Het verschil tussen de fictieve games- en
filmwereld en de realiteit verdween bij een student
dierenverzorging. Meteen werd hij een racistische moordmachine. Twee
dodelijke slachtoffers en een zwaargewonde vrouw. Midden in Antwerpen,
de politie kon de jongeman enkel stoppen door hem neer te knallen.
Feiten, waar we niet naast kunnen kijken.
De voorbije weken hing de onverdraagzaamheid onafgebroken in de lucht.
Agressie en geweld staan dagelijks op de voorpagina's van de
kranten.Maar aan de schoolpoorten zie je jongeren schoppen en
vechten.Ik heb er moeite mee, met die geweldcultuur.
Onaanvaardbaar is dat in deze sfeer zo maar wapens vrij kunnen gekocht
worden. Waar wacht de overheid op om alle wapens in te zamelen. En met
overheid bedoel ik de gemeentes, de provincies, de Vlaamse regering en
de federale regering.
Onaanvaardbaar is dat een politieke partij gewoon van naam veranderd
maar verder zijn racistische taal mag blijven spuien. Waar wachten de
media op om niet langer megafoon te spelen voor dergelijke racistische
taal. Een racistische partij teert op onverdraagzaamheid en haat. Daar
is in een democratie geen plaats voor.
Onaanvaardbaar is dat we evolueren naar een samenleving die stilaan
begint te lijken op de ratten uit het experiment van Nuttin. Deze
plaatste bij wijze van experiment een heleboel ratten samen op een veel
te kleine ruimte. De ratten werden agressief en vochten tot ze erbij
neervielen.De wet van de jungle, de wet van de sterkste, de wet van de
dierlijke driften, of hoe een grote mond het hart kleiner
maakt......