Klik eens op het beeldje, dan heb je meer..
Zoeken in blog

Archief per maand
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 06-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 12-2006
  • 11-2006
  • 10-2006
  • 09-2006
  • 08-2006
  • 07-2006
  • 06-2006
  • 05-2006
  • 04-2006
  • 03-2006
  • 02-2006
  • 01-2006
  • 12-2005
  • 11-2005
  • 10-2005
  • 09-2005
  • 08-2005
  • 07-2005
  • 06-2005
  • 05-2005
  • 04-2005
  • 05-1973
    Inhoud blog
  • Jongeren zoeken ?
  • Vrij denken
  • Berbers
  • Een Marokkaanse rebel
  • Offerfeest geen feest
  • Over Atef Saad
  • Repair café en maatschappijverandering
  • Bezoek uit Palestina
  • New York : multiculti
  • New York : beeldende kunst
  • New York: onverwachte bibliotheken
  • New York : huisvestingsproblemen
  • The sky is the limith
  • Filosofie van de Waanzin
  • Boeken
  • Zwart
  • Gratis e-book Overleven in Palestina
  • Armoede
  • Gran Canaria: over wijn en venijn
  • Nieuw boek
  • WO1: be- en herdenking
  • Ijstijd
  • Verjaardagscadeau
  • Renovatie
  • Cartagena
  • Muze
  • Art Brut
  • Palestina: etnische genocide
  • In de ban van de bal: voetbal
  • Het zwarte beest
  • Vanuit de woestijn: Oujda
  • 1 mei 2014
  • Klassiek
  • Het zinkende schip
  • Sodastream
  • Denken of voelen ?
  • Indiase verhalen 6
  • Indiase verhalen 5
  • Indiase verhalen 4
  • Indiase verhalen 3
  • Indiase verhalen 2
  • Indiase verhalen 1
  • Kabouters
  • Een beetje ( lied van Oum Kalthoum soundtract alles gaat goed)
  • Bloemen voor Magda
  • Bitcoins
  • Selfies
  • Wensen
  • verhaal : Op bezoek
  • Intifada 2
  • De Nieuwe werker Labors Voice
  • Oslo
  • De Madrid conferentie
  • Undercover in de Intifada
  • Expo over Change
  • Atef verliefd,verloofd en getrouwd
  • Atef journalist bij Al Talia
  • Aan de Univ
  • Na 10 jaar gevangenis : vrij !
  • Een lucide droom
  • Atef in jail
  • Overleven in de gevangenis
  • PLO- Palestinian liberation organisation
  • Overleven in de hel
  • Yom Kippoer-oorlog
  • Akademia
  • Spelen met lucifers
  • De zes-daagse oorlog
  • De stem van de Arabieren
  • Jordaanse expantiedrift
  • Champagne
  • Zonder vaderfiguur
  • Palestijns Paspoort
  • Nablus: zwarte sneeuw
  • De schapenslachter
  • Manchester: the hidden museum
  • De vlucht naar Nablus
  • Jaffa 1947
  • Over kuise Suzanna
  • Onderwijstoekomst
  • Oud-koloniale nostalgie
  • Terugblik
  • Kenia: de toekomst ?
  • Kenia: vakantieparadijs
  • Kenia: klein duimpje en de reus
  • Kenia: productiviteit
  • Kenia: geen rozen zonder doornen
  • Kenia : het verleden
  • Over vrijheid
  • De seingever
  • Hugo Chavez
  • Is er leven na de dood ?
  • Slim reizen: doe het zelf
  • Over oudere militanten
  • De jeugd van tegenwoordig
  • Goede vooornemens 2013
  • Biografie Nelson Mandela
  • Kerstfeest
  • Psychologische Inquisitie
  • Over rijkeluisclubs
  • Wereld Aids dag: 1 december
  • Sevilla bis
  • kerkhofblommen
  • Lucky Luke
  • Zuid-Afrika: tussen hamer en aambeeld
  • Zuid-Afrika: opa
  • Zuid-afrika: heritage day
  • Si j'etais président
  • Waregem koerse bis
  • Discriminatie ?
  • Ursa: geen witte rook
  • gentse feestendebat: vakbondsbashing
  • Over Freddy, een Colombiaanse syndicalist
  • Manchester: musea
  • Manchester
  • Friends of Palestine
  • Over verhalen vertellen
  • Op zoek naar de "vlaamse" identiteit
  • Sef- gebuur
  • Le temps de cerises
  • 1 mei 2012
  • Over kunst-boeken
  • Lentekriebels
  • De alledaagse acopalyps
  • Ossi's dik ontgoocheld
  • Over ontwikkelingssamenwerking in 2020
  • Tweeduzendentwintig
  • De rattenvangers
  • Van blog naar boek
  • Thatcher-tijdperk
  • Positief Atheisme
  • Brug en andere pensioenen
  • Wensen voor 2012
  • Dromen samen met Iris
  • Over een goed leven in een goede maatschappij
  • Over de scheidingsmuur
  • De jungle van de arbeidsmarkt
  • Klimaatcampagne 11.11.11.thuis
  • Zuid-Afrika: over straffe madammen
  • Zuid-Afrika: HIV/Aids seminarie slotverklaring
  • Zuid-Afrika: Peereducators of Welnessofficers
  • Zuid-Afrika: HIV/Aids seminarie
  • Arabische lente of winter ?
