Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen is de opvolger van het plezant theaterstuk van Union Suspect, twee broers van Tunesische/Blankenbergse afkomst. In de Leeuw van Vlaanderen vertellen ze hun eigen geschiedenis en het protest tegen hun vaderfiguur. Maar ik vond het ook zeer herkenbaar voor belevenissen in ons gezin.( Brol, brol brol overal brol) Nu gaat dit stuk over de relatie van de zonen met hun moeder, blijkbaar veel complexer. De affiche roept alvast polemieken op: er is een "gelovig" groepje dat zich door de blote borst geschokt voelt: een maagd toont haar borsten niet is hun commentaar. Hierbij verwijzen zij ongewild naar het feit dat ze de titel niet konden of wilden lezen of dachten dat het hier om het gouden standbeeld gaat op de Groeningekouter te Kortrijk. Maar zoals recentelijk aangetoond blijkt dat er nogal wat schilderijen gemaakt werden waarop meer dan een blote borst van die lieve vrouw te zien is. Door de Vlaamse Primitieven bijvoorbeeld. Meteen rijst het vermoeden of het de protesterende schijnsmarcheerders niet om iets anders te doen is. Willen zij een boycot van US lanceren? Want de plezante theatermakers hebben wel iets te vertellen: de integratiediscussie staat in ons land nog in zijn kinderschoenen. We moeten dringend onze verantwoordelijkheid opnemen ofwel rest ons niet zo veel anders dan meezingen op de politieke Titanic waarop de progressieven beland zijn.
|