Gunther Grass laat een stukje van zijn verborgen jeudjaren zien in zijn biografie: in 1944 was hij lid van de Waffen-SS. Meteen volgt een reeks minder of meer verontwaardigde reacties. De enen vinden de " bekentenis" vrij laat, anderen gaan zo ver om het volledige oeuvre van de nobelprijswinnaar in twijfel te trekken. Mooi, een controverse, de gedroomde publiciteit voor het nieuwe boek. In het verenigde Duitsland is het reeds meer dan 20 jaar "in"om met het verleden op een onvolwassen manier om te gaan. Of hoe moeten we de stroom van het uit- en opspitten van het verleden met Oorlogsbekentenissen, Stasi, Muur, Ossis en Wessis interpreteren ? Iedereen die de laatste jaren iets publiek gezegd of geschreven heeft én links is wordt door de vooral rechtse ( West) Duitse pers flink aan de schandpaal geplaatst. Grass zal gedacht hebben: wat je zelf doet, doe je beter en hij koos voor de vlucht vooruit. Voor de Amerikanen de bewuste fiche bovenhaalden. Want O ja, dat moet je ook wel weten : de Amerikanen lieten iedere burger die ze te pakken kregen nauwgezet een fiche invullen. Kan steeds van pas komen. Die duizenden fiches, aangevuld met de Stasi gegevens gijzelen intellektueel Duitsland. Daar wou Grass voor zijn dood aan ontsnappen , sterven in vrijheid is immers een van de belangrijkste dingen in het leven.
Reacties op bericht (1)
03-09-2006
Bureaucraten
Hey Lieven,
zo kennen we er hier ook wel enkele zeker? Nu zelfs electronisch!
Bel maar eens naar Telenet: "...Welkom bij Telenet..... wenst u info over... druk 1, wil u uw rekeknig bekijken druk 2..." enz.
Dan krijg je een "call person" die van een lijstje of scherm één en ander afdreunt en je uiteindelijk nog met iemand anders doorverbindt. Dan krijg je weer een discohit uit de jaren tachtig, of godbetert "Helmut Lotti" en je bent een kwartier verder eer iemand echt naar je probleem heeft geluisterd.
Bureaucratie in de vrogere rigide staatsstructuren??? En in de huidige moderne geliberaliseerde maatschappijen niet zeker?
Hela hola, laat ik het hier maar bij houden,
Toch prettig gelezen hoor,
Tot ziens/mails,
Rudy