  • Zuid-Afrika: solidariteitsproject
  • Zuid-Afrika: Bongi II
  • Zuid-Afrika: H+
  • Zwalm: art in the black box
  • Waregem Koerse 2011
  • Chileens studentenprotest
  • Jager of prooi ?
  • Loop naar de hel
  • Thailand: Kanchanaburi
  • Thailand : Ayutthaya
  • Thailand: Nok en Noi
  • Thailand: Chiang Rai: opium
  • Thailand: Chang Rai bergstammen
  • Thailand: Khun Tan
  • Thailand: Sukhotai
  • Thailand : Bangkok
  • Over links en vrouwen
  • Waregem PPS
  • Colombia: De groene leguaan
  • Kos: de tuin van Hippocrates
  • Kos Traditioneel Huwelijk
  • Kos Grieks huwelijk
  • Kerk en Staat
  • Vlaggenvrijheid
  • Nooit bracht een oorlog vrede
  • Noam Chomsky: over stratego
  • Dakar: conclusie
  • Dakar: Kivu-foto's
  • Dakar: wereld sociaal forum
  • Dakar: Goree-eiland
  • Dakar: pillen draaien
  • Dakar: op weg naar
  • Wereld Sociaal Forum Dakar
  • Zuid-Afrika: overstromingen
  • Russische Migranten
  • Jacques Brel
  • La Tatacoa
  • Een verdwenen staat: de DDR
  • Albert II
  • Het Munkenhof
  • Van blog naar boek
  • Athene: meteora
  • Athene: gemeenteraadsverkiezingen
  • Athene: maraton
  • Athene:bakermat van de democratie
  • Socialisme is internationalisme
  • Over gender en liefde
  • Luchtbel-economie
  • Mozambique: Lieveling van donorland
  • Mozambique : zwakke vakbonden
  • Mozambique : rellen in Maputo
  • Mozambique: energie
  • Mozambique: het arme platteland
  • Mozambique: een zondag in Maputo
  • Mozambique : donker afrika ?
  • Colombia: koffieboeren
  • Colombia: oorlogseconomie
    Het leven zoals het is
    Doen wat we zeggen, zeggen wat we doen
    26-06-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Colombia: leven met een syndicalist
    Klik op de afbeelding om de link te volgen In Colombia is syndicalist zijn een extreem beroep: je loopt de kans op vermoord te worden,bedreigd te worden,van de ene op de andere dag te moeten verhuizen naar het buitenland, dit overkwam honderden syndicalisten de voorbije jaren.
    Nochtans zijn die syndicalisten gewone burgers, ze zijn gehuwd, hebben ze kinderen en leven ze in een buurt. Zij leven niet ondergedoken in de bossen maar doen gewoon hun werk in het bedrijf of als ze een functie bekleden gewoon in de burelen van de vakbond. Ze hebben vakantie, gaan op weekend, kortom ze leven een gewoon leven. Maar je zal maar met een syndicalist gehuwd zijn: hoe ga je dan om met de risico's wat is de invloed van de job van je man op je eigen persoonlijk leven ?
    Yamilla heeft veel van haar ouders geleerd. Het waren ook syndicalisten, ze leerde onbewust de regels waaraan ze zich moest houden. In de eerste plaats heeft ze haar vader geleerd dat er ergens bij de familie een compleet pakket klaar staat om naar het buitenland te kunnen vertrekken: valies, paspoort,copies van diploma's...
    Daarnaast vergezelt ze nooit haar man bij zijn werk of bij vakbondsaangelegenheden.Als ze uitgaan is het privé of in familiekring.Gaan ze op café of dansen, dan veranderen ze dikwijls en mijden een vaste stek.Voor de rest denkt ze als vrouw niet al te veel aan de toekomst....
    De kinderen zitten op school en praten niet zo veel over het beroep van hun vader. Soms hebben ze wel eens last als ze bij een opstel iets te duidelijk positie kiezen,maar dan beroepen ze zich op het kritische en vrije denken dat het onderwijs moet stimuleren.Voor de rest mondje toe.
    De buren weten best welk beroep de man uitvoert. Ze praten er weinig over. Maar liever over handwerk, voetbal en andere algemene zaken.Alleen als er iets moet geregeld worden op sociaal vlak, dan weten ze de syndicalist wel wonen.
    Het geeft zo wat het gevoel van het verzet tijdens WOII. Maar dat was een oorlog tegen een buitenlandse bezetter. In Colombia doen syndicalisten hun job: de werknemers verdedigen. In een 3-tal sectoren het onderwijs, de banken en de energiesector zijn sterke en goed georganiseerde vakbonden.In andere bedrijven is het vakbondswerk per bedrijf georganiseerd en nog moeilijker, nog gevaarlijker.
    Men kan moeilijk spreken van democratie in een land waar syndicalisten bedreigd worden...

