De wereld is een schouwtoneel. Twintig jaar geleden trok een vrolijke bende syndicalisten rond met een avondvullend amuzementsprogramma op 1 mei. Er waren verschillende onderdelen: een goochelaar Juul die dopkaarten omzette in het konijn Verhofstadt ( ja toen werden reeds veel nieuwe jobs beloofd),een verteller Mark die Gentse liedjes en moppen te berde bracht (hij zag er echt uit als de professionele afscheidsnemener), een orgelist Rudy die het ganse socialistische liederenrepertoire er door joeg, een hoger/lager kwis en tenslotte een mega-poppenspel dat de komst van spits Verhofstadt aankondigde. We speelden gratis ( steve avant la lettre) en echt goed waren we niet. Maar amateurs die zich goed amuzeerden. We traden op in Lichtervelde,Izegem, Gullegem en Harelbeke.Toen was het uit en stopten we. Maar de poppen zijn gebleven. Zij hangen bij mij thuis. Bij een linke herstructurering moest ik eruit. Toen de verantwoordelijken mij vroegen of mijn afscheidspremie volstond, had ik de gelukkige inval de poppen erbij te vragen. Men begreep dit niet goed. Ik wel: het is een eeuwige les over de betekenis van een individu in een grote organisatie...
Reacties op bericht (1)
05-05-2005
reactie
mooi verhaal van de tot nogtoe ongevonden schat
en dat de poppen daar mooi hangen heb ik zelf meerdere keren gezien
verder niets speciaals Steven en Crientje heeft ondertussen de koop gesloten en hebben eindelijk sedert verleden week de sleutel
