|
Ik heb in alle vroegte mijn plicht als 'oma zee' volbracht: een verjaardagskaartje voor een jarig kleinkind in de postbus te deponeren. Hopelijk komt het binnen de 5 dagen aan op het genoteerde adres.
"Geef ons heden ons dagelijks brood", zin uit het "Onze Vader", een gebed van de katholieke gemeenschap. Eerlijk waar, ons dagelijks brood staat op de helling. De granen zitten geblokkeerd in het oorlogsgebied. De 'graanschuur' van Europa is op slot gegaan voor de bewoners van Oekraïne en West-Europa en nog andere landen die bij de NAVO horen. Als Poetin wil kan hij de oorlog in dat gebied en de rest van Europa, winnen door een uithongeringsslag te houden. En dan staan we daar als 'groene' Vlamingen met veel bomen, bossen en parken waar we onze graanvelden voor opgeofferd hebben. Vlaanderen kan z'n bevolking niet meer van voeding voorzien, zoveel is wel duidelijk. We zijn niet alleen afhankelijk geworden voor naft, diesel, gas, electriciteit en olie-import uit andere gebieden. Bovendien betalen we daar een stevge marktprijs voor. Nu komt daar ook nog eens 'granen' bij. Stilaan zal ook ons dagelijks brood een luxe-product dreigen te worden. De twee sneetjes zullen er één worden bij het ontbijt. Door het groene beleid heeft men de producenten, onze boeren, zo'n strikte wetten opgelegd dat het amper te overleven valt voor deze landbouwers. Al hun vruchtbare gronden, hun weilanden voor het vee, hun graslanden voor het hooi, hun zaailanden voor het graan, worden ingenomen door 'groen' dat alleen maar mooi is om door te drentelen of te verpozen. Mijn bedenking: ik vind het hemeltergend dat een land niet meer in staat is om zijn eigen bevolking te voeden, niettegenstaande de vruchtbare gronden en knowhow. Het rijke Vlaanderen van weleer is niet meer en misschien willen onze Waalse broeders hun oogsten met ons delen. Tot daar de gevolgen van een oorlog die ver van ons bed plaatsvindt en waar we in principe niks mee te maken hebben.
Een leuker item. Ik kreeg gisteren de vraag of ik het leven ook al met een roze bril bekeek. Na de vorige paragraaf zou je denken van niet, maar toch....vanaf je 50e kan je geplaagd worden door: cirrose, artrose, osteoporose, nevrose, fibrose.... Ik heb geantwoord dat ik het leven nog niet helemaal 'roze' zie. Af en toe eens een 'schijnsel' van die mooie kleur. Maar alles is nog onder controle te houden. En dat de pijntjes die er soms mee kunnen gepaard gaan nog te behandelen zijn met een dafalganneke of ibuprofenneke.Tot morgen
|
.