Een vrije vrijdag, maar geen 'vrij' dag, althans niet voor mij. Volgens mijn geliefde broer moet ik ook niet meer denken en hopen dat ik nog een vrijer zal tegenkomen. Dat beweert hij nadat ik vertelde wat ik allemaal rond mij hangen had, vooraleer ik nog eens het laken en donsdeken er bovenop legde. Géén enkele man wil zoveel lichaamsbedekking verwijderen, vooraleer aan een vrijpartijtje te beginnen, zoveel geduld heeft geen enkele heer om het vrijen in gang te zetten. Ik zal mijn broer maar geloven, want hij is ook al 70+ en weet blijkbaar nog van wanten. Op deze vrije vrijdag zal het voor mij geen vrije dag zijn. Ik heb bezoek. Ze zijn hier uitgeput binnengevallen na een autorit van 3 u in file rijden om 150 km af te leggen. Het is geen pretje meer om mama of oma te bezoeken aan zee. Men is rapper aan de Costa Brava dan aan de Noordzee. Het kan ook bijna niet anders met maar één autostrade naar het verlofparadijs bij uitstek voor kortere vakantieverblijven. Met een heerlijke 17° en een licht briesje is het hier werkelijk aangenaam vertoeven en dat vinden veel landgenoten die de hitte van het asfalt niet willen opsnuiven. Vandaag moeten jullie tevereden zijn met dit korte berichtje, ik moet mijn gasten entertainen. Koken ga ik niet meer doen. Vanavond is het ons beproefd recept: uit eten gaan en dan liefst met garnaalkroketten, sla, tomaat, citoenschijfje en echte frieten op ons bord!. Eerst is er de bespreking van de uitgave van het "Letterbuffet 2", dat me pas in handen gegeven werd door 'de vrienden'. Dit keer was het uitgangspunt van het boekje: een schilderijtje met een 'kamper' op. Ik heb weer mijn best gedaan om een mooi verhaaltje te schrijven over dat vakantievehikel. Ik heb geput uit mijn eigen droom ooit eens een grote toer te doen in Europa met dit huisje op wielen. Maar ik niet alleen, ze konden 30 vrienden/vriendinnen aanzetten om daar een mooi verhaal rond te spinnen; waargebeurd, verzonnen of gedroomd.Tot morgen
|