Senior trouwt in Kos met een griekse madam.Een uitgelezen kans om een grieks huwelijk van dichtbij mee te maken.Precies als in de film. We landen op Kos, een kleine luchthaven waar normaal alleen verhitte toeristen in bussen geladen worden voor een tiendaagse zonvakantie. Kos was en is een geliefde bestemming die in het aanbod van de grote multinationale toeroperators niet kan ontbreken. Het toeristisch avontuur begon voor Kos in de jaren tachtig. Het kleine eiland op een boogscheut van Turkije had toen reeds een hele historiek van Italiaanse en Turkse bezettingen achter de rug. Mussolini was ervan overtuigd dat men hem de Dodeskanesos wel zou laten en zette zijn stempel op de archtectuur van de overheidsgebouwen. Daar blijft nu amper nog iets van over na de betonrush die het toerisme veroorzaakte. Vandaag is Kos wel opnieuw in crisis, de financiele problemen van Griekenland zijn hier reeds een paar jaar zichtbaar. De grote touroperatoren lieten Kos in de steek om naar de goedkopere Turkse kust over te steken.In Kos zijn er dus veel lege winkeltjes en restaurants.Oudere mensen groeten ons enthousiast en mompelen goed, goed. Zij denken dat de vroegere jaren terugkomen en dat veel toeristen dit jaar hun eiland zullen bezoeken. Zij hopen dat de welvaart terugkomt en dat de crisis voorbij is.
De TV-striptease van Roger Vangheluwe roept onvermijdelijk de vraag op wat en wie er iets te zeggen heeft in dit land om strafbare feiten, zelfs al zijn ze verjaard- te sanctioneren. Blijkbaar kan geen enkele politicus echt maatregelen nemen- de minister van justitie niet- de eerste minister niet- zij vragen dat Rome of de kerk- zijn verantwoordelijkheid neemt. Blijkbaar heeft de regering, de Belgische staat niks te zeggen aan die godsdienstbedienaren waarvan zij het loon betaalt. Meer nog, zij staan boven de wet. De Franse Revolutie heeft nochtans komaf gemaakt met een verouderd machtsstelsel. Een samenleving geregeerd door Kerk en Koning waar een kleine kaste van gepriviligeerden een grote groep armen onderdrukte,werd vervangen door een samenleving waar de Staat zou zorgen voor meer gelijkheid.De katholieke kerk heeft zich nog honderd jaar verzet tegen het afschaffen van zijn macht en privileges. Toch kon de separatiewet uit 1905 de neutraliteit van de staat tegenover de godsdienst vastleggen, zonder te raken aan de individuele godsdienstvrijheid.Deze scheiding van kerk en staat was niet anti-religieus, ze wilde enkel het misbruik van de religie door de kerk inperken.Laicité werd een politiek sleutelbegrip. Toch blijft de staat problemen hebben met de organisatie van het middenveld. Enerzijds roept de staat op dat burgers initiatief nemen en verantwoordelijkheid nemen, anderzijds krijgen groepen buitenpolitieke macht door de organisatie en het verenigingsleven.De staat vond een oplossing door het hanteren van de subsidiepolitiek: zo verkregen zij informatie én controle over het middenveld en konden ze de spelregels en de grenzen voor het middenveld uittekenen. Een stap verder is het seculariseren van de maatschappij door simpelweg iedere financiele macht van de kerk door onteigening te beknotten. Terug naar Prins Laurent en ex-bisschop Vangheluwe. Waarom kan men Laurent zijn dotatie niet afnemen terwijl men zo gemakkelijk werklozen schorst of azielzoekers terug stuurt ? Waarom kan men Vangheluwe niet een deel van zijn pensioen afnemen terwijl andere ex-priesters zoals Frans Wuytack omwille van zijn engagement wel een stuk van zijn pensioen moest inleveren ? Simpele vragen, die voor een gedeelte de Franse Revolutie veroorzaakten.
De doortocht van de Ronde liet in Deerlijk zijn sporen na. De supportersclub van Stijn Devolder wilde Volderke een riem onder het hart steken door de Kampioen van Belgie in zijn gemeente te verwelkomen met Belgische vlaggen. De voorzitster van " Ic dien " een vlaamsgezinde culturele vereniging profileerde zich door de strijd tegen de Belgische vlag aan te gaan en een actie voor de "Vlaamse leeuw" te doen losbarsten.Een fait divers ? Helemaal niet. De belangrijkste historische figuur uit Deerlijk is de Vlaamse activist Rene De Clercq, een toondichter die als leerling van Hugo Verriest en August Borms, in zijn geboortehuis in ere herstelt werd en er een museum kreeg. Ic Dien, kwam onlangs nog eens in de belangstelling door het voordragen van een Vlaams Belang gemeenteraadslid voor de culturele prijs van de gemeente Deerlijk. Het reglement weigert echter politici. Meteen goed voor een echte rel rond de publicatie: Bibliografie in beeld" vooral omdat een ander CDenV-raadslid wél een prijs kreeg. Achter de organisatie "ic dien" is de NV-a de drijvende kracht in een CD-en V bastion. De oppositie bestaat uit 2 Vlaams Belangleden, 2 Sp-a-gemeenteraadsleden en 2 verkozenen van de " gemeentebelangen". CD en V heeft de overige 15 zetels en een ruime meerderheid. De ambitie van NV-a is om de leiding van de oppositie in handen te krijgen, zo maar vanuit het niets. Wat heeft dit vlaggendispuut nu met vrijheid te maken ? Blijkbaar kan de NV-a het zelfs niet meer hebben dat er Belgische vlaggen te zien zijn in het straatbeeld. Nochtans waarborgt de grondwet de vrijheid om te vlaggen, maar ook die grondwet moet niet gerespecteerd worden...
De doortocht van de Ronde liet in Deerlijk zijn sporen na. De supportersclub van Stijn Devolder wilde Volderke een riem onder het hart steken door de Kampioen van Belgie in zijn gemeente te verwelkomen met Belgische vlaggen. De voorzitster van " Ic dien " een vlaamsgezinde culturele vereniging profileerde zich door de strijd tegen de Belgische vlag aan te gaan en een actie voor de "Vlaamse leeuw" te doen losbarsten.Een fait divers ? Helemaal niet.