    26-06-2010 om 00:00 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (0)
    23-06-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Colombia: gezondheidszorg
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Erika wil voor geneesheer studeren. Vrijdag wordt ze 18 jaar. Maar ze weet best waar ze naar toe wil en babbelt vol enthousiasme over hoe een infuus geplaatst wordt.Ze mag geneeskunde studeren in Villavicencio, de stad waar ze woont. De universiteit heeft in vergelijking met andere universiteiten niet zo'n goede naam. De oorzaak is dat er veel praktijk in de achtjarige opleiding voorzien is, wat blijkbaar geen mode is. In het eerste trimester moeten ze een dag per week stage lopen in het ziekenhuis.Na de opleiding wil Erika zich specialiseren,want een gewone dokter vangt in Colombia zo ongeveer het minimumloon wat neerkomt op ongeveer 350 euro per maand. Zij zegt  zowat stil en daar kan je niet van leven.
    Maar Erika weet ook veel meer over de organisatie van de geneeskunde en de gezondheidszorg in Colombia. Er zijn vier systemen afhankelijk van waar en of je werkt. Iedereen heeft zo wat recht  op de basisgezondheidszorgen. Maar daar moeten we ons niet zo veel over voorstellen. Zonder het nog te hebben over de vele "desplacidos" of "thuislozen" die in de straten ronddwalen.Er zouden zo een vier miljoen mensen ronddwalen vooral in de steden.
    Op het tweede nivo heb je recht op de noodhulp in een ziekenhuis, de urgentia. Op het derde nivo heb je recht op terug betaling van de medicijnen en bijvoorbeeld een kamer in het ziekenhuis. Het vierde nivo is voor de uitverkoren werknemers van de petroleumsector, de banken en de leerkrachten, zij krijgen alles terugbetaald ook de meest ingewikkelde en moeilijke behandelingen.
    Bij deze verschillende nivo's moet je dan ook nog een soort remgeldsysteem rekenen, zoals wij dat kennen. In het beste geval betaal je voor sommige geneesmiddelen een remgeld van 20 %, maar dat is uiteraard niet voor de laagste nivo's weggelegd.
    Erika kijkt op TV vooral naar het wekelijkse programma " Corazon abierto" - " Open hart"waar dokters en verpleegsters de hoofdrol spelen en de echte helden zijn.Maar toch droomt ze niet; ze zegt: ja mijnheer er is veel ongelijkheid in mijn land. Geneeskunde en onderwijs zijn geen prioriteit... 

