'Sommige dingen leer je bij windstilte, andere bij storm'. Gisteren en vannacht heb ik geleerd dat méér dan 5u teevee kijken nefast is voor mijn slaap. Er was een spannende etappe in de Giro voorzien, en dat werd het ook, zoals ik op teevee kon vaststellen. Dan nog een beetje lezen en een babbeltje vooraleer ik me voor de avond- en laatste sessie van de KEW, voor de kijkbuis ging installeren in mijn fauteuil. Rond 23u begon de moeite toe te slaan en zat ik naar de laatste kandidaat met stokskes in mijn ogen te kijken en te luisteren. Maar natuurlijk wilde ik de proclamtie meemaken om te horen welke prijs, naast de publieksprijs, Valère nog zou krijgen. Na 0u30 begonnen de stokken, die probeerden mijn ogen open te houden, op de grond te vallen en was ik echt genoodzaakt naar mijn bedstede te sjokken. Zo'n lange avond tv kijken is echt niet goed om vlot in slaap te geraken en dus heb ik vele schaapjes geteld en daardoor doodmoe opgestaan deze morgen. Ik heb dan op de nieuwsberichten gelezen dat de "Eerste Prijs" werd toegekend aan de jonge Nederlandse pianist Nikola Meeuwsen. Ik heb hem zien er horen het 'Pianoconcerto van Prokofjev' spelen. Hij is de jongste van den hoop en schopt het tot overwinnaar. Ik denk wel zééééér verdiend. Valère kreeg de 3e prijs, wat het beste resultaat is voor een Belg ooit, in de geschiedenis van dit alom geprezen concours.
De weerkundigen hebben de 'lente' vaarwel gezegd en verwelkomen de 'zomer cyclus', met grijs weer. Misschien dat er wat gaten in die grijze wolken komen en we toch een zomerse dag krijgen. Ik heb weer wat nieuwe boeken en ben begonnen met de nieuwste van Camilla Läckberg "Bronzen dromen". Lezen zal me nog lukken vandaag, voor al de rest ben ik veel te moe. Tot morgen
|