Vandaag is het voorbereidingsweekend voor het lentefeest van de vrije vogelvrienden(Humanistisch Verbond) uit Waregem. 33 kinderen uit het eerste en zesde leerjaar bereiden hun "optreden" voor. In de Schakel te Waregem op zondag 22 mei om 10 uur. Iedereen welkom. Alleen weten we voor deze editie meer : het werkstuk noemt " Zeg je zegje. Meester Pol koos deze titel na de moord op Van Gogh in Nederland en hij wou daar iets mee doen rond vrije meningsuiting. Benieuwd hoe de kinderen deze slogan invullen. Het deed me denken aan de ABVV-slogan in de 70°jaren:Heb je zeg MET het ABVV. Wij lachten natuurlijk altijd smalend: natuurlijk niet IN het ABVV.Georges Debunne schreef achteraf zijn memoires onder de titel ' k'heb mijn zeg gehad'. In dat boek schetste hij hoe moeilijk de vakbond het had om inspraak te krijgen in de politieke gebeurtenissen. Het begrip inspraak is dus wel degelijk veranderd gedurende de laatste 20 jaar: Heb je zeg was een slogan om naast politieke democratie ook sociale en economische democratie te eisen in de bedrijven. Nu wordt de vraag gesteld waar de grenzen liggen van de democratie. Zijn alle meningen toegelaten of blijft een minimum aan respect het uitgangspunt en een voorwaarde voor democratie ? In ieder geval is onze samenleving veel individualistischer geworden en wordt inspraak een individueel recht dat aan de democratie verbonden wordt.Maar ook daar zijn grenzen aan, om mee te mogen spelen in een spel, moet je de spelregels kennen en volgen. Anders speel je vals....
Reacties op bericht (2)
12-05-2005
Het andere eind van het continuum
De andere kant van het filosofisch spectrum in Duitsland hemelt dan weer de dialoog op als ultieme samenlevingsvorm. In Habermas' theorie van het communicatieve handelen lijkt het enige probleem van onze 'Leefwereld' ( die door communicatief handelen wordt geregeld ) te zijn dat de economische en politieke sfeer hun dominantie doordrukken op deze leefwereld - en dat deze politieke en economische sfeer eerder door een technische en complexe taal worden bestuurd ('vakjargon'en strategische rationaliteit eerder dan communicatieve rationaliteit). In Habermas' mening kan men als men de communicatieve rationaliteit volgt niets anders dan tot een wederzijds begrijpen komen. Allemaal heel mooi natuurlijk maar in de dialoog wordt indirect vaak gewoon de machtspositie van beide sprekers afgetast - zodat er altijd sprake is van strategische rede - ook binnen de leefwereld - ook als er geen materiële belangen te verdedigen zijn. Het blijft natuurlijk wel een feit dat het democratisch potentieel volledig afhankelijk is van de mogelijkheid communicatief te handelen. Dit betekent niet enkel spreken - maar ook gehoord worden. Dit betekent ook discussiëren, m.a.w. je eigen standpunt wijzigen omdat je effectief begrijpt wat je gesprekspartner bedoelt en hier de rede(n) in ziet. Er is dus nog veel werk aan de winkel
12-05-2005 om 12:30
geschreven door Bram
09-05-2005
Zeg je zegje
Ja Lieven , ik denk dat de vrije discussie een wezenlijk onderdeel vormt van onze samenleving en een praktische bijdrage aan de samenleving.
Toch is het individuele wel erg doorgeschoten, als je bijvoorbeeld een discussie volgt op één of ander internetforum wordt een mens daar wel eens moedeloos van en krijg je de indruk dat ieder zowat in zijn eigen 'taalspel' redeneert en zich afsluit van een andere 'taal'
Dit doet mij dan denken aan een uitspraak van Nietzsche die de Waarheid niets anders dan de illusie noemde die gepaard gaat met een bepaald perspectief. Hij geloofde er dan ook niet in dat verschillende gesprekspartners via argumenten tot één visie kunnen komen.
Zou Nietzsche te pessimistisch zijn geweest ??
09-05-2005 om 15:51
geschreven door Luc Van Vlasselaer
