Andrey vertelt ronduit over zijn passie: taal. Pas na 18 jaar studeren kreeg hij zijn ingenieursdiploma in taaltechnologie. Om het in orde te krijgen met Moskou duurde het nog negen maanden. Nu runt hij een hotel, oraginzeert toeristenbezoeken, helpt zakenlui aan contacten, doceert en onderzoekt aan de Universiteit. Zoals de meeste Russen moet hij meerdere jobs combineren om rond te komen. De gouden Soviettijden zijn voorbij, Rusland zoekt een nieuwe identiteit.Alle clichés worden bevestigd: de kloof tussen rijk en arm groeit iedere dag, de vroegere sovjetnomenclomentura herschoolde zich in maffia en is schandalig rijk. Het proletariaat drinkt zich lazarus, zonder uitzicht op een of ander alternatief. Rusland produceert niks meer, alle Westerse luxeproducten van de gekende multi's worden vrij geimporteerd. Er bestaan kleine marktjes voor de "arme" en gewone mensen, grote verkoopscentra voor rijke toeristen en de Russische maffia.Voor de rest is alles nep: nepbont, nepvodka, nepprentkaarten, nepamber.. meestal zelfs uit China. Arbeiders in Rusland hebben geen keuze: ofwel werken ze in een staatsdienst voor een laag loon ( 300 tot 600 euro per maand ) met werkzekerheid ofwel werken ze in de privé-sector voor iets meer maar zonder sociale zekerheidsverzekering. Jongeren kiezen voor loon, ouderen voor zekerheid... maar ze moeten wel samen wonen want het leven kost zo duur dat ze wellicht veel kunnen discussieren, maar elk hun eigen woonst is een luxe die ze zich niet kunnen veroorloven...