Op de valreep slaagde ik erin de tentoonstelling Russische Avant-garde in Bozar te bezoeken. Dank zij een goede gids werd me meer duidelijk dan lijnen en gekleurde vlakken. In een zeer korte periode probeerden kunstenaars permanent grenzen te verleggen.
Kunstenaars vertrekken van hetgeen bestaat: in Rusland was dat in die periode de Ikonenkunst. De vorm is steeds gebleven, tot aan het befaamde zwarte gat van Malevich toe.Symbool voor het zinloze waarmee we geconfronteerd worden in het Universum.

De kunstenaars in die tijd waren geen doetjes: ze vochten de ideologische strijd uit tussen individualisme en collectivisme, tussen het utilitarisme en de onthechte abstractie.

Het gebouw van Tatlin voor de derde Internationale spreekt boekdelen. Het gebouw moest groter worden dan de Eifeltoren, dan de Empire State building. Het gebouw zou drie ronddraaiende architecturale vormen bevatten- een kubus, piramide en een cilinder, waarin de verschillende bestuursorganen van de Internationale gehuisvest konden worden. Zij zouden op een verschillende snelheid draaien, per dag, per maand, per jaar. Een symbool van de traagheid van de bureaucratische molens in een administratie….