     

     

    23-06-2010 om 00:00 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (0)
    21-06-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Colombia: naar een dictatuur ?
    Klik op de afbeelding om de link te volgen De overwinningsmeting van de nieuwe president Santos voorspelt niet veel goeds voor de burgers in Colombia. Eerst de setting; een immens podium met een kinderfanfare en een dansgroep. De vrouw en de twee zonen, de dochter en Santos zelf, duidelijk een beetje op de achtergrond: een generaal met kepi.Na het volklied en kussen tussen de familie treed Santos naar voor, de kepimilitair brengt en legt de speech op het spreekgestoelte.Duidelijker kan de boodschap niet: het leger waakt, de familie als hoeksteen van de samenleving en het nationalistische Colombia als klankkleur.
    De speech van Santos is zeer duidelijk: ik ben nu de president van alle Colombianen. Ook van die Colombianen die niet stemden of tegen mij zijn. De andere politieke partijen die mij ondersteunden zoals de Conservatieve partij en de Liberale partij zullen een deel van hun programma in mijn beleid terugvinden en mogen ministers leveren voor de regering. Met de groene partij willen wij samen werken om de transparantie van het beleid te verbeteren. Over de linkerzijde geen woord. Een oproep aan de werknemers en de werkgevers om jobs te creeeren en de doelstelling van 1 volwaardige job in iedere familie te realiseren. Over de vakbonden opnieuw geen woord.
    Het leger en de politie worden geprezen en het is tijd om de "terroristen" krachtdadig aan te pakken. De Farc moet alle gijzelaars onvoorwaardelijk vrijlaten en zal zonder enige vrees aangepakt worden. De internationale gemeenschap wordt verwittigd dat de Colombianen zeer gehecht zijn aan hun democratie en dat de drugshandel en het terrorisme zal bestreden worden.
    Het woord democratie valt zo veel dat alles duidelijk is: woorden, woorden woorden, maar er zal met harde hand geregeerd worden. Oppositie kan alleen maar constructief zijn en iedere krititsche stem is subversief of terroristisch.....

    21-06-2010 om 00:00 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (0)
    20-06-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Colombia :presidentsverkiezingen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Wegens Belgische verkiezingskater naar Colombia in vakantie. Maar ook hier zijn er verkiezingen. Alleen verkopen ze op verkiezingsdag geen alcohol.De eerste ronde  op 30 mei verkreeg Santos geen volstrekte meerderheid, zodat een tweede ronde noodzakelijk is. Santos, de voormalige minister van defensie en de poulain, (Higo) van Uribe had 47 procent van de uitgebrachte stemmen. Ik zag hem gisterenavond nog op tv waar hij beloofde dat onder zijn leiding de armoede drastisch zou verminderen. Zijn belangrijkste tegenstander is professor Mockus. Hij veroverde op korte termijn de partitdo verde om er zijn stemmachine van te maken. Hij strandde op 27%.
    Polo, de alliantie van de linkerzijde had 10% en mag dus niet meedoen aan de tweede ronde met Gustavo Petro, oudburgemeester van Bogota en voormalig minister.
    Santos nam vorige week een opmerkelijk initiatief en vroeg aan alle politieke partijen een burgermanifest te ondertekenen.Alle politieke partijen en zelfs de christelijke vakbond onderschreven dit manifest.
    Meteen is de oppositie feitelijk gereduceerd tot het Polo en de overigens zeer zwakke vakbonden. 
    Hector zucht wanneer ik over de politieke toestand begin: de oppositie en de vakbonden moeten nog even afwachten hoe ze deze nederlaag zullen verwerken.
    Maar meteen daarna begint hij enthousiast te vertellen hoe ze met de vakbondsopleiding en het AC-project er in  slagen om nieuwe vakbondsmilitanten en animatoren op te leiden die aan de basis een echt antwoord op de actuele economische crisis kunnen formuleren.
    Ik ben op vakantie,maar in Colombia krijg er er gratis een pak ideologische discussies bij...


