De NV-a is er mee begonnen: het tonen van een gele kabouter die het V-teken maakt en daarmee perfect het Calimero-gevoel dat de hubris in de partij moet verbergen ondersteunt. Niet lang daarna sierde een rode kabouter met fuck you vinger het bureau van de Spa voorzitter Bruno Tobback om via de sociale media een tegenzet te geven aan de NV-a strategie. Het is nu nog wachten op een blauwe kabouter met de handen in zijn zakken, een oranje kabouter met een kruiwagen, een groene kabouter in de aapjesversie van horen,zien en zwijgen, een rode kabouter met opgeheven vuist en een bruine kabouter met gestrekte arm in de lucht. 

Ik vind dit kaboutergedoe de verkleutering van het kiezerspubliek: politieke ideeen vermomd als sympathieke kabouter om de kiezer te verleiden en onze voortuintjes heimelijk vol te planten met die onnatuurlijke kabouters.Waar halen ze het ? De kabouter staat voor een sprookjeswereld waar niemand moet werken en iedereen lief en vriendelijk tegen elkaar is.Maar dit is toch de uitdaging niet voor deze verkiezingen: het gaat om het verkiezen van drie parlementen: europees,federaal en regionaal.En dat in tijden van crisis. 

De echte kabouterbeweging met Roel Van Duijn was de opvolger van Provo en ronduit revolutionnair en visionnair in Amsterdam. Hij gebruikte de kabouter als strijder tegen de vooruitgang van de technologie die de natuur verwoest. Een voorloper van groen,waar hij later bij zou belanden. Roel Van Duijn kende veel persoonlijke relatieproblemen toen zijn vrouw kanker had en weigerde zichte laten behandelen waardoor ze stierf. Hij had een website over liefdesverdriet en gaf raad om er door te komen. Een mooie toekomst voor politici die de kaboutersymboliek misbruiken !