Geen nieuws is goed nieuws, zegt iedereen en ik dus ook. Ik heb niet veel te vertellen vandaag, er was ook niet veel te zien in 'Vive le Vélo', ik heb ook niet veel beleefd gisteren en vandaag. Ik heb gewassen, gestreken en gepoetst en omdat iedereen dat moet doen heeft dat eigenlijk geen nieuwswaarde. Maar omdat jullie toch graag wat te lezen hebben, kan ik jullie het boek van de humoristische, cynische melancholische schrijver Milan Kundera (1929-2023) aanbevelen: De ondraaglijke lichtheid van het bestaan (1984). Ook al is het boek bijna 40 jaar geleden geschreven in een tijdperk dat nu niet meer bestaat, het leven in een communistische staat in Europa, het blijft een boeiend boek. Voor wat luchtiger amusement zorgen de vraagjes, die kunnen jullie elkaar stellen tijdens de wat saaiere periode in de Tourétappe. Had je vroeger een favoriete leraar? Heb je afgelopen week iets nieuws geleerd? Heb je een stopwoord? Heb je een tatoeage? Heb je een zwakte? Heb je jezelf wel eens opgezocht in Google? Heb je liever een jaar geen tv of een jaar geen snacks? Heb je liever je grootste vraag bantwoord of je grootste wens vervuld? Heb je vaak dagdromen? Heb jewel eens een keugentje om bestwil verteld? Heb jij je weleens geschaamd? Heb je wel eens gehuild van geluk? dat zal het zijn voor vandaag. Ik zit met een serieuze sneuverink die me doet niezen en tranende ogen doet krijgen.Tot morgen
|