Betalingen! Iedereen zit ermee en niemand betaald graag voor al die verzekeringen waarvan men dan hoopt ze nooit te moeten aanspreken: allerhande verzekeringen voor materiële (huis, auto...) en immateriële (CM..) zaken. Men betaald die sommen niet graag, maar als men een accident heeft of een ziekenhuisfactuur moet betalen, is men wat blij met al assuranties. Dan spreek ik nog niet over al de belastingen die ook nog eens moeten betaald worden en dat komt bij mij zowat allemaal bijeen de laatste 3 maanden van het jaar: K.I., autobelasting, gemeentebelasting...Dat allemaal bovenop de maandelijkse betalingen van gas-elentriek, krant, proximus, water... Dat is altijd een slechte dag als ik al die bedragen moet betalen. Dan zie ik voor mij, wat ik voor plezants had kunnen kopen in de winkel of op het internet. Maar verplichte betalingen zijn gedaan en seffens ben ik dat weer vergeten, zeker als ik in de tuin kan zitten en aan een 2e boek van Toni Coppers kan beginnen. Ik kan niet anders zeggen dan dat het voor mij de  leeszomer bij uitstek is. Maar ja, tot vorig jaar zat ik in de vakanties met een huis vol logees, die alle aandacht opeisten. Nu kan ik die vrije tijd die er gekomen is, besteden aan lettertjes lezen zonder onderbreking. En dan moet ik  zeggen, ondanks al die betalingen: het leven kan mooi zijn, zeker als de zon schijnt!. 

De krant is echt de toer van het profijt voor iedereen aan het doen. Ze zijn naar Auchan getrokken om eens na te gaan of het nu echt wel zo voordelig is daarvoor al die kilometers te doen en bakken benzine te verspillen. Conclusie: grote gezinnen en mensen die dicht bij de Franse grens wonen, kunnen er voordeel bij doen. Maar een eenpersoonshuishouden moet het meer als een daguitstap beschouwen dan als goedkope voorraad inslaan. Ik ben niks met een pallet waterflessen, cola, cava,...want het is blijkbaar veeleer drank dat goedkoper is als de 'tent' buiten staat. Nee, ik hou me gewoon bij het warenhuis waar ik sinds jaar en dag naartoe trek. Verder lees ik dan in de krant, dat minigolf voor oudjes is en dansen voor vrouwen. Geen van beiden beoefen ik. Ik blijf fit genoeg door mijn hond bezig te houden en de tuin op orde te houden en regelmatig een stapke richting zee te doen. Nog een 14tal dagen en ik mag weer met mijn viervoeter op het strand lopen. Een bladzijde is ook gewijd aan de ruziemakende zingende broers die het eventjes hebben bijgelegd om samen weer eens de podia en hun zakken te vullen. Oasis, niet mijn favoriete band, maar de komende tijd zullen ze weer door alle luidsprekers gonzen en radiokanalen beheersen. Verder was er gisteren de winst van Wout en zijn Woutjes die de trofeeën kwamen ophalen. De regeringsformatie is zelfs nog een blad verder op de achtergrond geraakt, blz 10-11. Tot morgen