Het is dinsdag en het voelt aan als een maandag. Bij een verlengd weekend is er altijd wat onzekerheid over de dag van de week. Maar ja, we gaan gewoon verder zoals ik elke dag doe. Een dag of datum is voor mij maar belangrijk als er een afspraak is gemaakt en moet nagekomen worden of een verjaardag. Ook de sluitingsdagen van de speciaalzaken hou ik wat in het oog, vooral winkels die snacks en snoepjes voor de hond verkopen. Ik was al vroeg uit de veren omdat ik deze middag hongerigen moet spijzen en dorstigen moet laven. Na een verlengd weekend is er niet veel meer op het schapraai waarmee ik dat zou kunnen doen. Ik ben zo vroeg als mogelijk richting winkel gegaan om al het nodige in huis te halen om een Italiaanse maaltijd aan mijn gasten voor te zetten. En nu ben ik nog eventjes aan het schrijven om al mijn gedachten weer eens mee te geven aan mijn lezers van altijd. Vandaag zijn er vele Coburgs op stap. Astrid en Laurenz zitten met al het belangrijke volk van België, wel 300 man, in de USA. En familiebaas Filip en gade Mathilda zijn op uitstap naar Afrika, meer bepaald naar Congo, officieel DRC of République Démocratique du Congo. Vergezelt natuurlijk van de politieke baas, onze Eerste Minister. Het is een belangrijk bezoek, wordt er gezegd. Alle oren zullen gespits zijn om de speech van de vorst te horen tijdens het copieuze galadiner van deze avond. Niet om te horen hoe mooi zijn Frans of Vlaams is, maar wel omwille van de inhoud. Gaat hij zijn verontschuldigingen aanbieden voor het leed dat één van zijn voorvaderen aan de bevolking van Congo-Vrijstaat heeft aangedaan tussen 1885-1908 en dan de Belgische Staat tot 1960? Of gaat het een vrijblijvende amicale causerie zijn? Hier zal de tafel niet gedekt zijn met kristallen glazen,porseleinen borden en gouden lepeltjes, maar de gesprekken zullen zeker en vast aangenamer en spontaner zijn en niet worden afgelezen van een blaadje na goedkeuring door de regering. En mijn eten? Wel dat zal om duimen en vingers af te likken zijn en opgediend worden in wit hotelporselein met een inoxen bestek erbij en servettekes met hartjes. Tot morgen
|