Gisterenavond laat in Lima geland. Vier vriendelijke vakbondsmensen versperden alle uitgangen om me zeker niet te missen. Nieuwe luchthaven, weinig verkeer. De lange reis sloop in mijn benen. Nog een cervesa gepakt in het centrum en dan de jetlag proberen weg te slapen. Het is lente in Lima. Druilig en met veel mist. Druk kan je het niet noemen. Kleine huisjes en een bordje op de lift: gelieve de lift niet te gebruiken bij brand en aardbevingen, herinneren aan het feit dat de regio hier nogal eens dooreengeschud wordt. Na mijn ontbijt ga ik gewoontegetrouw ter kennismaking van een land naar de kapper. Op straat merk je meteen dat hier net zoals in gans Latijns-Amerika een veiligheidsprobleem is. Veel bewaking, wel door de stad Lima georganiseerd. Bij de kapper krijg ik meteen een krant. Het grote nieuws is het bezoek van de nieuwe president Alan Garcia aan het witte huis. Ze kwamen overeen een drugsbestrijdingsplan uit te werken en Chavez te isoleren om de demokratie in Latijns-Amerika te herstellen. Dit belooft weinig goeds voor Peru: politiek is Peru meer en meer verscheurd tussen links en rechts. Want zo ziet men Garcia wel hier. De kappersbeurt houdt ook een hoofdmassage in: voor 6 sol(1,5 euro) ben ik als herboren en kan ik met een frisse kop beginnen werken. Hier en daar is er wat bouwactiviteit: de houten stellingen zien er niet echt veilig uit. Ons project om de veiligheid voor de bouwvakker te verbeteren zal wel zeer nodig zijn...