De problematiek en het lijden van het Palestijnse volk is reeds jaren gekend; een oplossing lijkt minder gemakkelijk te vinden. Amper zes maanden duurde het om Irak binnen te vallen, een halve eeuw om te komen tot een roadmap. De Palestijnen voelen zich wereldwijd in de steek gelaten. Maar misschien is begrip voor dit moegetergde volk een eerste en noodzakelijke stap. Bij iedere vredesonderhandeling krimpt de ruimte voor een snel aangroeiende bevolking, steeds opnieuw wordt land door Isrealische kolonisten ingenomen. Iedere roadmap beperkt hun vrijheid. De recente terugtrekking van 8000 kolonisten uit de Gaza is een strohalm van hoop op een onafhankelijke staat waar iedere Palestijn zich aan vastklampt. Maar het risico is groot dat Gaza een grote openluchtgevangenis wordt als economische opbloei uitblijft. Palestijnen willen naast levensruimte ook een eigen staat, een erkenning als volk. Mahmoud Darwish, de bekendste Palestijnse dichter, die nu in Ramallah woont weet dat hij als poeet over niks anders kan schrijven dan over de hoop, de vrijheid dat het Palestijnse volk autonoom kan beslissen. Israel wordt in de praktijk gesteund door de enige grootmacht die overblijft: de USA. Met de USA bedreigen zij iedere normale internationale wereldorde ondermeer door het niet erkennen van UNO-resoluties,het negeren van de adviezen van het Internationaal gerechtshof en het schenden van alle afspraken over de rechten van de mens en het respecteren van de elementaire rechten in de bezette gebeiden. Angst voor aanslagen, veiligheid zijn de motieven, de aangehaalde en begrijpelijke redenen voor deze politiek zonder perspectief. De bouw van de muur door Israel op Palestijns gebied is crimineel. Een beschaving onwaardig. Mahmoud Darwisch schrijft in een gedicht "Mohammed"dat het kind de muur nog niet opmerkte om erop te schrijven, want dat de muur geen vrijheid kan afnemen die nog niet bestaat...
Reacties op bericht (1)
04-10-2005
La carte géographique de la Cisjordanie
Regarder une carte géographique de la Cisjordanie avec ses postes de contrôles israéliens, ses colonies israéliennes, ses murs et ses "projets" de murs israéliens et ses zones palestiennes occupées par l'Etat d'Israël, c'est comme regarder la radiographie d'un poumon atteint par une maladie.
Essayez l'exercice : joindre Bethlehem et Jericho. Les palestiniens pour relier ces deux villes (distantes de 28 km) doivent obligatoirement transiter par des zones contrôlées par l'Etat d'Israël. Comment réagirions-nous si pour nous rendre à Bruxelles en provenant de Nivelles ou de Malines, nous devions transiter par un poste de contrôle?
