reeds met luide galm verheffen en tot uw schrik onder bazuinengeschal verkondigen: ik was, ik ben en ik zal zijn". Tot morgen