    20-06-2010 om 00:00 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (0)
    11-06-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Palestina: Boycot-beweging
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Het wereldkampioenschap voetbal in Zuid-Afrika en een artikel van Atef brengen de apartheid en de boycotbeweging bij elkaar. In Zuid-Afrika was een erg sterk actie-instrument de internationale economische boycot van Zuid-Afrikaanse producten zoals Outspan. De apartheidspolitiek leidde tot het internationaal isolement van Zuid-Afrika en het land stortte economisch ineen.
    De gelijkenis tussen de Israelische bezetting van Palestina en de Zuid-Afrikaanse apartsheidspolitiek doet de Palestijnen ook teruggrijpen naar het opzetten van een wereldwijde economische en politieke boycot beweging.
    Vooral de intellectuele boycot vanuit de Universiteiten kent succes.Zo worden Israelische studenten aan veel Europese Universiteiten of ontwikkeling van gemeenschappelijke onderzoeksprogramma's geweigerd. Ook veel bekende artiesten weigeren nog in Israel te gaan optreden. Maar dit is natuurlijk peanuts in vergelijking met de economische producten die Israel overal in de wereld verkoopt. Zo is de veiligheids en wapen-industrie nummer twee in de wereld. De economie financiert natuurlijk de bezetting.
    Maar doen de Palestijnen zelf wel mee met een boycot. Zij bouwen toch de muur, zij werken toch voor de illegale kolonies ?
    De Palestijnse autoriteit is zich van het probleem bewust en riep de arbeiders op om niet meer in de Israelische kolonies te gaan werken.En zij voorzag na lang aandringen door de vakbond in een vergoeding die een deel van het inkomensverlies zou compenseren. Een 7000 arbeiders verlieten hun werk in de kolonies en moesten een oplossing zoeken voor het inkomensverlies.Moedig, maar wellicht niet echt efficient om Israel economisch op de knieen te krijgen.
    Maar vragen we niet te veel aan dit volk ? Wie van de Belgen heeft al dan niet familie dat ooit voor de Duitse bezetter werkte, ja soms zelfs vrijwillig ? De humanitaire boottochten naar Gaza hebben immers aangetoond waarom het Palestijnse probleem niet opgelost geraakt: de regeringen en de internationale organisaties steunen Israel.
    Zuid-Afrika geraakt verlost van zijn apartheidsregime toen de regeringen ook op binnenlands vlak discriminatie op basis van de huidskleur niet meer konden maken. In de Verenigde Staten en in Europa werd de Apartheid uiteindelijk politiek onmogelijk door binnenlandse druk. De boycotbeweging was het stukje van de ijsberg dat boven dreef.
    De verantwoordelijkheid ligt meteen bij ons....    

    11-06-2010 om 18:57 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (0)


    Startpagina !

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Mijn favorieten
  • 8-urencultuur
  • marxistisch woordenboek
  • Translation blog
  • Wijnwijzer
  • Luc Delval blog
  • Vrij denken en doen : Poincaré Waregem
  • De nieuwste muziek beluisteren
  • Nieuws uit Waregem
  • Chomsky
  • Nieuws voor syndicalisten

    Veel leesgenot op de blog
    Gastenboek

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Foto

    Blog als favoriet !

    Foto


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!